Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
3.11.1. Opstanding na drie dagen
Inhoud:
- Tussen sterven en opstanding
- Het wonder van de opstanding van Jezus
- Waarom na drie dagen?
- Was Jezus op vrijdag gestorven?
- Verheerlijkt lichaam met littekens
Tussen sterven en opstanding
Toen Jezus zijn aardse leven beëindigde, riep Hij:
"... Vader, in uw handen leg ik mijn geest." (Lucas 23:46, NBV2004)
Het lichaam van Jezus was gestorven, maar zijn ziel en zijn geest bleven leven: in de geestelijke wereld, waar God woont. Dus net zo als bij 'gewone' mensen wanneer zij overlijden.
Wat deed Jezus tussen sterven en opstanding? Daar zegt de Bijbel bijna niets over. Misschien heeft de apostel Petrus die vraag ook wel aan Jezus gesteld, na zijn opstanding. In ieder geval schreef hij het volgende hierover in zijn eerste rondzendbrief:
"Ook Christus immers heeft, terwijl hij zelf rechtvaardig was, geleden voor de zonden van onrechtvaardigen, voor eens en altijd, om u zo bij God te brengen. Naar het lichaam werd hij gedood maar naar de geest tot leven gewekt. Hij is naar de geesten gegaan die gevangenzaten, om dit alles te verkondigen aan hen die ten tijde van Noach weigerden te gehoorzamen, toen God geduldig wachtte en de ark gebouwd werd ..." (1 Petrus 3:18-20, NBV2004)
Dit Bijbelgedeelte roept veel vragen op en wordt op veel verschillende manieren uitgelegd. Ik lees het liever gewoon zoals het er staat. Jezus heeft in het dodenrijk de grote groep mensen bezocht die omkwamen tijdens de zondvloed. Jezus verkondigde aan hen dat Hij als de rechtvaardige Zoon van God was gestorven om de straf voor de zonden van onrechtvaardige mensen te dragen. Niet om tegen hen te zeggen: 'maar dat geldt niet voor jullie' maar om hen (of velen van hen) die vergeving en rechtvaardigmaking aan te bieden. Aan hen de keuze om het aan te nemen of niet. Benaderde Jezus alleen deze groep mensen of ook andere groepen mensen? Dat heeft Petrus ons niet verteld. Er is zoveel over wat er in de geestelijke wereld gebeurt wat we niet weten.
Dit bovenstaande past misschien niet in jouw of mijn opvattingen over wie er naar de hemel gaan, maar het is een feit waar we niet omheen kunnen. Jezus heeft het volste recht om zijn vergeving aan te bieden aan wie Hij wil. Laat dit ons voorzichtig maken met stellige uitspraken over wie wel of niet veroordeeld worden bij het laatste oordeel!
Zie in dit verband ook onderwerp 'Volken op de nieuwe aarde' in hoofdstuk 'Nieuwe wereld'.
Het wonder van de opstanding van Jezus
De menswording van Jezus was de meest onbegrijpelijke geboorte die ooit op aarde heeft plaatsgevonden. Het plaatsvervangend lijden en sterven van Jezus was de meest bijzonder uiting van gehoorzaamheid aan God en liefde voor mensen uit de geschiedenis van de mensheid. Maar de opstanding van Jezus was minstens even wonderlijk.
Toen de satan het voor elkaar had gekregen dat de Joodse leiders Jezus lieten kruisigen, meende hij wellicht dat hij de strijd tegen Hem had gewonnen. Maar hij had niet door dat juist dit plaatsvervangend sterven juist zijn eigen nederlaag zou worden.
En als klap op de vuurpijl heeft Jezus ook de macht van de dood (de sterkste macht van de satan) onttroond door zijn opstanding vanuit het dodenrijk. Die klap zal de satan nooit meer te boven komen. De satan kon Jezus niet vasthouden in het dodenrijk omdat Hij nooit gezondigd had en er geen aanklacht tegen Hem mogelijk was.
"Hij werd overeenkomstig het raadsbesluit en de voorkennis van God uitgeleverd, en u hebt hem door goddeloze mensen aan het kruis laten slaan, laten doden. Maar God heeft hem doen opstaan, de weeën van de dood beëindigd. Het was niet mogelijk dat de dood hem vast zou houden." (Handelingen 2:23-24, GNB1996)
Waarom na drie dagen?
Jezus heeft dit enige tijd vóór zijn kruisiging al aangekondigd, toen enkele Joodse leiders Hem vroegen om een wonderteken te doen:
"Daarop reageerden enkele schriftgeleerden en farizeeën met een vraag: 'Meester, we zouden graag een teken van u zien.' Hij antwoordde: 'Dit is een verdorven en trouweloze generatie. Ze verlangt een teken, maar zal geen ander teken krijgen dan dat van de profeet Jona. Want zoals Jona drie dagen en drie nachten in de buik van een grote vis zat, zo zal de Mensenzoon drie dagen en drie nachten in het binnenste van de aarde verblijven ... en hier ziet u iemand die meer is dan Jona!' " (Matteüs 12:38-41, NBV2004)
Er is ook een praktische reden waarom Jezus na drie dagen en drie nachten wilde opstaan. Het lichaam van een overledene begint op de vierde dag met het ontbindingsproces, zoals je bijvoorbeeld kunt lezen in Johannes 11:38-40 bij de geschiedenis van de opstanding van Lazarus.
Het lichaam van Jezus mocht niet ontbinden, zoals de apostel Paulus eens in een toespraak toelichtte:
"Dat hij (=God) Jezus uit de dood heeft doen opstaan en hem niet weer aan de ontbinding zal prijsgeven, heeft hij aangekondigd met deze woorden: 'Ik zal jullie schenken wat ik David plechtig beloofd heb.' In verband hiermee wordt in een andere psalm gezegd: 'Het lichaam van uw trouwe dienaar zal niet tot ontbinding overgaan.' " (Handelingen 13:34-35, NBV2004)
Was Jezus op vrijdag gestorven?
Jezus had gezegd dat Hij na drie dagen en drie nachten zou opstaan. De discipelen van Jezus hebben geconstateerd dat Jezus op de eerste dag van de week was opgestaan. Op grond daarvan kan iedereen gemakkelijk berekenen dat Jezus:
- op zaterdagavond na zonsondergang is opgestaan (dat is het begin van de eerste dag van de week)
- en dus op woensdagmiddag is gestorven en begraven
Maar waarom zegt bijna iedereen dan dat Jezus op vrijdag is gestorven, ondanks dat Hij dan niet drie dagen en drie nachten in het graf was geweest? Omdat Jezus op de dag vóór een sabbat gestorven is, terwijl ze uitgegaan zijn van de wekelijkse sabbatdag van vrijdagavond tot zaterdagavond. Maar de Bijbel vermeldt dat die sabbat een bijzondere sabbat was, namelijk de dag van het Pesachfeest, en dat kan op verschillende dagen van de week zijn geweest. De dag vóór het Pesachfeest (de voorbereidingsdag) was de dag dat Jezus stierf. Kijk maar naar het volgende Bijbelgedeelte:
"De Joden dan, daar het Voorbereiding was en de lichamen niet op sabbat aan het kruis mochten blijven - want de dag van die sabbat was groot - vroegen Pilatus, dat hun benen gebroken en zij weggenomen zouden worden." (Johannes 19:31, NBG1951)
Verheerlijkt lichaam met littekens
Bij zijn opstanding kreeg Jezus een verheerlijkt lichaam zonder enig gebrek, maar wel met de littekens aan zijn handen, voeten en zijde. Die littekens zijn uniek voor Jezus, want geen enkele gekruisigde overleefde ooit zijn eigen kruisiging.
Jezus was op die manier herkenbaar voor zijn discipelen, toen Hij voor het eerst verscheen aan al zijn discipelen toen ze bij elkaar waren. Jezus zal altijd herkenbaar blijven door deze littekens, ook bij zijn wederkomst, wanneer Hij aan het Joodse volk zal verschijnen:
"Ik zal over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem uitgieten de Geest der genade en der gebeden; zij zullen Hem aanschouwen, die zij doorstoken hebben, en over Hem een rouwklacht aanheffen als de rouwklacht over een enig kind ..." (Zacharia 12:10, NBG1951)
Ik denk dat Jezus op dat moment zijn littekens aan zijn volk Israël zal laten zien als overtuigend bewijs dat Hij, de Messias, dezelfde persoon is als Jezus van Nazaret die op aandringen van de Joodse leiders was gekruisigd.
En ik geloof ook dat kinderen van God de littekens van Jezus kunnen zien wanneer ze Hem ontmoeten in de hemel. Ze zullen vooral de meest indrukwekkende sieraden van Jezus zijn.
Met zijn verheerlijkte lichaam was Jezus niet meer beperkt door ruimte en tijd, zodat Hij moeiteloos uit zijn eigen grafdoeken kon stappen. Jezus kon dus ook het graf verlaten, terwijl het graf afgesloten en verzegeld was en zonder dat de bewakers daar iets van merkten.
Volgend onderwerp: