|
Start Inhoud Zoekmogelijkheden
|
2.3.2. Hoe is de aarde ontstaan?
Ontstaansgeschiedenis volgens de Bijbel
In de Bijbel lezen we drie verslagen van ingrijpende gebeurtenissen waardoor de aarde is geworden zoals die nu is:
- Schepping (Genesis 1-2) - God heeft vanuit de geestelijke wereld de materiële wereld geschapen in zes dagen. God heeft de soorten levende wezens collectief geschapen en één mens afzonderlijk als het kroonjuweel van zijn schepping. God stelde de mens aan om namens Hem over de aarde te heersen. Er was een volkomen harmonie in de schepping. Zonde, dood en verderf waren nog onbekend op de aarde.
- Zondeval (Genesis 3) - Doordat de mens ervoor gekozen heeft zich tegen God te keren en te luisteren naar Gods tegenstander, de satan, is de zonde in de wereld gekomen. De mens wilde niet afhankelijk van God zijn maar liet zich door de satan verleiden om zijn loyaliteit aan God op te zeggen. Daardoor ging de heerschappij van de aarde over in handen van de satan en verdween de heerlijkheid van God van de aarde en daarmee ook de harmonie uit de schepping. Deze verandering is als een vloek over de aarde gekomen en daarmee deden dood en verderf hun intrede. Dat degeneratieproces is doorgedrongen tot alles wat leeft.
- Zondvloed (Genesis 6-8) - De wereld van de voortijd was onleefbaar geworden door buitensporige zondigheid en gewelddadigheid. God liet een wereldwijde vloed over de aarde komen waardoor het hele aardoppervlak met water bedekt werd en alle mensen en dieren omkwamen, behalve de familie van Noach en de dieren in de ark. Uit de familie van Noach en de geredde dieren is de aarde weer bevolkt.
Bij elk van deze drie gebeurtenissen was er ingrijpend een veranderingsproces dat vanuit de geestelijke wereld in de materiële wereld is opgestart en uitgevoerd.
Scheppingsproces en ontwikkelingsprocessen
De drie genoemde gebeurtenissen noemen wij bovennatuurlijke processen, omdat ze buiten de bestaande natuurwetten omgaan. Bij de zondvloed kan God daarnaast natuurlijk ook gebruik hebben gemaakt van 'gewone' natuurverschijnselen. Deze drie processen zijn totaal verschillend van de ontwikkelingsprocessen die we na de schepping en de zondvloed in de natuur tegenkomen.
Uit de Bijbelse geslachtsregisters kun je opmaken dat het scheppingsproces van zes dagen ongeveer 6000 jaar geleden is geëindigd. Vanuit de wetenschap komen allerlei 'bewijzen' dat de aarde veel langer heeft bestaan dan de ongeveer 6000 jaar vanaf Adam. Daarbij zijn de waargenomen veranderingsprocessen in de natuur doorgerekend tot ver voor de zondvloed, voor de zondeval en voor de dag dat God de schepping voltooid had. Door zowel de zondeval als de zondvloed moeten de condities van de aarde drastisch zijn veranderd! En daar gaan de meeste wetenschappers bewust aan voorbij. Want wat gebeurde er met de materie in het algemeen en bij levende organismen in het bijzonder toen de zonde en de sterfelijkheid in de wereld kwamen? En welke aardverschuivingen, klimaatveranderingen, veranderingen in de atmosfeer, veranderingen in het aardmagnetisme en andere veranderingen in de natuur hebben plaatsgevonden in de tijd van de zondvloed?
Bijbel en wetenschap
Ik denk dat we hiermee de kern te pakken hebben van de kloof tussen veel wetenschappers en Bijbelgetrouwe gelovigen.
- Wetenschappers houden zich uitsluitend bezig met de materiële wereld en met alles wat objectief kan worden waargenomen en gemeten. Zij kunnen niets met veronderstelde acties vanuit de geestelijke wereld omdat die buiten hun waarnemingsveld liggen.
- Bijbelgetrouwe gelovigen kunnen niets met de conclusies die wetenschappers trekken uit waarnemingen wanneer die conclusies ingaan tegen Bijbelse gebeurtenissen. De eerder genoemde drie geschiedenissen (schepping, zondeval en zondvloed) zijn een toetssteen geworden van Bijbelgetrouwheid.
De wetenschap is op zich geen vijand van het christelijke geloof en geen probleem voor christenen. Wel is de verleiding voor christenwetenschappers groot om de Bijbelse gegevens zoveel mogelijk om te buigen naar de denkmodellen van toonaangevende wetenschappers, waardoor ze hun Bijbelse basis kwijtraken.
Laten wetenschappers maar onderzoeken wat te onderzoeken is, en laten ze onweerlegbare feiten maar publiceren. Zolang ze maar eerlijk genoeg zijn om de interpretaties van waarnemingen niet als feiten te presenteren en zolang er maar niet wordt gesproken over bewijzen als het gaat om veronderstellingen die niet bewezen zijn. Maar dat gebeurt juist wel op grote schaal en dat is erg onwetenschappelijk!
Evolutie in plaats van schepping?
De gangbare evolutietheorie is een verklaring voor het ontstaan van de huidige soorten levende organismen op aarde. Volgens deze theorie hebben alle soorten uiteindelijk een gemeenschappelijke afstamming. Steeds nieuwe soorten zouden zijn ontstaan door:
- mutaties - Dat zijn willekeurige, spontane veranderingen (in de praktijk bijna altijd misvormingen) die af en toe een enigszins afwijkende, levensvatbare varianten binnen de soort opleveren. Het is een 'blind' proces dat gestuurd wordt door toevallige omstandigheden. Er zouden oneindig veel mutaties nodig zijn om een nieuwe soort te laten ontstaan. Zoiets is nog nooit waargenomen.
- natuurlijke selectie - Op den duur blijven de sterkste varianten bestaan. Natuurlijke selectie kan dus geen nieuwe soorten voortbrengen, alleen de niet levensvatbare varianten laten afsterven.
En dit wordt door wetenschappers gehanteerd als denkmodel om de ontstaansgeschiedenis van bijvoorbeeld levende organismen te bestuderen en in kaart te brengen, onder meer door geologische vondsten, fossielen en ouderdomsbepalingen. Maar na de ruim honderd jaar van het bestaan van dit gedachtegoed is er nog geen sluitend bewijs geleverd dat de evolutietheorie klopt. Het is erg onwetenschappelijk (en zelfs misleidend) wanneer die dan toch op grote schaal als vanzelfsprekende waarheid wordt onderwezen op onze scholen.
Maar de Bijbel zegt ...
De Bijbel zegt heel duidelijk dat God de soorten heeft geschapen. Dat wordt wel driemaal genoemd in Genesis 1. De evolutietheorie gaat uit van geleidelijke processen van miljarden jaren waardoor de soorten min op meer spontaan uit elkaar zouden zijn ontstaan in een eindeloze cyclus van leven, voortplanten en afsterven. Wie niet gelooft in een schepping door een intelligent Opperwezen heeft dus weinig anders over dan geloof in toeval.
En hoe ontstond het eerste levende organisme? De wetenschap weet niet eens wat leven is, dus de grote vragen over het ontstaan van levensvormen blijven onbeantwoord.
"Waarom zou een stelletje atomen het vermogen hebben om na te denken? ... Niemand, en zeker niet de darwinist zelf, lijkt hier een antwoord op te hebben ... Het punt is dat er geen wetenschappelijk antwoord is." (Michael Ruse, UK, darwinistisch filosoof)
Het geloof in God als schepper is voor veel mensen niet op te brengen. Met geloven in blind toeval lijken diezelfde mensen geen moeite te hebben. Waar blijft het logische denken? Wie een berekening probeert uit te voeren over de kans dat door willekeurige samenvoegingen van moleculen ooit een complex, levend mechanisme ontstaat raakt al snel zo ontmoedigd dat hij het opgeeft. Een mens is zo complex dat hij nog niet in miljarden jaren zou kunnen ontstaan en zelfs niet in een aantal jaren van honderden cijfers. Zo'n tijdsduur gaat ver boven elk menselijk besef van tijd. En ook ver boven de miljarden jaren die de meeste wetenschappers aanhouden voor de ouderdom van de aarde. Geloven in toeval als uitgangspunt voor een ontstaanstheorie vind ik oneindig onwaarschijnlijk. Daar is veel meer geloof (BLIND geloof!) voor nodig dan om in de Schepper te geloven.
Wie wel gelooft dat God de kosmos heeft geschapen, maar ook gelooft in een eeuwenlang evolutieproces, waarbij talloze planten en dieren zijn ontstaan en vergaan, accepteert ook niet dat dood en verderf zijn ontstaan bij de zondeval van de mens (Genesis 3) en ook niet dat de hele mensheid uit alleen maar één mensenpaar is ontstaan. En dan is de geschiedenis van de zondvloed ook snel verworpen. We hebben het hier over een mening die duidelijk strijdig is met de Bijbel.
Bijbel of evolutie
Er is geen Bijbels thema dat de laatste tientallen jaren zo onder vuur ligt als de Bijbelse scheppingsgeschiedenis. De evolutiegedachte is enorm populair, ondanks dat elk wetenschappelijk bewijs ontbreekt en ook de aannemelijkheid ver te zoeken is. Wat verklaart deze populariteit?
De belangrijkste reden dat zoveel mensen erin geloven is niet dat ze overtuigd zijn van de waarheid van de evolutietheorie, maar het feit dat ze er in WILLEN geloven. Daarmee is het ongewild een religie geworden, een godloze religie wel te verstaan. Mensen hangen een religie aan als ze menen dat ze er baat bij hebben. Welnu, de evolutietheorie geeft mensen iets waar hun hart naar hunkert: vrijheid, los van de banden van God, los van betuttelde regels die hen zeggen hoe ze wel en niet moeten leven.. Als ze denken dat ze door een reeks toevalligheden zijn ontstaan en niet door de schepping van God, zijn ze immers aan God geen verantwoording schuldig voor hun daden. Dat is de vrijheid die Adam en Eva zochten toen ze van de doodsboom in het paradijs aten. Het is dus bovenal een morele vrijheid. Maar het is een vrijheid die uiteindelijk leidt tot losbandigheid en ontmenselijking.
Vanaf het ontstaan van de evolutietheorie ging de strijd ten diepste over het al of niet erkennen van het bestaan van God. De discussie over schepping of evolutie gaat over diezelfde vraag: is er een God of niet?
Mensbeeld en zelfbeeld
Geloven dat de mensheid bij toeval is ontstaan door een samenklontering van bepaalde moleculen levert geen al te positief mensbeeld op. Als je jezelf alleen maar ziet als een biologische toevalligheid of een geëvolueerde aap, wat ben je dan nog waard?
De Bijbel laat zien dat God de mens met zorg heeft geschapen als een evenbeeld van Hem zelf. En elk mens is een uniek evenbeeld van zijn Schepper met aangeboren eigenschappen die afbeeldingen zijn van Gods prachtige eigenschappen. En deze Schepper wil een diepgaande relatie met jou hebben zodat je Hem je Vader mag noemen. Zoveel ben je waard voor je Schepper. En dat levert een extreem positief zelfbeeld op.
Geschiedenis of een symbolisch verhaal?
Het scheppingsverhaal dat in Genesis 1:1 begon, wordt afgesloten met de woorden:
"Dit is de geschiedenis van de hemel en de aarde. Zo ontstonden ze, zo werden ze geschapen ..." (Genesis 2:4, NBV2004)
Daarmee is de vraag al meteen beantwoord. Geschiedenis dus. Geschiedenis van een proces dat niet door mensen is waargenomen, dat vanuit de geestelijke wereld is uitgevoerd en daardoor niet is te vergelijken met enige andere gebeurtenis op aarde. Laat het ons dan niet verbazen dat de scheppingsgeschiedenis ons hier en daar voor raadsels stelt.
Er is geen aanduiding in de tekst dat het als poëzie bedoeld is of als een allegorisch verhaal. Niets van dat alles. Tegelijk kan niet ontkend worden dat er in de volgorde en de systematiek van de scheppingsdagen wel degelijk veel symboliek is te ontdekken.
Meepraten over het ontstaan van de aarde?
Er worden al vele jaren hevige discussies gehouden over het ontstaan van de aarde. Veel christenen kunnen daardoor in verwarring komen. Ze houden zich maar buiten de discussies omdat ze denken dat ze heel veel wetenschappelijke kennis nodig hebben om over het onderwerp te kunnen meepraten en om on-Bijbelse beweringen te weerleggen.
Maar met de handreikingen uit dit onderwerp kan elke gelovige er WEL over meepraten. Elke theorie over het ontstaan van de aarde die (1) gebaseerd is op toeval en voorbijgaat aan de effecten van (2) de zondeval (intrede van dood en verderf) en (3) de zondvloed (waardoor veel condities op de aarde drastisch zijn veranderd) is eenvoudigweg onverenigbaar met het Woord van God. Je hebt geen specialistische kennis over biologie of geologie nodig om dat te begrijpen en uit te leggen!