|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
3.8.17. Gesprekken na de pesachmaaltijd
Inhoud:
- Verward en onzeker
- Jezus en zijn elf discipelen
- 'Ik ga jullie binnenkort verlaten'
- Een nieuw gebod: onderlinge liefde
- Petrus: Waar gaat u heen?
- Tomas: Hoe kunnen wij daar komen?
- Filippus: Laat ons de Vader laten zien
Verward en onzeker
Na de pesachmaaltijd en het eerste Heilig Avondmaal voelden de elf discipelen zich ongetwijfeld gespannen en verward omdat Jezus gezegd had:
- dat Hij door één van hen zou worden verraden en overgeleverd
- dat zij alle elf Hem in de steek zouden laten
- dat Hij kort daarna zou sterven zodat ze alleen achter zouden blijven
Kortom: ze hadden gerekend op een prachtige toekomst in het nieuwe koninkrijk dat Jezus zou stichten, maar nu leek alles op losse schroeven te staan. De discipelen werden onzeker omdat ze niet meer wisten wat hen te wachten stond.
Jezus en zijn elf discipelen
"Toen hij (=Judas) dan naar buiten gegaan was, zei Jezus: Nu is de Zoon des mensen verheerlijkt, en God is in Hem verheerlijkt. Als God in Hem verheerlijkt is, zal God Hem ook in Zichzelf verheerlijken, en Hij zal Hem meteen verheerlijken." (Johannes 13:31-32, HSV2010)
Deze woorden komen op het eerste gezicht nogal raadselachtig over. Jezus leek over zijn aanstaande lichamelijk en geestelijk lijden te spreken alsof het een feestje zou zijn! Jezus probeerde zijn discipelen te leren om vanuit Gods kant te denken.
Jezus wist dat zijn weerzinwekkende lijden en sterven juist Gods goedheid, gerechtigheid, wijsheid en liefde zou afbeelden. Daarom zei Jezus niet zoiets als: "Schrik niet want Ik zal morgen een extreem pijnlijke dood moeten sterven." Maar Jezus beschreef het als een hoogtepunt van Gods prachtige plan met de wereld. Het lijden en sterven van Jezus aan een kruis zou HET keerpunt worden in de geschiedenis van de mensheid. En tot in eeuwigheid zal Jezus geprezen worden voor wat Hij zou doen voor de mensheid. Dat is de verheerlijking van God die Jezus bedoelde.
"... Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechterhand van de troon van God." (Hebreeën 12:2, HSV2010)
'Ik ga jullie binnenkort verlaten'
Jezus ging nu openlijk vertellen dat Hij zijn discipelen binnenkort zou verlaten:
"Kinderen, ik blijf nog maar een korte tijd bij jullie. Jullie zullen me zoeken, maar wat ik tegen de Joden gezegd heb, zeg ik nu ook tegen jullie: Waar ik heen ga, daar kunnen jullie niet komen.” (Johannes 13:33, NBV2004)
Op het tempelplein had Jezus het ooit iets dergelijks tegen de mensen gezegd (zie Johannes 7:33-34). Deze woorden riepen natuurlijk vragen op bij de discipelen en even later zou Jezus daar op terugkomen.
Een nieuw gebod: onderlinge liefde
Maar eerst wilde Jezus hen iets heel belangrijks op het hart drukken:
"Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn." (Johannes 13:34-35, NBV2004)
Wat is het nieuwe aan dit gebod? Jezus had toch al vaker over het liefdegebod gehad? Het ging deze keer niet over liefde tegenover alle mensen, maar tegenover elkaar als groep. Als naaste discipelen van Jezus hadden ze vaak ruzie gehad over wie de belangrijkste van hen was. Dat dreef hen uit elkaar. Jezus bond hen op het hart om vooral bij elkaar te blijven nadat Hij bij hen zou zijn weggegaan en loyaal te zijn tegenover elkaar. Uit het Bijbelboek Handelingen blijkt dat de apostelen ook behoorlijk goed bij elkaar zijn gebleven.
Van onderlinge liefde tussen christengelovigen gaat een krachtig getuigenis uit. En niets is zo schadelijk voor een kerkgenootschap of plaatselijke gemeente waar verdeeldheid of onenigheid is. Dat houdt ongelovigen bij Jezus vandaan omdat ze 'de kerk' niet (meer) vertrouwen.
Petrus: Waar gaat u heen?
Jezus had kort daarvoor gezegd:
"... Waar ik heen ga, daar kunnen jullie niet komen.” (Johannes 13:33, NBV2004)
Petrus vond dit geen al te duidelijke uitspraak en vroeg aan Jezus of Hij daar iets meer over wilde zeggen. Jezus besloot hier dieper op in te gaan.
"Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij.
In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u
gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik
heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij
nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben. En waar Ik heen ga, weet u, en de weg
weet u." (Johannes 14:1-4, HSV2010)
Jezus zei dus: "Ik ga naar het huis van God de Vader." Naar de geestelijke wereld dus. De onderliggende vraag van Petrus was natuurlijk: "Ik wil ook zijn waar U heengaat, kan dat?" Daarna zei Jezus dat er in het huis van de Vader een woonplek zou zijn voor elk van zijn trouwe volgelingen. Jezus zelf zou ervoor zorgen dat die plek klaar zou zijn op het moment dat hun aardse leven zou ophouden en ze verder zouden leven in de geestelijke wereld. Het huis van de Vader is wat wij de hemel noemen.
Tomas: Hoe kunnen wij daar komen?
Tomas dacht goed na, ook over de laatste woorden die Jezus zojuist had uitgesproken en vroeg erop door:
"... Wij weten niet eens waar u naartoe gaat, Heer, hoe zouden we dan de weg daarheen kunnen weten?" (Johannes 14:5, NBV2004)
"Jezus zei: 'Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij. Als jullie mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen, en vanaf nu kennen jullie hem, want jullie hebben hem zelf gezien.' " (Johannes 14:6-7, NBV2004)
Jezus begreep dat het voor zijn discipelen moeilijk was om te begrijpen dat Jezus en God de Vader twee personen en tegelijk één en dezelfde persoon waren. Voor ons is dat ook moeilijk. Met zijn antwoord wilde Jezus duidelijk maken dat geloof in Hem de weg was om tijdens hun aardse leven met God de Vader verbonden te zijn en na het aardse leven ook. Pas wanneer de Heilige Geest zou komen, zou alles een stuk duidelijker worden.
Filippus: Laat ons de Vader laten zien
Filippus had Jezus natuurlijk vaak horen spreken over de Vader en zijn relatie met de Vader. Ook hij had behoefte aan een concrete invulling van wat Jezus zei.
"Daarop zei Filippus: 'Laat ons de Vader zien, Heer, meer verlangen we niet.' " (Johannes 14:8, NBV2004)
Jezus begreep dat zijn relatie met God de Vader niet zo duidelijk was voor zijn vrienden en zei:
"... Ik ben nu al zo lang bij jullie, en nog ken je me niet, Filippus? Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien. Waarom vraag je dan om de Vader te mogen zien? Geloof je niet dat ik in de Vader ben en dat de Vader in mij is? Ik spreek niet namens mezelf als ik tegen jullie spreek, maar de Vader die in mij blijft, doet zijn werk door mij. Geloof me: ik ben in de Vader en de Vader is in mij. Als je mij niet gelooft, geloof het dan om wat hij doet." (Johannes 14:9-11, NBV2004)
Volgend onderwerp: