3.6.19. Joodse leiders

Jezus en de Joodse leiders

In de vier evangeliën (Bijbelboeken Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes) komen we erg veel ontmoetingen tegen van Jezus met Joden. En dan gaat het eigenlijk altijd over godsdienstige, vooraanstaande, invloedrijke Joden. In 'Herschepping' noemen we die met een verzamelnaam 'Joodse leiders'.

Jammer genoeg stonden bijna al die Joodse leiders afwijzend of zelf vijandig tegenover Jezus. Daarom zijn de ontmoetingen van Jezus vooral twistgesprekken, waarin ze hun afkeer van Jezus onder woorden brachten. De Joodse leiders erkenden Jezus niet als een door God gezonden profeet, als een rabbi die het volk mocht onderwijzen, en helemaal niet als de Zoon van God. Vooral met het oog op hen lezen we in het Johannes evangelie:

"Hij kwam tot het Zijne (=Israël), maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen." (Johannes 1:11, HSV2010)

In dit onderwerp vind je uitleg over de bekendste groepen Joodse leiders in Jezus' dagen. In de drie volgende onderwerpen vind je meer over de opvattingen, gedragingen en gesprekken van Joodse leiders met Jezus.

Wie waren de Joodse leiders?

Hier is een overzicht:

1. Farizeeën - De farizeeën (= afgescheidenen) vormden een streng godsdienstige groepering in Jezus' dagen. Het was vanaf de tweede eeuw voor Christus een soort opwekkingsbeweging van gelovige Joden. Zij wilden het volk terug brengen tot gehoorzaamheid aan de wet van Mozes. De farizeeën hielpen de armen en andere mensen die hulp nodig hadden. Daarom stonden ze in hoog aanzien bij het volk. In het Jodendom van vandaag vind je hetzelfde gedachtegoed bij orthodoxe Joden in Israël.
2. Sadduceeën - Zij vormden een vrijzinnige stroming binnen het Jodendom, ongeveer het tegenovergestelde van de farizeeën. Zij hielden zich tot op zekere hoogte wel aan de wet van Mozes. Veel aanzienlijken en vastgoedeigenaren behoorden tot deze stroming. Invloedrijke sadduceeën werkten nogal eens samen met de Romeinen en hadden daar veel voordeel bij. Ze verdienden ook schandalig veel geld aan de veemarkt op het tempelplein.
3. Schriftgeleerden en wetgeleerden - Schriftgeleerden hielden zich bezig met het bestuderen van de Tenach (ons Oude Testament). De wetgeleerden bestudeerden vooral de eerste vijf Bijbelboeken om op basis daarvan rechtspraak uit te oefenen. Schriftgeleerden en wetgeleerden gaven onderwijs aan het volk en lieten zich 'rabbi' (=leermeester) noemen. Veel van hen behoorden tot de farizeeën. Ze waren vaak te vinden in de overdekte zuilengangen rondom het tempelplein in Jeruzalem om groepen mensen onderwijs te geven of met hen te discussiëren.
4. Sanhedrin of Joodse Raad - Deze Raad behartigde de Joodse belangen en was een soort tegenmacht ten opzichte van de Romeinse overheersers. Er zaten voornamelijk farizeeën en wetgeleerden in deze Raad. Deze raadsleden worden in de Bijbel ook wel oudsten genoemd.
5. Hogepriester - Dit was de hoogste geestelijke leider van het volk Israël. In de tijd van Jezus' bediening had de hogepriester (Kajafas) ook de hoogste politieke macht in het Joodse land. Maar hij was wel verantwoording schuldig aan de Romeinse prefect (Pontius Pilatus) die ook de bevoegdheid had om een hogepriester te benoemen.
6. Oversten (in sommige Bijbelvertalingen: opperpriesters) - Zo worden vooraanstaande Joden met bestuurlijke functies genoemd, zoals oversten van synagogen en alle leden van de Joodse Raad (Sanhedrin).
7. Overpriesters - Zij hebben de leiding over groepen priesters. Ze waren ook leden van de Joodse Raad (Sanhedrin). In sommige Bijbelvertalingen worden zij hoofdpriesters, opperpriesters of hogepriesters (alleen als meervoud) genoemd.