|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
3.7.4. Bruiloft te Kana
Inhoud:
- Het eerste wonder deed Jezus bij een huwelijksfeest
- Uitgenodigd bij een bruiloft
- Het geloof van Maria
- Het geloof van het bedienend personeel
- Jezus wil mensen gelukkig en blij maken
- Jezus helpt ons verder als we zijn vastgelopen
Deze gebeurtenis wordt alleen beschreven in Johannes 3:1-11.
Het eerste wonder deed Jezus bij een huwelijksfeest
De evangelist Johannes heeft deze geschiedenis het eerste wonder van Jezus genoemd. Hij was erbij toen het gebeurde.
"Dit, in Kana in Galilea, was het begin van de wondertekenen, waarmee Jezus zijn glorie openbaarde, en zijn leerlingen geloofden in hem." (Johannes 2:11, GNB1996)
Bij het lezen in de Bijbel moet je vooral letten op wat belangrijke mensen het eerst of het laatst doen onder bepaalde omstandigheden. Zoiets heeft een speciale betekenis en dat geldt in het bijzonder voor wat Jezus deed. Dat dit eerste wonder bij een huwelijkssluiting plaatsvond onderstreept dat het huwelijk een zeer hoge waarde heeft in Gods ogen. Het huwelijksverbond is het eerste verbond tussen mensen dat in de Bijbel vermeld wordt en de Schepper heeft zelf deze verbintenis ingesteld. Het huwelijk is de meest omvattende, de meest intieme relatie tussen twee mensen, waarbij man en vrouw tot een eenheid worden in geestelijk, emotioneel en lichamelijk opzicht. Het huwelijk tussen man en vrouw staat model voor alle verbonden die God met zijn volk heeft gesloten, dus het heeft een grote waarde voor God!
Uitgenodigd bij een bruiloft
Jezus was uitgenodigd op een huwelijksfeest. In de tijd van Jezus duurden zulke feestelijkheden meestal een hele week.
"... was er een bruiloft te Kana in Galilea; en de moeder van Jezus was daar. En Jezus was ook voor de bruiloft uitgenodigd, en Zijn discipelen." (Johannes 2:1-2, HSV2010)
Jezus en feestvieren, past dat wel bij elkaar? Je ziet wel eens ouderwetse kinderbijbels, waarin Jezus wordt afgebeeld als een man die er erg oud uitziet voor iemand van zo'n dertig jaar, met een serieuze, wereldvreemde, emotieloze uitdrukking op een uitgestreken gezicht. Dat spreekt boekdelen over de opvattingen van die tijd. Zo'n afbeelding doet afbreuk aan het mens-zijn van Jezus.
Of denk je dat Jezus op de bruiloft in Kana de hele tijd achter een glas zuurkoolsap somber hoofdschuddend voor zich uit zat te staren, terwijl de anderen plezier maakten? Welnee, Hij deed natuurlijk gewoon met alles mee.
Vergeet niet dat God ervoor gezorgd heeft dat feesten en genieten van het leven volop in de wet van Mozes zijn opgenomen. Denk maar aan de wekelijkse sabbat en de zeven voorgeschreven feesttijden (in totaal ongeveer 20 dagen per jaar). Dat zegt veel over God en natuurlijk ook over Jezus!
Het geloof van Maria
Voordat het feest was afgelopen, bleek er te weinig wijn te zijn. Er werd over gefluisterd door de gasten en het bruidspaar dreigde af te gaan als een gieter. Er zou nog jaren over gesproken worden. Maria vond dat haar Zoon daar misschien wel iets aan kon doen.
Het zal Maria niet zijn ontgaan dat Jezus was veranderd na zijn doop door Johannes en de tijd die Hij daarna in de woestijn had doorgebracht. Er straalde ongetwijfeld meer kracht, meer autoriteit uit zijn ogen. God had Hem gezalfd om zijn taak te beginnen en ze geloofde dus ook in zijn vermogen om mensen te helpen bij een praktisch probleem. Net zoals de profeet Elisa eeuwen geleden zo vaak mensen geholpen had door namens God een wonder te doen (2 Koningen 4-6). Maria besloot om Jezus een hint te geven.
