|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
1.7.2. Gods heerlijkheid vanaf het begin
Inhoud:
- Schepping - vol van Gods heerlijkheid
- De eerste mens was bekleed met Gods heerlijkheid
- Zondeval - Gods heerlijkheid verdwijnt van de aarde
Schepping - vol van Gods heerlijkheid
"En God zei: Laat er licht zijn! En er was licht. En God zag het licht dat het goed was; en God maakte scheiding tussen het licht en de duisternis. En God noemde het licht dag en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag." (Genesis 1:3-5, HSV2010)
Het licht van de eerste scheppingsdag is een geheim van de schepping waar we het minst van af weten. Het was naar mijn mening niet wat wij in het dagelijks leven als 'licht' kennen, maar een heel ander soort licht.
Ik geloof namelijk dat dit licht hetzelfde soort licht is dat je op veel plaatsen in de Bijbel tegenkomt als een zichtbaar licht met een bovennatuurlijke oorsprong, zoals bij de verschijning van engelen. Wat ligt er meer voor de hand dan de gedachte dat het licht van de eerste scheppingsdag niets anders was dan ... Gods heerlijkheid? God zelf is de bron van het (hemelse) licht:
"... God is licht, er is in hem geen spoor van duisternis." (1 Johannes 1:5, NBV2004)
Datzelfde bovennatuurlijke licht is nu te zien in de hemel en zal ook later te zien zijn op de nieuwe aarde:
"Het zal er geen nacht meer zijn en het licht van een lamp of het licht van de zon hebben ze niet nodig, want God, de Heer, zal hun licht zijn ..." (Openbaring 22:5, NBV2004)
De eerste mens was bekleed met Gods heerlijkheid
Voor de zondeval was de hele wereld nog helemaal gaaf, zoals God die had geschapen. Gods heerlijkheid rustte op de hele aarde, de aarde was doordrenkt van Gods heerlijkheid. Daardoor heerste er een volkomen harmonie tussen God, de mensen en de natuur. Er bestond geen dood en verderf. Voor de mens was het normaal om goed te leven en geen zonde te doen. Hij zou wel kunnen zondigen als hij dat per se wilde (zoals later zou blijken) maar er was geen innerlijke drang tot zondigen zoals nu het geval is vanwege de erfzondigheid waar we mee geboren zijn. Adam en Eva hadden in het begin een uitstraling van Gods heerlijkheid. Zij waren immers Gods vertegenwoordigers op aarde. Door die uitstraling van de goddelijke autoriteit maakten ze ongetwijfeld veel indruk op alle dieren. In de Psalmen lezen we het volgende over de manier waarop Gods de mens oorspronkelijk had geschapen:
"Toch hebt Gij hem (=de mens) bijna goddelijk gemaakt, en hem met heerlijkheid en luister gekroond." (Psalm 8:6, NBG1951)
Zondeval - Gods heerlijkheid verdwijnt van de aarde
Dat veranderde allemaal bij de zondeval. Het eerste mensenpaar luisterde naar het serpent en de aarde kwam onder de heerschappij van de satan. Gods heerlijkheid verdween van de aarde en er ontstond een sfeer van geestelijke duisternis en verderf. De levende wezens waren sterfelijk geworden en het verderf knaagde aan al hun cellen. De dieren gingen elkaar opvreten en er ontstond een sfeer van gevaar en angst in de dierenwereld. Adam en Eva gaven elkaar de schuld van de zondeval: het eerste blijk van onderlinge verwijdering. Alle nakomelingen van Adam en Eva zouden als vanzelf geneigd zijn tot zondigen. Het effect van het verdwijnen van Gods heerlijkheid over de aarde was enorm:
"Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God." (Romeinen 3:23, HSV2010)
"alle mensen hebben gezondigd en moeten het stellen zonder Gods heerlijke aanwezigheid." (Romeinen 3:23, GNB1996)
Volgend onderwerp: