|
Start Inhoud Zoekmogelijkheden
|
2.4.5. Hoe Eva verleid werd
Op weg naar de doodsboom
We kunnen ons afvragen waarom Adam en Eva op die bewuste dag zo dicht bij die doodsboom kwamen. Waren ze nieuwsgierig naar die geheimzinnige boom? Ze wisten heel goed dat God hen ertegen gewaarschuwd had. Ik kan me niet voorstellen dat ze er per ongeluk bij in de buurt kwamen. Niemand had Adam en Eva ertoe aangespoord om bij de doodsboom te gaan kijken, God niet en de satan ook niet.
We denken vaak dat verleiding van buitenaf komt, maar de Bijbel leert duidelijk dat die in het eigen hart begint.
"Iedereen komt in verleiding door zijn eigen begeerte, die hem lokt en meesleept." (Jakobus 1:14, NBV2004)
Verleiding begint meestal vat op een mens te krijgen als hij ervoor kiest om zich onnodig dicht bij de plaats van verleiding te wagen. Op één of andere manier was er een onbestemd verlangen in hun hart ontstaan waardoor ze uit eigen vrije wil naar de doodsboom gingen. Tegelijk moet het hen ook een spannend gevoel hebben gegeven om dicht bij die geheimzinnige, griezelige boom te komen.
Bij de verboden boom
Toen ze bij de verboden boom kwamen werden Adam en Eva tot hun verrassing verwelkomd door een prachtig dier. Ze wisten waarschijnlijk niet dat het een verschijningsvorm van de satan was. Over het uiterlijk van de satan lezen we in het Bijbelboek Ezechiël:
"... Dit zegt God, de HEER: Eens was jij een toonbeeld van perfectie, vervuld van wijsheid en volmaakt van schoonheid. Je leefde in Eden, in de tuin van God, en je was bekleed met een keur van edelstenen: met robijn, topaas en aquamarijn, met turkoois, onyx en jaspis, met saffier, granaat en smaragd, gevat in gouden zettingen ..." (Ezechiël 28:12-13, NBV2004)
Hieruit kunnen we op zijn minst concluderen dat het slangachtige dier, dat de satan vertegenwoordigde, fabelachtig mooi moet zijn geweest.
"Van alle in het wild levende dieren die God, de HEER, gemaakt had, was de slang het sluwst ..." (Genesis 3:1, NBV2004)
De satan vertoonde zich daar in de belichaming van een slangachtig dier (zie ook Openbaring 12:9). Niet zo'n verwonderlijke keuze voor zo'n glibberige gladjanus van een verleider. Laten we het dier maar een 'serpent' noemen, in navolging van Engelse Bijbelvertalingen. Dat klinkt erg negatief en dat is ook de bedoeling. Hij werd het sluwste dier genoemd en dat betekent dat zijn intelligentie de geur van verleiding en zonde met zich mee droeg.
De kunst van het verleiden
De satan is als geen ander de absolute kampioen in de hogere verleidingstechnieken. In zijn rol als verleider oefent hij geen enkele dwang uit. Nee, hij speelt een veel subtieler spel. Hij doet niets anders dan vriendelijk aansporen om je verstand uit te schakelen en je gevoel te volgen en je aan te raden om een bepaalde behoefte te bevredigen.
De satan heeft in het paradijs gebruik gemaakt van een eenvoudige maar doeltreffende verleidingstechniek, waarmee hij niet alleen in het paradijs, maar ook later over de hele wereld bij miljoenen mensen succes heeft gehad. Wees gewaarschuwd: dezelfde trucs gebruikt hij ook op jou en ze zijn lastig te herkennen. De kern van deze verleidingstechniek komt in het kort op het volgende neer:
- een waarheid tot leugen verklaren
- een leugen als waarheid aanprijzen
Dit wordt ook benoemd in het volgende Bijbelgedeelte:
"Wee degenen die het kwade goed noemen en het goede kwaad,
die het licht tot duisternis maken en het duister tot licht,
die van zoet
bitter maken en van bitter zoet." (Jesaja 5:20, NBV2004)
Deze verleidingstechniek werd door het serpent met de volgende stappen uitgevoerd:
- de zwakste plek bij het doelwit opzoeken
- twijfel zaaien over Gods goedheid
- een waarheid tot leugen verklaren
- een leugen tot waarheid verklaren
- een behoeftebevrediging aanbieden
- wachten tot het doelwit toehapt
Stap 1 - De zwakste plek bij het doelwit opzoeken
Bij elke strijd is het belangrijk te weten wat de zwakste plek van je tegenstander is. Bij de mens is dat het gevoel, dat van binnenuit wordt aangestuurd door innerlijke behoeften en verborgen verlangens. De satan wist heel goed dat een vrouw zich van nature meer laat leiden door haar gevoel dan een man en dat zij daardoor ontvankelijker voor verleiding is dan de man.
