3.5.37. Zaaier

 

- Er was eens een zaaier ... - Zaad - 1. Harde grond - 2. Steenachtige grond - 3. Verstikkend onkruid - 4. Goede grond - Kies ervoor om goede grond te worden - Gespreksvragen

 

Je vindt deze gelijkenis over het thema 'Vruchtdragen' in Matteüs 13:1-9,18-23, Marcus 4:1-20, Lucas 8:4-15.

 Andere gelijkenissen over vruchtdragen zijn: 'Boom en vrucht', ' Graankorrel', 'Onvruchtbare vijgenboom', 'Talenten en ponden' en ' Wijnstok en ranken'.

 

Er was eens een zaaier ...

"Luister. Iemand ging eens naar zijn land om te zaaien." (Marcus 4:3, NBV2004)

Met dat eerste woord gaf Jezus waarschijnlijk aan dat Hij van plan was iets belangrijks te gaan vertellen. Dit is de gelijkenis met de meest uitvoerige uitleg van Jezus en dat geeft aan hoe belangrijk deze gelijkenis is.

In de bekende gelijkenis van de zaaier illustreert Jezus enkele oorzaken waardoor gelovigen al of niet tot vruchtdragen komen. In de gelijkenis worden vier plaatsen of bodemsoorten genoemd waar het zaad terecht kan komen. Deze stellen vier soorten mensen voor, die elk op een verschillende manier reageren op Gods Woord.

 

Zaad

Als een boer zijn akker bezaait, kan het zaad terechtkomen op verschillende soorten grond: de harde grond van het pad om de akker, steenachtige grond, grond met allerlei onkruid en goede, losse grond. Alleen zaad dat in goede aarde valt draagt vrucht.

"Dit is de betekenis van de gelijkenis: Het zaad is het woord van God." (Lucas 8:11, NBV2004)

Vruchtdragen begint met het Woord van God. Wanneer je Gods woorden uit de Bijbel in je hart opneemt en in praktijk brengt, dan gaat er iets bijzonders gebeuren: vruchtdragen. Maar dat gaat niet altijd vanzelf...

 

1. Harde grond

"Tijdens het zaaien viel een deel van het zaad op de weg, en de vogels kwamen en aten het op." (Marcus 4:4, NBV2004)

(uitleg van Jezus:) "Sommigen zijn als het zaad dat op de weg valt: het woord wordt wel gezaaid, maar wanneer ze het gehoord hebben, komt meteen Satan om het woord weg te graaien dat in hen gezaaid is." (Marcus 4:15, NBV2004)

De paden rondom de akker hebben harde grond, zodat een deel van het zaad niet IN de grond komt, maar er OP blijft liggen. En dan komen de vogels om de zaden op te pikken. Dat is een afbeelding van mensen die de woorden van Jezus wel horen, maar die er geen gehoor aan geven en het binnenste van hun hart er voor afsluiten. Zij verharden hun hart tegenover Gods Woord. Dan is de satan er als de kippen bij om hen heel andere gedachten in te fluisteren, zoals: "Allemaal onzin wat die christenen je proberen wijs te maken. Je hebt er niets aan en het verzuurt je leven alleen maar!"

Het heeft ook betrekking op mensen die gewend zijn om naar de kerk te gaan, maar ze vinden dat de boodschap van God niet te persoonlijk moet worden, want ze willen blijven zoals ze zijn. Ze willen een goed gevoel van een kerkdienst overhouden en vooral niet op hun zonden worden gewezen. Zulke mensen komen niet tot bekering en maken dus niet de innerlijke levensvernieuwing mee die de Bijbel 'wedergeboorte' noemt.

