|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
2.3.1. Geloven in de schepping
De Schepper
"In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed..." (Genesis 1:1-2, HSV2010)
De woorden 'het begin' moeten we lezen als: vóór het bestaan van álles wat bestaat. Het woord voor 'God' (Elohim) heeft in de Hebreeuwse brontekst een meervoudsvorm en daarmee wordt Gods grootheid en almacht aangeduid.
De schepping is niet uit zichzelf ontstaan, maar door een bewuste daad van een intelligent, persoonlijk Opperwezen buiten de materiële wereld. Het ontstaan van God wordt niet genoemd, want God is er altijd geweest: Hij is de Eeuwige, de 'Ik ben', de God die er altijd was, die er nu is, en die er altijd zal zijn.
Deze eerste tekst van de Bijbel is de basis van elk theologisch inzicht. Hoewel het scheppingsgeloof uitstekend is te onderbouwen vanuit de bestudering van de natuur, is het blijft het een zaak van geloof.
Geestelijke wereld en materiële wereld
In Genesis 1:1 lezen we twee werelden die door God geschapen zijn:
- de geestelijke wereld - Deze is voor ons onzichtbaar, tijdloos en onbegrensd. Het is de woonplaats van God en de engelen. De zielen van gestorven mensen verblijven er ook.
- de materiële wereld - Deze is voor ons waarneembaar. Dit is het universum waar onze aarde deel van uitmaakt.
God schiep eerst de geestelijke wereld en vanuit de geestelijke wereld schiep God de materiële wereld.
"Het geloof nu is de zekerheid van wat men hoopt, de overtuiging van wat men niet ziet ... Door het geloof begrijpen wij dat de werelden door Gods woord bereid zijn, zodat wat men ziet, niet ontstaan is uit wat zichtbaar is." (Hebreeën 11:1-3, TELOS1982)
Niets in de geestelijke wereld is meetbaar voor onze aardse meetinstrumenten, maar wel waarneembaar met het hart. Wie kennis gemaakt heeft met de God van de Bijbel en Hem betrouwbaar genoeg heeft geacht om zich in geloof aan Hem over te geven, zal weinig moeite hebben om Hem te aanvaarden als zijn schepper. In de liefdevolle verbondenheid met Hem ligt het hoogste geluk verborgen dat God heeft aangeboden aan de mensen die Hij heeft geschapen.
Zie ook onderwerp: 'Wat is de geestelijke wereld?' in hoofdstuk 'Geestelijke wereld'.
Afbeelding van de geestelijke wereld
"Door het geloof zien wij in dat de wereld tot stand gebracht is door het Woord van God, en wel zo dat de dingen die men ziet, niet ontstaan zijn uit wat zichtbaar is." (Hebreeën 11:3, HSV2010)
De materiële wereld is geschapen vanuit de geestelijke wereld en daaruit blijkt dat de geestelijke wereld er eerder was dan onze materiële wereld. En ook dat de materiële wereld van een lagere orde is dan de geestelijke wereld. Het is een soort afbeelding van de geestelijke wereld, zodat er in de materiële wereld veel van de geestelijke wereld te herkennen is.
Een foto is een afbeelding van een object, bijvoorbeeld een berglandschap of een persoon. Zo'n foto is natuurlijk veel minder echt dan de werkelijkheid die op de foto is afgebeeld, maar het gefotografeerde object is er wel op te herkennen. Ik denk dat we zo de verhouding tussen de geestelijke en de materiële wereld kunnen omschrijven. De geestelijke wereld is de echte wereld. De materiële wereld is er alleen maar een afdruk van. De geestelijke wereld is onbegrensd, de materiële wereld is begrensd en zal eenmaal ophouden te bestaan.
Hoe heeft God de scheppingsdaden van Genesis 1 uitgevoerd?
Ik geloof dat alles gebeurd is zoals beschreven in Genesis 1 en 2 en dat deze hoofdstukken een feitelijke weergave geven van wat er is gebeurd. Het belangrijkste van deze hoofdstukken is de boodschap dat de aarde in haar huidige vorm niet is ontstaan door toevallige, willekeurige ontwikkelingsprocessen, maar:
- God heeft de aarde geschapen en heeft de aarde GOED geschapen.
