link naar Home Page  Bijbelstudies - startmenu  

 

 Helpdesk    Site info    Zoeken    Extra  

 

 

 

3.1.9. Jezus de levengever

Inhoud:

- Jezus is schepper en bron van leven
- Belangrijkste geestelijke waarde: nieuw leven
- Jezus is het licht dat leven geeft
- Jezus is het brood dat leven geeft
- Jezus is het water dat leven geeft
- Levendmaking


Jezus is schepper en bron van leven

 

Jezus is een verschijningsvorm van de enige, eeuwige God. Hij is niet geboren, maar is er altijd geweest. Jezus is eeuwig en wordt in Jesaja 9:5 'eeuwige Vader' genoemd. Daarom kon Jezus van zichzelf zeggen:

"... Ik ben ... de eerste en de laatste, het begin en het einde." (Openbaring 22:13, NBG1951)

Jezus is verweven met God de Vader en leeft in volkomen harmonie met Hem. Jezus is God, is dus geen geschapen wezen en heeft leven in zichzelf (Johannes 5:26). Jezus is medeschepper naast God en dus ook: gever van leven. Het evangelie van Johannes begint met een beschrijving van Jezus als het mens geworden Woord van God:

"In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God. Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven ..." (Johannes 1:1-4, NBV2004).

Jezus is het Leven zelf:

"Jezus zei: 'Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij.' " (Johannes 14:6, NBV2004)

Petrus had als discipel goed begrepen wie Jezus was. Hij zei tegen Jezus:

"... U hebt woorden van eeuwig leven." (Johannes 6:68, HSV2010)

Belangrijkste geestelijke waarde: nieuw leven

 

De meeste Nederlandse christenen zijn vertrouwd met het idee dat Jezus de verlosser is. Daarmee denken ze vooral aan de vergeving van zonden als de belangrijkste verdienste door zijn sterven aan het kruis. Ook in de belijdenisgeschriften, die we ook wel de drie formulieren van enigheid noemen, kom je de focus tegen van zonden en vergeving.

Maar als je het evangelie van Johannes leest vind je daar een heel andere focus. De apostel Johannes, die van alle twaalf discipelen het meeste contact had gehad met Jezus en aan wie Jezus veel over zichzelf had toevertrouwd, schreef dit evangelie veel later dan de overige drie evangelisten. Hij wilde in zijn evangelie vooral een duidelijk portret schilderen van wie Jezus in diepste wezen was en wat voor Hem de allerbelangrijkste dingen waren.

"... deze zijn geschreven, opdat gij gelooft, dat Jezus is de Christus, de Zoon van God, en opdat gij, gelovende, het leven hebt in zijn naam." (Johannes 20:31, NBG1951)

Het belangrijkste einddoel van Jezus was dus niet om al de zonde van de wereld op zich te nemen, en vergeving van zonden te bewerkstelligen, maar om mensen een nieuw leven te geven. Het hele evangelie van Johannes staat daar vol van. Denk maar aan de meest bekende Bijbeltekst van de hele Bijbel:

"Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon gegeven heeft, opdat iedereen die in hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16, GNB1996)

Veel Bijbellezers denken daarbij onmiddellijk aan het leven in de hemel na het einde van hun leven op aarde. Ik denk niet dat Jezus daarop doelde. Want er staat niet 'eeuwig leven ZAL HEBBEN' maar 'eeuwig leven HEEFT' voor het hier en nu. Het nieuwe leven dat Jezus geeft is goddelijk van aard (2 Petrus 1:4). Het is eigenlijk het leven van Jezus, dat je als gelovige ontvangt bij je wedergeboorte door de inwoning van de Heilige Geest, die ook wel de 'Geest van Jezus' wordt genoemd (Handelingen 16:7, Filippenzen 1:19). Omdat dit leven goddelijk van aard is, is het vanzelfsprekend niet tijdelijk maar eeuwig.

mensheid
na de zondeval
verdienste van Jezus
voor de hele wereld
persoonlijk toegepast
bij wedergeboorte
schuldig tegenover God Jezus droeg de zonden rechtvaardigmaking
ver van God Jezus bracht vrede verzoening
in de macht van de satan Jezus overwon de satan verlossing
geestelijk dood Jezus overwon de dood levendmaking

De betekenis van het sterven en de opstanding van Jezus

Jezus heeft zijn rol als levengever op diverse manieren met verschillende beelden uitgelegd. Enkele daarvan gaan we hierna bekijken.

Jezus is het licht dat leven geeft

 

Jezus als licht voor de wereld wordt in het Johannes evangelie het meest genoemd. In het Oude Testament is God ook 'het licht' genoemd, in geestelijk opzicht:

"... De HEER is mijn licht, mijn heil - voor wie zou ik vrezen? ..." (Psalm 27:1, WV2012)

Ook de apostel Johannes schreef daarover:

"... God is licht, er is in hem geen spoor van duisternis." (1 Johannes 1:5, NBV2004)

Jezus is het evenbeeld van God die naar de aarde gekomen is om het licht van God op de aarde te laten schijnen. Aan het begin van zijn evangelie schreef de apostel Johannes het volgende over Jezus:

"In het begin was het Woord (=Jezus) ... In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen." (Johannes 1:1-4, NBV2004)

Jezus zei van zichzelf:

"... Ik ben het licht voor de wereld. Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft." (Johannes 8:12, NBV2004)

De apostel Paulus legde een verband tussen de eerste scheppingsdag (waarop God het licht schiep) en de verlichting van mensenharten om Hem te leren kennen:

"... God, Die gezegd heeft dat het licht uit de duisternis zou schijnen, is ook Degene Die in onze harten geschenen heeft tot verlichting met de kennis van de heerlijkheid van God in het aangezicht van Jezus Christus." (2 Korintiërs 4:6, HSV2010)

Op de nieuwe aarde zal het licht van zon, maan en sterren, niet meer nodig zijn, omdat Jezus de bron van licht en leven zal zijn, vanuit de hoofdstad die het nieuwe Jeruzalem genoemd wordt:

"En de stad heeft de zon en de maan niet nodig om haar te beschijnen, want de heerlijkheid van God verlicht haar, en het Lam is haar lamp." (Openbaring 21:23, HSV2010)

"Het zal er geen nacht meer zijn en het licht van een lamp of het licht van de zon hebben ze niet nodig, want God, de Heer, zal hun licht zijn ..." (Openbaring 22:5, NBV2004)

Jezus is het brood dat leven geeft

 

Brood staat symbool voor het voedsel dat mensen nodig hebben om in leven te blijven. Voedsel is van levensbelang. In dat verband zei Jezus:

"Ik ben het brood dat leven geeft ... Wie bij mij komt zal geen honger meer hebben ..." (Johannes 6:35, NBV2004)

In zijn onderwijs aan een menigte mensen legde Jezus uit dat Hij door God was gezonden om mensen nieuw leven te kunnen aanbieden wanneer ze tot geloof in Hem zouden komen. Dat nieuwe leven is de kern van het christen-zijn en dat gaat veel dieper en is veel belangrijker dan wat Bijbelkennis of het gevoel dat God bij je is.

"Onze vaderen hebben het manna gegeten in de woestijn, zoals geschreven is: Hij gaf hun het brood uit de hemel te eten. Jezus dan zei tegen hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Niet Mozes heeft u het brood uit de hemel gegeven, maar Mijn Vader geeft u het ware brood uit de hemel. Want het brood van God is Hij Die uit de hemel neerdaalt en aan de wereld het leven geeft." (Johannes 6:31-33, HSV2010)

Verder legde Jezus uit dat dit nieuwe leven niet alleen voor het hier en nu was, maar dat het zou doorgaan na het sterven:

"Ik ben het brood dat leven geeft. Uw voorouders hebben in de woestijn manna gegeten en toch zijn zij gestorven. Maar dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald; wie dit eet sterft niet. Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald; wanneer iemand dit brood eet zal hij eeuwig leven..." (Johannes 6:48-51, NBV2004)

Jezus is het water dat leven geeft

 

Water is voor mensen ook nodig om in leven te blijven, evenals voedsel. Water is dus van levensbelang. Jezus had eens een uitvoerig gesprek met een Samaritaanse vrouw bij een waterput. Om het gesprek te beginnen vroeg Jezus haar om een beetje water.

"Jezus zei tegen haar: 'Als u wist wat God wil geven, en wie het is die u om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou hij u levend water geven.' " (Johannes 4:10, NBV2004)

De vrouw kwam tot geloof in Jezus (zoals je kunt lezen in Johannes 4:11-30) en haar hart stroomde vol met het levende water van Jezus.