 

2. Steenachtige grond

Het tweede soort mensen komt wel tot een levend geloof, maar helaas niet tot vruchtdragen voor Gods koninkrijk:

"Luister. Iemand ging eens naar zijn land om te zaaien ... Een ander deel viel op rotsachtige grond, waar maar weinig aarde was, en het schoot meteen op omdat het niet diep in de grond kon doordringen; en toen de zon opkwam verschroeide het jonge groen, en omdat het geen wortel had droogde het uit." (Marcus 4:3-6, NBV2004)

(uitleg van Jezus:) "Anderen zijn als het zaad dat op rotsgrond is gezaaid: wanneer zij het woord hebben gehoord, nemen ze het meteen met vreugde in zich op, maar in hen schiet het geen wortel, ze zijn te oppervlakkig, en als ze vanwege het woord worden beproefd of vervolgd, houden ze geen ogenblik stand." (Marcus 4:16-17, NBV2004)

Op deze grond groeien kleine plantjes, maar omdat de grond droog is en al het water snel verdampt krijgen ze geen vocht en groeit er geen goed wortelgestel. Het gaat hier over mensen die openstaan voor het Woord van God door het te lezen of door er naar te luisteren, bijvoorbeeld wanneer iemand het evangelie aan hen uitlegt. Ze reageren er spontaan op, vanuit hun gevoel, met alle kenmerken van echtheid. Ze hebben de vreugde geproefd van het nieuwe leven en Gods nabijheid in hun leven ervaren en toch ... bij tegenslag in hun leven geven ze het op. Ze lijken eerst zo in vuur en vlam te staan, maar het vuurtje dooft snel uit als er moeilijkheden op hun pad komen.

Spontane mensen worden in onze cultuur erg overgewaardeerd, maar de Bijbel brengt de keerzijde van die eigenschap naar voren: gebrek aan diepgang. Hun geloof is gebaseerd op gevoelservaringen en blijft aan de oppervlakte. Sommigen van hen denken dat ze voldoende geestelijk voedsel ontvangen door hartverwarmende liederen te zingen met zoveel mogelijk andere gelovigen. Maar als dat heerlijke gevoel minder wordt, blijkt dat er van hun geloof steeds minder overblijft. Hun geloof groeit niet, maar wordt steeds zwakker. Daar kunnen verschillende oorzaken voor zijn. Enkele voorbeelden:

• Omdat ze zich te weinig in de Bijbel verdiepen en een hekel hebben aan alles wat 'moet', worden hun zondige leefpatronen niet aangepakt.
• Ze hebben wel Jezus als hun verlosser aangenomen, maar nog niet als hun Heer, waardoor ze te veel op zichzelf gericht blijven. Ze zijn niet gegroeid in daadwerkelijke toewijding aan Hem.

God laat wel eens een beproeving (geestelijke droogte) toe in het leven van gelovigen om de echtheid en de standvastigheid van hun geloof te testen. Als het goed is worden gelovigen daar sterker van, maar het zijn de oppervlakkige gelovigen die het als eersten opgeven en 'hun geloof kwijtraken'.

 

3. Verstikkend onkruid

Het derde soort mensen komt ook tot een levend geloof, maar komt helaas ook niet tot vruchtdragen voor Gods koninkrijk:

"Luister. Iemand ging eens naar zijn land om te zaaien ... Weer ander zaad viel tussen de distels en de distels schoten op en verstikten het en het bracht geen vrucht voort." (Marcus 4:3-7, NBV2004)

(uitleg van Jezus:) "... ze hebben het woord wel gehoord, maar de zorgen om het dagelijks bestaan en de verleiding van de rijkdom en hun verlangens naar allerlei andere dingen komen ertussen en verstikken het woord, zodat het zonder vrucht blijft." (Marcus 4:18-19, NBV2004)

Er zijn veel soorten onkruid en zo zijn er ook veel dingen die ons kunnen afhouden van het dienen van de Heer. Er zijn veel gelovigen die hun leven volproppen met activiteiten, met alle dingen die zo nodig moeten, met hun liefhebberijen, met het onderhouden van hun netwerken, met hun smartphone en noem maar op. Ze hebben domweg geen tijd over om zich met de dingen van God bezig te houden. Gelovigen die zich laten beheersen door bezorgdheid brengen ook geen geestelijke vruchten voort. Ook gelovigen voor wie wereldse ambities net iets te belangrijk zijn of die te veel toegeven aan hun verlangens naar aardse dingen brengen geen geestelijke vruchten voort. Dat geldt ook voor mensen die gebonden zijn door één of meer vormen van verslaafdheid. Dat wordt allemaal afgebeeld door het zaad dat tussen het onkruid werd gezaaid.

