3.9.8. Begrafenis van Jezus

Eervolle begrafenis

Jezus was waarschijnlijk de enige persoon die na zijn kruisiging een eervolle begrafenis kreeg. De andere gekruisigden in het Joodse land werden afgevoerd en in het dal van Hinnom gedumpt, waar de wormen ervoor zorgden dat de lichamen snel verteerden. Ook kadavers van dieren lagen daar te vergaan. Er werd ook voortdurend afval verbrand. Een vreselijke plek dus.

Dezelfde avond moest Jezus nog begraven worden, zoals we in de wet van Mozes kunnen lezen:

"... wanneer iemand een zonde begaan heeft waarop de doodstraf staat, en hij gedood wordt, en u hem aan een paal hangt, dan mag zijn dode lichaam niet aan de paal overnachten, maar moet u hem beslist diezelfde dag nog begraven..." (Deuteronomium 21:22-23, HSV2010)

Jozef uit Arimatea en Nikodemus

Toen verscheen Jozef uit Arimatea op het toneel. Hij was in het geheim een discipel van Jezus geweest (Johannes 19:38). Hij wilde dat Jezus een eervolle begrafenis zou krijgen.

"En toen het avond geworden was ... durfde Jozef van Arimatea, een vooraanstaand lid van de raad, die zelf ook leefde in de verwachting van het koninkrijk van God, het aan om naar Pilatus te gaan en het lichaam van Jezus te vragen." (Marcus 15:42-43, WV2012)

Pilatus wilde eerst zeker weten of Jezus wel gestorven was.

"Het bevreemdde Pilatus dat hij al dood zou zijn en hij riep de centurio bij zich, aan wie hij vroeg of Jezus al gestorven was, en toen de centurio dat bevestigd had, gaf hij het lijk aan Josef." (Marcus 15:44-45, NBV2004)

Toen kon Jozef zijn plan uitvoeren:

"Josef kocht een stuk linnen, haalde Jezus van het kruis en wikkelde hem in het linnen. Daarna legde hij hem in een graf dat in de rots was uitgehouwen ..." (Marcus 15:46, NBV2004)

Toen kwam ook de schriftgeleerde Nikodemus erbij.

"Nikodemus, die destijds 's nachts naar Jezus toe gegaan was, kwam ook; hij had een mengsel van mirre en aloë bij zich, wel honderd litra. Ze wikkelden Jezus' lichaam met de balsem in het linnen, zoals gebruikelijk is bij een Joodse begrafenis. Dicht bij de plaats waar Jezus gekruisigd was lag een olijfgaard, en daar was een nieuw graf, waarin nog nooit iemand begraven was. Omdat het voor de Joden voorbereidingsdag was en dat graf dichtbij was, legden ze Jezus daarin." (Johannes 19:39-42, NBV2004)

De mirre en aloë waren kostbare ingrediënten. Het moet een fortuin gekost hebben. Wat een blijk van toewijding en respect!

"... Toen rolde hij (=Jozef) een grote steen voor de ingang van het graf en vertrok." (Matteüs 27:60, NBV2004)

Jozef en Nikodemus hadden nu kleur bekend als uitgesproken volgelingen van Jezus. Hun vooraanstaande posities konden ze wel vergeten, maar dat deerde hen niet.

"De vrouwen die met Jezus waren meegereisd uit Galilea, volgden Josef naar het graf om het te bekijken en om te zien hoe Jezus’ lichaam er werd neergelegd. Daarna gingen ze naar huis en bereidden ze geurige olie en balsem. Op sabbat namen ze de voorgeschreven rust in acht." (Lucas 23:55-56, NBV2004)

De wacht bij het graf

De Joodse leiders hoorden dat Jezus inmiddels begraven was. Ze gingen voor de laatste keer naar Pilatus met een verzoek:

"... wij herinneren ons dat deze verleider gezegd heeft toen hij nog leefde: Na drie dagen zal ik opgewekt worden. Geef dan bevel dat het graf tot de derde dag beveiligd wordt, opdat Zijn discipelen Hem 's nachts misschien niet komen stelen en tegen het volk zeggen: Hij is opgewekt uit de doden ..." (Matteüs 27:63-64, HSV2010)

Pilatus stemde erin toe. Hij zal wel gedacht hebben: "Wanneer houden ze er nou eindelijk mee op?"

Er is een vraag die me bezighoudt: wie geloofden er direct na Jezus' dood nog dat Hij na drie dagen zou opstaan? Alleen de Joodse leiders? Het lijkt er wel op. In de Bijbel lezen we dat alle anderen (ook de elf discipelen!) alleen verbaasd en verward waren nadat Jezus was opgestaan. Merkwaardig toch.