|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
2.4.8. Verbannen uit het paradijs
Inhoud:
- Naamgeving van Eva
- Sterfelijkheid en geestelijke dood
- Kleding voor Adam en Eva
- Dierenoffer
- Verbannen
Naamgeving van Eva
Nadat het mensenpaar tot verantwoording werden geroepen door God gaf Adam zijn vrouw haar naam 'Eva'.
"En Adam gaf zijn vrouw de naam Eva, omdat zij moeder van alle levenden is." (Genesis 3:20, HSV2010)
Sommige Bijbeluitleggers lezen hierin dat hieruit blijkt dat Adam zijn heerschappij over Eva wilde benadrukken. Dat begrijp ik niet want hij was ook voor de zondeval al de leider. Nee, Adam dacht aan de belofte van nakomelingen waarover God gesproken had. Eva was uit Adams lichaam voortgekomen, maar hun nakomelingen zouden door vrouwen op de wereld worden gebracht. Eva zou de stammoeder van hun wereldwijde nakomelingschap zijn. Door deze naamgeving gaf Adam haar een erenaam: moeder van alle levenden!
Sterfelijkheid en geestelijke dood
"... want op de dag dat u daarvan eet, zult u zeker sterven." (Genesis 2:17, HSV2010)
"Het loon van de zonde is de dood ..." (Romeinen 6:23, NBV2004)
Adam en Eva moesten na de zondeval nog meer incasseren, namelijk het 'loon op de zonde', de royale beloning van de satan aan zijn loyale onderdanen: de dood. De aartsleugenaar werd ontmaskerd. De dood deed zijn intrede in Gods mooie schepping. De lichamen van Adam en Eva waren vanaf dat moment onderworpen aan ziekte, verderf en dood. De dood als 'loon van de zonde' betekent ook een geestelijke dood die ontstaat door verwijdering van de God van het leven. Vooral met het oog op deze geestelijke dood had God gezegd dat ze zouden sterven.
Het mensenpaar had gekozen voor de doodsboom en dus voor de dood. Buiten God is er geen leven, alleen de dood blijft dan over. De vanzelfsprekende harmonie met God, met elkaar en met zichzelf werd verbroken. Ze wilden zo graag onafhankelijk van God zijn. Ze ontvingen wat ze begeerd hadden en zouden het dus ook zonder Gods heerlijkheid moeten doen waarmee zij geschapen waren. Na deze degeneratie waren zij extra kwetsbaar geworden voor de verleidingen van hun eigen begeerten. Al hun nakomelingen zouden met diezelfde degeneratieverschijnselen geboren worden, zodat ze uit zichzelf onvoldoende verweer zouden hebben tegen verleidingen tot zonde.
Zie meer hierover in onderwerp 'Erfzondigheid' in hoofdstuk 'Omgaan met zonden'.
Kleding voor Adam en Eva
"God, de Heer, maakte voor de mens en zijn vrouw kleren van dierenvellen en trok hun die aan." (Genesis 3:21, NBV2004)
God maakte persoonlijk een fatsoenlijk stel kleren voor Adam en Eva, van dierenvellen. Daarvoor moesten er dieren (runderen of schapen?) worden gedood om de mensen van kleding te voorzien zodat ze hun naaktheid konden bedekken.
Let op hoe zorgzaam God met Adam en Eva omging. Hij legde de kleding niet voor hen neer, zodat ze zichzelf konden aankleden. Nee, Hij deed persoonlijk hun nieuwe kledingstukken aan, zoals een moeder een klein kind aankleedt. Door deze daad liet God hen zien dat Hij hen niet alleen zou laten, ondanks de zondeval.
Dierenoffer
Ongetwijfeld heeft God Adam daarbij geleerd hoe hij later zelf ook dierenoffers zou kunnen brengen om daarmee de relatie met God te onderhouden. In de Bijbel lezen we verderop dat zijn zonen Kaïn en Abel later ook aan God zouden offeren. Daaruit blijkt dat God Adam vertrouwd had gemaakt met dierenoffers.
De kleding, gemaakt van dierenhuiden, zou hun schaamte bedekken. Dat was tegelijk een symbool van het bedekken van hun zonden. Die kleding vertelde hen ook iets over de ernst van de zonde, omdat er bloed moest vloeien van onschuldige dieren om hun lichamelijke schaamte EN hun innerlijke schaamte te bedekken.
Later zou God aan het volk Israël de opdracht geven om allerlei dierenoffers te brengen om de relatie met God goed te houden. Die offerrituelen zouden een voorafschaduwing zijn van het definitieve offer: Gods eigen Zoon. Daardoor gaf God de mogelijkheid aan de mensen om hun zonden te laten bedekken en 'bekleed te worden met Jezus'.
"Want allemaal bent u in Christus gedoopt, met Christus bekleed." (Galaten 3:27, WV2012)
Verbannen
Het ergste voor Adam en Eva was de verwijdering die er was ontstaan ten opzichte van God. Het mensenpaar had gekozen voor de doodsboom en had de levensboom links laten liggen. Daardoor moest hen voorgoed de toegang tot de levensboom worden ontzegd. Je kunt maar van één van de twee bomen eten. Je kunt kiezen voor het leven of voor de dood, niet voor allebei.
"Toen dacht God, de Heer: Nu is de mens aan ons gelijk geworden, nu heeft hij kennis van goed en kwaad. Nu wil ik voorkomen dat hij ook vruchten van de levensboom plukt, want als hij die zou eten, zou hij eeuwig leven. Daarom stuurde Hij de mens weg uit de tuin van Eden om de aarde te gaan bewerken, waaruit hij was genomen. En nadat Hij hem had weggejaagd, plaatste Hij ten oosten van de tuin van Eden de cherubs en het heen en weer flitsende, vlammende zwaard. Zij moesten de weg naar de levensboom bewaken." (Genesis 3:22-24, NBV2004)
Daar gingen Adam en Eva, steeds verder weg van de levensboom, steeds verder weg van God. Enkele cherubs zouden de levensboom bewaken met een vlammend zwaard als teken van Gods rechtvaardige toorn over de zonde. Niemand mocht meer bij de levensboom komen om door het eten van de vruchten onsterfelijk te blijven. De toegang tot Gods troon, tot herstel van de relatie met God, tot het verkrijgen van goddelijk, geestelijk eeuwigheidsleven, was versperd. Een tweede kans was er niet voor Adam en Eva. Het was voorbij.
Volgend onderwerp: