link naar Home Page  Bijbelstudies - startmenu  

 

 Helpdesk    Site info    Zoeken    Extra  

 

 

 

3.11.11. Hemelvaart van Jezus

Inhoud:

- Jezus neemt afscheid van zijn apostelen
- Hoe ging Jezus naar de hemel?
- Belofte van wederkomst
- Olijfberg
- Kroning van Jezus
- Een mens op de troon
- Hemelopname en Pinksteren
- Hemelvaartsdag
- Blije discipelen


Jezus neemt afscheid van zijn apostelen

 

Op de dag van het definitieve afscheid liep Jezus met zijn discipelen naar de Olijfberg, dicht bij Betanië en niet ver van Jeruzalem. Onderweg gaf Hij zijn laatste instructies aan hen door. Tenslotte zegende Hij hen en verdween Hij uit hun gezichtsveld:

"Toen bracht Hij hen buiten de stad tot bij Betanië. Daar hief Hij zijn handen en zegende hen. En terwijl Hij hen zegende, ging Hij van hen heen en werd Hij in de hemel opgenomen. (Lucas 24:50-51, WV2012)

Hoe ging Jezus naar de hemel?

 

De traditionele opvatting is dat Jezus zich omhoog bewoog en op een bepaalde hoogte achter een regenwolk verdween, hoog in de lucht. Vanuit die opvatting is de term 'hemelvaart' ontstaan, een reis door de lucht zoals luchtvaart, ballonvaart of ruimtevaart. En die opvatting klinkt ook door in de meeste Nederlandse Bijbelvertalingen over de hemelopname van Jezus! En zo lijkt die opvatting door de Bijbel bevestigd te worden.

Maar ging Jezus echt op die manier naar de hemel? Ik geloof er niets van. We lezen niet in de Bijbel dat Jezus opsteeg. En waarom zou Jezus omhoog gaan? De hemel is niet boven ons, alleen in figuurlijke zin. De geestelijke wereld is vlakbij en overal rondom ons. Met de volgende woorden is het vertrek van Jezus beschreven:

"... werd Hij opgenomen terwijl zij het zagen en een wolk onttrok Hem aan hun ogen." (Handelingen 1:9, HSV2010)

"... werd hij voor hun ogen omhooggeheven en opgenomen in een wolk ..." (Handelingen 1:9, NBV2004)

Maar het begrip 'omhoog' moeten we in dit Bijbelvers lezen als 'van een hogere orde'. Denk maar aan de uitdrukking 'Ere zij God in de hoge'. Het is beter om over 'hemelopname' te spreken in plaats van 'hemelvaart'. Maar omdat 'hemelvaart' zo is ingeburgerd, is dat woord in de titel van dit onderwerp gehandhaafd.

Jezus had eens een ontmoeting met Mozes en Elia gehad op een berg. Jezus had drie van zijn discipelen meegenomen. Mozes en Elia waren uit de hemel gekomen om met Jezus te praten. Na dat gesprek keerden Mozes en Elia terug naar de hemel door een wolk binnen te gaan.

"... kwam er een wolk, en die overschaduwde hen. Zij (de drie discipelen) werden bevreesd toen zij (=Mozes en Elia) de wolk ingingen. En er kwam een stem uit de wolk, die zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem!" (Lucas 9:34-35, HSV2010)

Ik geloof dat Jezus ook zo is vertrokken bij zijn hemelopname: door ook een wolk binnen te lopen. In de Bijbel worden wel vaker wolken genoemd om een overgang tussen de materiële wereld en de geestelijke wereld af te schermen voor menselijke ogen. Zie bijvoorbeeld Exodus 13:21, Exodus 40:34, Leviticus 16:2).

Belofte van wederkomst

 

Nu was Jezus definitief bij hen weggegaan. Als vanzelf keken de apostelen omhoog naar de lucht. Wij kijken zelf ook vaak omhoog als we onze aandacht op God richten (zie bijvoorbeeld ook Johannes 17:1).

Allerlei gedachten en emoties raasden door hen heen. Mooie herinneringen, spannende momenten, de dood en opstanding van hun geliefde Heer en nu zijn vertrek. Niemand sprak een woord. Toen stonden er plotseling twee engelen bij hen, die zeiden:

"... Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde manier terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan." (Handelingen 1:11, NBV2004)

Jezus had eerder al eens gezegd hoe Hij zou terugkomen, namelijk: in een wolk:

"En dan zullen zij de Zoon des mensen zien komen in een wolk, met grote kracht en heerlijkheid." (Lucas 21:27, HSV2010)

Er staat in de Griekse brontekst niet 'OP een wolk', maar die foute vertaling kom je in andere Bijbelvertalingen wel tegen.

Olijfberg

 

"Daarop keerden de apostelen van de Olijfberg terug naar Jeruzalem. Deze berg ligt vlak bij de stad, op een sabbatsreis afstand." (Handelingen 1:12, NBV2004)

De hemelopname van Jezus heeft dus plaatsgevonden vanaf de Olijfberg. Waarom wordt de afstand van Jeruzalem genoemd als de lengte van een sabbatsreis (ongeveer één kilometer)? We lezen onder meer in Lucas 5:16 en Lucas 6:12 dat Jezus zijn nachtelijke gebedstijden graag op een berg of een heuvel doorbracht (in de Griekse brontekst is het woord voor 'berg' hetzelfde als voor 'heuvel'). Wanneer Jezus dan in Jeruzalem was ging Hij 's nachts wellicht de Olijfberg op. Jezus hield zich aan de Joodse gedragsregels en Hij kon daar dus ook op sabbat heengaan zonder dat mensen zich daaraan konden ergeren.

De profeet Zacharia heeft geprofeteerd dat Jezus bij zijn wederkomst op de Olijfberg zou staan:

"Die dag zal hij zijn voeten op de Olijfberg planten, ten oosten van Jeruzalem. De Olijfberg zal in tweeën splijten: de ene helft glijdt weg naar het noorden en de andere naar het zuiden, zodat er een breed dal ontstaat van oost naar west." (Zacharia 14:4, NBV2004)

Kroning van Jezus

 

Marcus beëindigt zijn verhaal over de hemelopname van Jezus kort en krachtig:

"Nadat de Heer Jezus hun dit gezegd had, werd Hij in de hemel opgenomen en nam Hij plaats aan de rechterhand van God." (Marcus 16:19, WV2012)

Later getuigde de apostel Petrus over deze dingen voor het Sanhedrin:

"De God van onze vaderen heeft Jezus tot leven gewekt ... Hem heeft God een hoge plaats gegeven aan zijn rechterhand als leidsman en redder ..." (Handelingen 5:30-31, WV2012)

De Bijbel maakt dus duidelijk dat Jezus in de hemel iets als een kroning heeft meegemaakt: de welverdiende beloning voor de ultieme liefdevolle gehoorzaamheid aan God de Vader.

"Daarom heeft God Hem ook uitermate verhoogd en Hem de naam boven alle naam geschonken, opdat in de naam van Jezus zich alle knie zou buigen van hen, die in de hemel en die op de aarde en die onder de aarde zijn, en alle tong zou belijden: Jezus Christus is Here, tot eer van God, de Vader!" (Filippenzen 2:9-11, NBG1951)

Jezus was tot het uiterste gegaan in zijn daad van zelfverloochening en zelfopoffering. Als beloning werd Hij bevorderd tot de hoogst denkbare machtspositie, onder het oppergezag van God de Vader. Zegenende, zelfopofferende liefde is de belangrijkste kwalificatie voor leiderschap binnen het koninkrijk van de hemel.

Een mens op de troon

 

Dit is één van de wonderlijkste geheimen van het koninkrijk van de hemel: de mens geworden Zoon van God is lichamelijk opgestaan uit de dood, lichamelijk naar de hemel gegaan. Jezus zit als de goddelijke Mensenzoon lichamelijk op de troon van het heelal. Bij zijn hemelopname heeft Jezus zijn menselijkheid dus niet afgelegd, om weer voor 100% terug te keren tot zijn goddelijkheid zoals voorheen. Zijn goddelijkheid was en is blijvend, en zijn menselijkheid ook.

Vlak voordat Stefanus gestenigd werd vanwege zijn geloof in Jezus zag hij iets van de heerlijkheid van Jezus:

"Maar vervuld van de heilige Geest sloeg Stefanus zijn blik op naar de hemel en zag de luister van God, en Jezus, die aan Gods rechterhand stond, en hij zei: 'Ik zie de hemel geopend en de Mensenzoon, die aan Gods rechterhand staat.' " (Handelingen 7:55-56, NBV2004)

Hemelopname en Pinksteren

 

De hemelopname van Jezus en Pinksteren zijn nauw met elkaar verbonden.

"Hij die neergedaald is, is ook dezelfde die is opgestegen, hoog boven alle hemelen, om alles te vervullen." (Efeziërs 4:10, WV2012)

De apostel Paulus ging ervan uit dat er meerdere hemelsferen zijn, en dat God zelf in de allerhoogste hemelsfeer verblijft, waar geen geschapen wezen kan komen. In deze Bijbeltekst lezen we dat Jezus tot de allerhoogste, goddelijke status is verheven. Het zoveelste bewijs dat Jezus niet alleen de Zoon van God is, maar ook God. De woorden 'om alles te vervullen' hebben betrekking op wat we in enkele voorafgaande Bijbelverzen lezen:

"Maar ieder van ons heeft genade gekregen, naar de mate waarin Christus die gegeven heeft. In de Boeken staat immers: 'Hij is naar de hemel gegaan ... en hij gaf geschenken aan de mensen.' " (Efeziërs 4:7-8, HB2008)

Vanwege zijn verhoogde positie was Jezus in staat om geestelijke gaven te geven aan gelovigen. Daarbij denken we aan de inwoning van de Heilige Geest en aan geestelijke gaven om hen toe te rusten. Daarom zei Petrus in zijn Pinkstertoespraak:

"Hij (=Jezus) is door God verheven, zit aan zijn rechterhand, en heeft van de Vader de heilige Geest, die ons beloofd is, ontvangen. Die Geest heeft hij op ons doen neerdalen, en dat is wat u ziet en hoort." (Handelingen 2:33, NBV2004)

Jezus liet bij zijn hemelopname de aarde niet achter als een 'wereld zonder Jezus' maar als een 'wereld vol van Jezus' door de actieve aanwezigheid van Jezus (door de Heilige Geest) in de harten van gelovigen.

Hemelvaartsdag

 

Op Hemelvaartsdag gedenken we dat Jezus in de hemel is opgenomen om daar zijn eervolle positie in de hemel te ontvangen, nadat Hij zijn werk op aarde had voltooid. Het is de minst gevierde christelijke feestdag. Natuurlijk zijn we blij met een vrije dag, maar op zo'n dag doen we liever leuke dingen dan dat we aandacht besteden aan de hemelopname van Jezus. Daar is wel een verklaring voor te geven:

  • Met Kerst denken we aan het feit dat God zijn Zoon als kostbaar geschenk aan ONS heeft gegeven.
  • Op Goede Vrijdag denken we aan het feit dat Jezus zijn leven voor ONS heeft gegeven.
  • Met Pasen denken we aan het nieuwe leven dat Hij ONS heeft aangereikt.
  • Met Pinksteren gedenken we dat God de Heilige Geest aan ONS heeft gegeven.

Kortom, zolang WIJ iets krijgen, willen we nog wel iets vieren. En dan de Hemelvaartsdag, het feest van de kroning van onze Koning. Daarbij gaat het een keer niet om ONS, maar alleen om HEM. En toch weten veel predikanten over de hemelopname van Jezus niet veel meer te zeggen dan dat Jezus:

  • ZEGENEND naar de hemel is gegaan
  • waar Hij is om voor ONS te bidden
  • waar Hij ONZE toekomstige woonplek zou klaar maken.

We kunnen het gewoon niet laten om de schijnwerper op ONSZELF te richten. Dat is bijna een automatisme, want als gelovigen vinden we ons eigen geestelijk heil belangrijker dan dat onze Heer eer ontvangt. Laten we het maar eerlijk toegeven. En daarom vinden we het feit van de hemelopname van Jezus niet belangrijk genoeg om er een feest van te maken.

Blije discipelen

 

Enkele maanden geleden, voorafgaande aan de lijdenstijd van Jezus, waren de twaalf discipelen niet blij met het vooruitzicht dat Jezus bij hen vandaan zou gaan. Jezus had toen tegen hen gezegd:

"Nu ga ik weg, naar hem die mij gezonden heeft ... Jullie zijn verdrietig, omdat ik jullie dat gezegd heb." (Johannes 16:5-6, NBV2004)

Nu was het dan zover gekomen. Jezus was bij hen weggegaan. Ze hadden verbouwereerd en verdwaasd staan kijken, maar ze wisten nu zeker dat Jezus hen niet alleen zou laten en dat ze Hem eenmaal zouden weerzien. Ze waren goed voorbereid op hun toekomstige taak. En hoe voelden zij zich nu?

"... Daarna gingen zij met grote vreugde terug naar Jeruzalem. Ze bleven voortdurend in de tempel om God te eren en te danken." (Lucas 24:52-53, HB2008)

Ze waren vol van Jezus en dus konden ze niet anders dan intens dankbaar en intens blij zijn.

Het vervolg van deze geschiedenis vind je in onderwerp 'Wachten op de Heilige Geest' in hoofdstuk 'Heilige Geest'.


Volgend onderwerp:

  3.11.12. Betekenis van de opstanding 

 

 

 

HELPDESK

 

HELPDESK

Site info
- Wat betekent herschepping?
- Wat vind je op deze site?
- Achtergrond
- Vier aspecten
- Copyright

 

 

 

 

Helpdesk

Zoeken
- Zoekmogelijkheden
- Tips voor zoektermen
- Populaire zoektermen
- Inhoudsopgave (kort)
- Inhoudsopgave (lang)
- Trefwoord index
- Bijbeltekst index

 

 

 

 

 

Extra
- Geloofsvragen
- PDF bestanden downloaden
- Printklare pagina's
- Gespreksvragen
- Thema's voor Bijbelkringen
- Thema's kerkelijk jaar
- Cursus 'Gods karakter'

 

Herschepping Bijbelstudies - versie 3.4.