Er was nog een andere reden dat de satan Eva aansprak. Adam was een hele tijd eerder geschapen dan Eva en hij had al veel meer met God gesproken. Hij was ook de natuurlijke leider van het echtpaar (1 Timoteüs 2:12-13) en de initiatiefnemer (Genesis 2:24). Door Eva aan te spreken spoorde de satan haar aan om het voortouw te nemen en dat versterkte haar behoefte aan onafhankelijkheid ten opzichte van Adam. Door dit alles ontstond ongetwijfeld verwarring, zowel bij Eva als bij Adam, en dat hoorde bij de verleidingstactiek van de satan. In deze tijd en in de komende tijd maken we een sterke ontwikkeling van het gendergelijkheidsdenken mee. Dat leidt sluipenderwijs tot verwarring in huwelijken en gezinnen en ook tot veel emotionele schade en gebroken huwelijksrelaties. In Genesis 3 zien we uit welke koker deze manier van denken uiteindelijk vandaan komt.
Stap 2 - Twijfel zaaien over Gods goedheid
Heel subtiel ging de satan Eva's gedachten afleiden van de zegeningen, de toekomstperspectieven en de enorme vrijheid die God aan hen beiden had gegeven. Hij probeerde hun aandacht te richten op dat ene wat God hen niet had toegestaan: het eten van die ene boom. Daarbij ging hij Gods waarheid zo verdraaien dat dit verbod erg onredelijk leek:
"... Dit dier (het serpent) vroeg aan de vrouw: 'Is het waar dat God gezegd heeft dat jullie van GEEN ENKELE BOOM in de tuin mogen eten?' " (Genesis 3:1, NBV2004)
Let goed op: achter elke verleiding staat een leugen. Maar de satan vermengt zijn leugens bijna altijd met een beetje waarheid en dat is erg verraderlijk. In dit geval was het waar dat God het eten van één boom verboden had, omdat de vruchten ervan dodelijk waren. Was dat dan slecht? Eva was even beduusd door deze manier van spreken en werd ogenblikkelijk in de verdediging gedwongen:
"We mogen van de vruchten van alle bomen eten ... behalve die van de boom in het midden van de tuin. God heeft ons verboden van de vruchten van die boom te eten of ze zelfs maar aan te raken; doen we dit toch, dan zullen we sterven." (Genesis 3:2-3, NBV2004)
Eva zette Gods waarheid er wel netjes tegenover, maar toch was de twijfel aan Gods goedheid en voorzienigheid in haar hart gezaaid. En dat was precies waar het serpent op uit was.
Twijfel aan Gods goedheid is de eerste leugen die de satan ook jou en mij probeert aan te praten, vooral bij tegenslag. Hoe gemakkelijk ga je dan denken: "Als God goed is, waarom laat Hij mij dit dan overkomen?" Laat je NOOIT verleiden om te twijfelen aan Gods goedheid, wat je ooit meemaakt!!!
Door zijn sluwe en toch ook wel redelijk klinkende opening werd Eva letterlijk van haar stuk gebracht: ze stond niet meer stevig op het fundament van Gods waarheid. Misschien was het verbieden van die ene boom toch wel onredelijk van God en een beperking van haar vrijheid.
Stap 3 - Gods waarheid tot leugen verklaren
Daarna ging de satan een stapje verder:
"Jullie zullen helemaal niet sterven ..." (Genesis 3:4, NBV2004)
Openlijk verklaarde hij Gods waarheid tot leugen. Of misschien ook niet? Het is maar net wat je onder sterven verstaat. De satan wist natuurlijk dat Adam en Eva niet ineens dood op de grond zouden vallen na het eten van de vruchten en daarom was zijn opmerking toch nog een beetje waar ook. Ja, hij wist het goed te brengen. God bedoelde met sterven dat ze in geestelijke zin zouden sterven en dat hun lichamen sterfelijk zouden worden. Dat moet op zijn minst Adam hebben geweten.
Eva was al gaan twijfelen of het wel redelijk van God was om hen te verbieden van deze bijzondere boom te eten. En dan is het maar een kleine stap om ook de andere woorden van God, over dat sterven, in twijfel te trekken. Zo werkt het.
Stap 4 - De leugen tot waarheid verklaren
De satan gaf Eva geen tijd om over het vorige na te denken, want meteen haalde hij zijn derde verleidingstechniek tevoorschijn en ging hij zijn eigen leugen als waarheid verkopen:
"Jullie zullen helemaal niet sterven, zei de slang. Integendeel, God weet dat jullie de ogen zullen opengaan zodra je daarvan eet, dat jullie dan als goden zullen zijn en kennis zullen hebben van goed en kwaad." (Genesis 3:4-5, NBV2004)
De satan spiegelde Eva voor dat zij door te eten veel gelukkiger zou worden. Want door onafhankelijk van God te worden zou zij even belangrijk en wijs worden als God en de hoogste vorm van zelfrealisatie bereiken! God had gezegd dat het eten van de doodsboom tot de dood zou leiden, maar de satan schilderde het kennen van goed en kwaad juist voor als de meest aantrekkelijke manier van leven.
"God is streng. Hij gunt je geen pleziertjes. Alles wat leuk is heeft Hij verboden. God maakt je tot slaven. Wees vrij en kies voor jezelf. Het geluk komt alleen naar je toe als je voor jezelf opkomt." Die boodschap krijgen we vandaag in allerlei vormen te horen, in de media en in de steeds meer seculiere samenleving. Het is in wezen precies dezelfde boodschap als die van het serpent in het paradijs en die toen de dood tot gevolg had: op korte termijn de geestelijke dood en op langere termijn ook de lichamelijke dood.
Verleid
Daar stond Eva. Haar gevoel werd overspoeld door een zelfzuchtig verlangen naar de wijsheid en de onafhankelijkheid die het serpent haar voorspiegelde. Haar verstand werd bedwelmd met een mix van waarheid en leugen. De verleiding zette haar onder een enorme druk om meteen te beslissen. Het kwam niet in haar op om met Adam te overleggen, ook al was hij eindverantwoordelijk voor hen beiden en had hij meer met God gesproken dan zij. Nee, dit was háár ding en ze zou het afmaken ook.
Toegeven aan verleiding is gemakkelijk: het gaat eigenlijk vanzelf. Maar het weerstaan van verleiding kost innerlijke strijd en dat is vermoeiend. Een verleiding schreeuwt altijd om impulsieve, snelle beslissingen.
"... als die begeerte bevrucht is, baart zij zonde; en als de zonde volgroeid is, brengt zij de dood voort." (Jakobus 1:15, NBG1951)
In die paar momenten groeide bij Eva een sluimerende behoefte tot een verlangen, en van een verlangen tot een sterke begeerte. En al kijkend naar die aantrekkelijke vruchten werd die begeerte, bevrucht, zodat het de dodelijke zonde voortbracht:
"(1) De vrouw keek naar de boom. (2) Zijn vruchten zagen er heerlijk uit, ze waren een lust voor het oog, en ze vond het aanlokkelijk dat de boom haar wijsheid zou schenken. (3) Ze plukte een paar vruchten (4) en at ervan ..." (Genesis 3:6, NBV2004)
En daarmee werd het lot van de mensheid bezegeld.
Zie ook hoofdstuk 'Verleidingen'.