Tijdens de viering van het jaarlijkse Loofhuttenfeest (een pelgrimsfeest waarbij de woestijntocht van het volk Israël herdacht werd) was er de belangrijkste ceremonie op het tempelplein te Jeruzalem waarbij er een kruik water werd geschept uit de Siloam vijver om die als plengoffer leeg te gieten. Daar waren veel mensen bij aanwezig. Juist toen dat gebeurde kwam Jezus in actie.

"Op de laatste dag, het hoogtepunt van het feest (=loofhuttenfeest), stond Jezus in de tempel, en hij riep: 'Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken! "Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft," zo zegt de Schrift.' Hiermee doelde hij op de Geest die zij die in hem geloofden zouden ontvangen..." (Johannes 7:37-39, NBV2004)

Natuurlijk zorgde dat voor de nodige consternatie. Hoe durfde Jezus dit heilige moment te verstoren door reclame te maken voor zichzelf? Maar Jezus zei deze woorden niet om te provoceren, maar vooral om de mensen te vertellen dat Hij was gekomen om een diepere waarde te geven aan dit Loofhuttenfeest. En om te vertellen dat Hij zelf de vervulling was van dat plengoffer! Zoals water uit de rotsen in de woestijn de eerste levensbehoefte voor de mensen was, zo is Hij de bron van leven binnen het koninkrijk van de hemel. De apostel Paulus schreef hierover dat de Israëlieten in de woestijn ...

"... dronken uit de geestelijke rots die hen volgde -  en die rots was Christus." (1 Korintiërs 10:4, NBV2004)

Levendmaking

 

Toen Jezus aan het kruis stierf, heeft Hij de dood overwonnen. Deze overwinning is nog eens bevestigd door zijn opstanding uit de dood. Bij je wedergeboorte wordt deze overwinning persoonlijk op jou toegepast, waardoor je een nieuw leven ontvangt door de inwoning van de Heilige Geest.

Levendmaking is als het ware het sluitstuk van de wedergeboorte, waardoor de overige drie aspecten van de wedergeboorte als het ware (rechtvaardigmaking, verzoening en verlossing) tot leven komen. Ontvangen van nieuw leven en wedergeboorte zijn begrippen die dan ook heel dicht bij elkaar liggen. Geboorte betekent immers niets anders dan dat je begint te leven. Wedergeboorte is het begin van je geestelijke leven.

"Waarachtig, ik verzeker u: wie luistert naar wat ik zeg en hem gelooft die mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven ... hij is van de dood overgegaan naar het leven." (Johannes 5:24, NBV2004)

Na de zondeval is de mensheid in de geestelijke dood terechtgekomen. Door zijn plaatsvervangend sterven aan het kruis heeft Jezus zijn leven gegeven om de mensheid alsnog nieuw, geestelijk leven te kunnen aanbieden. Bij de wedergeboorte wordt dit collectieve aanbod van leven persoonlijk toegepast. Je wordt dan van binnen uit, vanuit je geest, een nieuw mens door de Heilige Geest die in je komt wonen. Je ontvangt daardoor een zogenaamde nieuwe natuur, waardoor je gedrag en levensstijl begint te veranderen.

"... opdat u daardoor deel zou krijgen aan de Goddelijke natuur, nadat u het verderf, dat er door de begeerte in de wereld is, ontvlucht bent." (2 Petrus 1:4, HSV2010)


Volgend onderwerp:

  3.1.10. Jezus de hogepriester 

 

 

 

HELPDESK

 

HELPDESK

Site info
- Wat betekent herschepping?
- Wat vind je op deze site?
- Achtergrond
- Vier aspecten
- Copyright

 

 

 

 

Helpdesk

Zoeken
- Zoekmogelijkheden
- Tips voor zoektermen
- Populaire zoektermen
- Inhoudsopgave (kort)
- Inhoudsopgave (lang)
- Trefwoord index
- Bijbeltekst index

 

 

 

 

 

Extra
- Geloofsvragen
- PDF bestanden downloaden
- Printklare pagina's
- Gespreksvragen
- Thema's voor Bijbelkringen
- Thema's kerkelijk jaar
- Cursus 'Gods karakter'

 

Herschepping Bijbelstudies - versie 3.4.