- De schepping vond plaats op een ordelijke manier, volgens een meesterlijk ontwerpplan.
In het scheppingsverhaal lezen we bij elke scheppingsdag dat God iets zei en dat er toen een scheppingswonder plaatsvond. In één van de Psalmen komen we de volgende uitspraak tegen:
"Want Hij sprak en het was er, Hij gebood en het stond er." (Psalm 33:9, NBG1951)
Veel Bijbeluitleggers zeggen dat het spreken van God een scheppingsdaad was, dus dat God alleen door het uitspreken van een scheppingswoord de schepping uit het niets deed ontstaan. Maar dat zou betekenen dat God alles op de aarde tevoorschijn heeft getoverd. Precies zoals tovenaars in sprookjesverhalen dat doen. Daar heb ik grote moeite mee.
Hoe is het dan gebeurd?
Wel, in Genesis 1:2 kunnen we lezen dat vóór de eerste scheppingdag al Iemand op de aarde was:
"De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed; en de Geest van God zweefde boven het water." (Genesis 1:2, HSV2010)
Wat deed de Heilige Geest daar precies? Diverse Bijbeluitleggers zeggen dat het woord voor zweven in de Hebreeuwse brontekst eigenlijk 'broeden' betekent en in de kanttekeningen van de Statenbijbel staat dat ook. Broeden is het opwekken van leven. De Heilige Geest is ook degene die leven doet ontstaan.
Persoonlijk denk ik dat de herschepping van de duistere, vormloze aarde tot stand is gekomen in samenwerking tussen God de Vader EN de Heilige Geest. Dus: God de vader sprak op elke scheppingsdag een opdracht uit en de Heilige Geest voerde die opdracht vervolgens uit. De Heilige Geest is werkzaam op het raakvlak van de geestelijke wereld en de materiële wereld.
"Zendt U Uw Geest uit, dan worden zij geschapen
en vernieuwt
U het gelaat van de aardbodem." (Psalm 104:20, HSV2010)
Deze gedachte wordt ook door het volgende ondersteund. Het Hebreeuwse woord 'bara' (=scheppen) in de brontekst van het Oude Testament wordt alleen gebruikt in relatie tot God. Dit woord betekent niet zozeer 'iets uit het niets doen ontstaan', maar 'vorm geven aan iets bestaands'.
Uit God ontstaan
In de Romeinenbrief lezen we het volgende over het ontstaan en de bestemming van Gods schepping:
"Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen ..." (Romeinen 11:36, NBG1951)
Wat lezen we hier? Alles is UIT God geschapen. God is niet alleen de schepper, maar ook de bron van de schepping. Dat betekent volgens mij dat God de schepping niet uit het niets geschapen, maar uit zichzelf! Alle benodigde energie en al het basismateriaal voor de schepping komt op één of andere manier uit God, die alles omvat.
"Hij (=Jezus) bestaat VOOR alles en alles bestaat in hem." (Kolossenzen 1:17, NBV2004)
"Want in hem leven wij, bewegen wij en zijn wij ... Uit hem komen ook wij voort." (Handelingen 17:28, NBV2004)
Buiten God is er niets en alles bestaat als het ware 'in' God. Zoals God de man ooit uit aards materiaal schiep en de vrouw uit de man (Genesis 2:7; Genesis 2:21-22), zo heeft Hij de hele schepping uit zichzelf gemaakt. We zijn deel van Hem. Door deze gedachte ben ik sterker gaan beseffen hoezeer God met zijn schepping verbonden is en hoe groot en allesomvattend Hij is. We zijn als schepselen letterlijk uit onze Schepper voortgekomen.
Dat geldt natuurlijk ook voor de dieren, de planten en de levenloze dingen. Als we dit beseffen, moeten we de natuur met groot respect behandelen. Alles wat God geschapen heeft laat iets van God zien. Maar niets van de schepping mogen we 'goddelijk' noemen, zoals bij diverse religies en spirituele stromingen wel gebeurt.
Volgend onderwerp: