2.3.5. Rust op de zevende dag

 

Inhoud: - Gods rustdag - Sabbatsrust - Rust is: je bestemming bereiken - Rust vinden bij God

 

 

Gods rustdag

"Op de zevende dag had God zijn werk voltooid, op die dag rustte hij van het werk dat hij gedaan had. God zegende de zevende dag en verklaarde die heilig, want op die dag rustte hij van heel zijn scheppingswerk." (Genesis 2:2-3, NBV2004)

Van scheppingsdag 7 worden twee dingen gezegd:

1. God rustte van zijn scheppingswerk. Het woord 'rusten' betekent in dit verband 'ophouden met werken'.
2. God verklaarde de zevende dag van de week tot een dag met een bijzondere bestemming.

Zo is de zevende scheppingsdag de dag waarop de vreugde van de Schepper en de schepping zijn hoogtepunt bereikte. Tegelijk staat deze dag symbool voor de voltooiing van:

1. Gods herscheppingsplan voor de hele schepping
2. Gods herscheppingsplan voor individuele mensen

 

Sabbatsrust

De Joodse sabbatdag (Exodus 20:8-11) is door God ingesteld om zijn volk het heilzame voorrecht te geven om één dag per week (de zevende dag van de week) niet te werken. Deze sabbatdag heeft alles te maken met de zevende dag van de scheppingsweek.

"Houd de sabbat in ere, het is een heilige dag. Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de zevende dag is een rustdag, die gewijd is aan de HEER, uw God; dan mag u niet werken ... Want in zes dagen heeft de HEER de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met alles wat er leeft, en op de zevende dag rustte hij. Daarom heeft de HEER de sabbat gezegend en heilig verklaard." (Exodus 20:8-11, NBV2004)

God weet dat een wekelijkse rustdag goed is voor de mensen die Hij geschapen heeft. Maar die dag is bovenal bedoeld om rust te vinden in de dankbare verbondenheid met God en te genieten van de verbondenheid met gezinsleden en geloofsgenoten.

Dit is ook de kern van de nieuwtestamentische versie van de Joodse sabbatdag: de viering van de zondag, die gekoppeld is aan de opstanding van Jezus op de eerste dag van de week. In de meeste kerkelijke kringen onthoudt men zich op zondag zoveel mogelijk van dagelijkse werkzaamheden, en bezoekt men één of twee kerkdiensten.

Zie meer hierover in onderwerp 'Van sabbat naar zondag' in hoofdstuk 'Gemeente'.

 

Rust is: je bestemming bereiken

Het woord 'rust' roept bij veel mensen associaties op met 'saai' of iets voor het verzorgingshuis voor ouderen, dat vroeger 'rusthuis' werd genoemd. Het Bijbelse begrip 'rust' heeft vooral te maken met het bereiken van je bestemming, van het doel dat God met je leven heeft. Rust is een toestand van volkomen harmonie met God, waarbij je geen innerlijke strijd hoeft te leveren en waarin je als mens volledig mens kan zijn zoals de Schepper dat bedoeld had.

Toen het volk Israël in de woestijn verbleef na de uittocht uit Egypte, was het op weg naar het beloofde land. Dat was het doel van hun reis en hun eindbestemming. God noemde dit ook de 'rust' waarnaar het volk onderweg was. Daarom lezen we in de Bijbel teksten als deze:

"... In mijn toorn heb ik gezworen: 'Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust' ..." (Hebreeën 4:3, NBV2004)

Zie ook Hebreeën 4:8 hierover. Nog een voorbeeld: In het Bijbelboek Ruth lezen we dat haar schoonmoeder Noomi graag een man wilde vinden voor haar schoondochter Ruth, die weduwe was geworden. Dat zei ze met de volgende woorden:

"... Mijn dochter, zou ik geen plaats van rust voor je zoeken, waar het je goed zal gaan?" (Ruth 3:1, HSV2010)

In modernere vertalingen lezen we 'een thuis' in plaats van het letterlijk vertaalde woord 'rust'. In het Hebreeuwse woord voor 'rust' vinden we de gedachte van 'tot je bestemming komen' of 'gemeenschap krijgen aan, opgenomen worden in'. Scheppingsdag 7 heeft te maken met het bereiken van je hoogste bestemming en het beleven van de hoogst denkbare vorm van verbondenheid met God.

 

Rust vinden bij God

De diepere betekenis van de zevende scheppingsdag is dat God wil dat mensen gaan ontdekken dat zij pas tot hun doel, tot hun bestemming komen als zij in harmonie komen met Hemzelf.

"Kom weer tot rust, mijn ziel, de HEER is je te hulp gekomen." (Psalm 116:7, NBV2004)

De rust die God geeft heeft betrekking op drie fasen in je leven als christengelovige:

1. Bij de wedergeboorte vind je je rust bij Jezus, omdat je dan het anker van je leven gevonden hebt. Je hoeft niet langer te zoeken naar het doel van je leven, want je hebt je geluk bij Jezus gevonden.
2. Tijdens je verdere leven als volgeling van Jezus leer je steeds meer te 'rusten in de Heer', en ook Gods vrede te ervaren tijdens de stormen in je leven. Dat gaat niet vanzelf, maar het is een levenslange leerschool van groeiend geloofsvertrouwen.
3. Pas na het einde van je aardse leven komt de volkomen eeuwige rust, als je je intrek mag nemen in Gods hemel.

 Einde hoofdstuk: 2.3. Schepping van de aarde