Sommige planten die wij gewoonlijk onkruid noemen, kunnen op zich heel nuttige planten zijn. Maar we noemen iets onkruid als het groeit waar het niet hoort te groeien. Gras in een gazon is prima, maar niet in een bloemenborder. Zo kunnen er veel dingen in ons leven zijn die op zich goed zijn, maar die ons toch weerhouden om te doen wat God ons heeft opgedragen. Er is niets mis met bijvoorbeeld sport of met hobby's, maar wel als je er te fanatiek in wordt of als je liefde voor zulke dingen ten koste gaat van de dingen van het koninkrijk van de hemel. Alle liefde en aandacht die we besteden aan het najagen van aardse genoegens en bezittingen kunnen we niet in Gods koninkrijk investeren. Wie ernst wil maken met Gods doel voor zijn leven en voor Hem vrucht wil dragen, zal op dit gebied keuzes moeten maken.

Iedereen weet dat onkruid sneller groeit dan de meeste andere planten. Wereldse waarden lijken snel gelukkig te maken, maar het is schijngeluk, en zeker geen duurzaam geluk. Soms hebben we heel veel jaren nodig om dat te ontdekken. Laat je niet inpakken door de satan, die je wil verblinden met dingen die geen waarde hebben. Kies ervoor om je aandacht te richten op alles wat waarde heeft voor het koninkrijk van de hemel. Alleen dan zul je geestelijke vruchten dragen.

Vraagje: wat zijn de distels in jouw leven?

 

4. Goede grond

Gelukkig zijn er ook gelovigen die wel vrucht dragen:

"Maar er zijn ook mensen die zijn als het zaad dat op goede grond is gezaaid: zij horen het woord en aanvaarden het en dragen vrucht, sommigen dertigvoudig, anderen zestigvoudig en weer anderen honderdvoudig." (Marcus 4:20, NBV2004)

Het zaad dat in goede grond terecht komt heeft betrekking op mensen die openstaan voor de woorden van Jezus, ze in hun hart opnemen en naar buiten laten komen in goede daden die in verbondenheid met God verricht zijn. Bij verschillende mensen zorgt dat voor verschillende hoeveelheden geestelijke vruchten en verschillende soorten vruchten. Die vruchten hebben allemaal te maken met liefde tot God en je medemensen, met zegen ontvangen en uitdelen.

Zie ook hoofdstuk 'Vruchtdragen'.

Let op dat Jezus niet spreekt over tweevoudig of drievoudig vruchtdragen, maar Hij begint bij dertigvoudig. Wanneer korenaren niet meer opbrengen dan gemiddeld zo'n twee tot drie graankorrels per korenaar spreekt een boer niet van een goede oogst. Dus: EEN BEETJE vruchtdragen is niet de norm, maar VEEL vruchtdragen is normaal voor een levende gelovige. Laten we ernst maken met vruchtdragen en niet te snel tevreden zijn met onszelf.

 

Kies ervoor om goede grond te worden

Natuurlijk was het nooit de bedoeling van Jezus om te zeggen: "Als je geloof is zoals de harde grond, de steenachtige grond of grond met verstikkend onkruid heb je pech gehad. Daar kun je niets aan doen en het wordt ook nooit wat met je." Nee, Jezus wil je aansporen om:

1. de harde grond zacht te maken (je hart te verzachten en te openen voor het Woord van God, zodat je tot nieuw leven komt)
2. de stenen uit de grond te verwijderen (de blokkades voor geloofsgroei te verwijderen, zodat er een krachtig geloofsfundament kan ontstaan)
3. de distels te verwijderen (alles uit je leven te verbannen wat je verhindert om bezig te zijn met de dingen van God)

Een groeiend geloof komt als vanzelf tot vruchtdragen!

Zie hoofdstuk ' Geloof en geloofsgroei' voor belangrijke groeitips.

 Volgend onderwerp: 3.5.38. Zoutend zout