"Toen de wijn bijna op was, zei zijn moeder tegen hem: 'Ze hebben geen wijn meer.' 'Is dat uw zaak of mijn zaak?' antwoordde hij haar. 'Mijn tijd is nog niet gekomen.' " (Johannes 2:3-4, GNB1996)
Wat Jezus tegen zijn moeder zei was geen verwijt over haar bemoeienis. Uit het woordgebruik in de brontekst blijkt dat Jezus op een respectvolle manier reageerde. Maar Hij maakte haar wel duidelijk dat Hij voortaan alles alleen deed in overleg met zijn hemelse Vader. Maar Jezus had niet gezegd dat Hij niets aan het wijntekort zou doen, alleen nu nog niet. Maria maakte daar waarschijnlijk uit op dat Hij het misschien later wel zou doen en vond dat ze haar Zoon best een handje kon helpen.
"Daarop sprak zijn moeder de bedienden aan: 'Doe maar wat hij jullie zegt, wat het ook is.' " (Johannes 2:5, NBV2004)
Ik zie haar actie niet als bemoeizucht, maar als een daad van geloof en respect voor haar Zoon. Het wonder in Kana begon met deze geloofsdaad van Maria.
Het geloof van het bedienend personeel
Op Gods tijd kwam Jezus in actie. De manier waarop Hij dat deed is heel opmerkelijk en heel interessant. Jezus' ogen vielen op enkele stenen vaten, die groot genoeg waren voor de hoeveelheid wijn die Hij hen wilde doen toekomen.
"Nu stonden daar zes stenen watervaten met het oog op het Joodse reinigingsritueel, elk met een inhoud van tachtig tot honderdtwintig liter." (Johannes 2:9, GNB1996)
"Jezus zei tegen de bedienden: 'Vul de vaten met water.' Ze vulden ze tot de rand." (Johannes 2:7, NBV2004)
Ook daar was geloof voor nodig en dat toonden de bedienden door die vreemde opdracht uit te voeren. Toen deze grote klus geklaard was meldden ze het aan Jezus, die hen vervolgens een opdracht gaf die nog uitdagender was dan de eerste.
"Toen zei hij: 'Schep er nu wat uit, en breng dat naar de ceremoniemeester.' Dat deden ze." (Johannes 2:8, NBV2004)
Er was ook heel wat geloof nodig om met het water uit de vaten naar de ceremoniemeester te gaan om het door hem te laten proeven. Maar ze deden het toch. En mede door hun geloof veranderde het water in wijn. Overal waar mensen doen wat Jezus zegt, gebeuren wonderen van Jezus. En daarbij speelt het geloof van mensen ook een belangrijke rol.
De ceremoniemeester was natuurlijk stomverbaasd en blij verrast. Bovendien verbaasde hij zich over de superieure kwaliteit van de wijn. Als Jezus iets geeft, is het van goede kwaliteit. En de ongeveer 600 liter wijn moet ook ruimschoots voldoende zijn geweest.
"Toen nu de ceremoniemeester het water geproefd had, dat wijn geworden was - hij wist niet waar de wijn vandaan kwam, maar de dienaren die het water geschept hadden, wisten het - riep de ceremoniemeester de bruidegom. En hij zei tegen hem: Iedereen zet eerst de goede wijn voor, en wanneer men er goed van gedronken heeft, daarna de mindere; u hebt de goede wijn tot nu bewaard." (Johannes 2:9-10, HSV2010)
Het feest kon doorgaan. Reken maar dat deze gebeurtenis in de wijde omgeving werd doorverteld.
Jezus wil mensen gelukkig en blij maken
Uit dit wonder kunnen we leren:
- dat Gods zegeningen royaal en overvloedig zijn
- dat God gevraagd of ongevraagd wil zegenen als Hij ziet dat zijn kinderen in de problemen zitten
- dat God niet alleen geestelijke zegeningen wil geven
- dat feestvieren voor Gods kinderen echt niet uit de boze is - als Jezus er maar bij mag zijn
Jezus is niet op de aarde gekomen om een nieuwe leer te brengen of een nieuwe godsdienst te stichten. Hij is in de eerste plaats gekomen om mensen leven te geven en vreugde, allebei met een hemelse kwaliteit. Ook in de zaligsprekingen uit de Bergrede uit Matteüs 5-7 zien we dezelfde focus: "Gelukkig zijn de mensen die ..." Het volgen van Jezus is een ernstige zaak, maar tegelijkertijd een bron van ongekend grote vreugde en een ongeëvenaard levensgeluk.
"... Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed hebben." (Johannes 10:10, HSV2010)
Jezus helpt ons verder als we zijn vastgelopen
Het huwelijksfeest leek vast te lopen door een gebrek aan wijn en Jezus hielp het bruidspaar om weer verder te gaan met het feest. En bovendien met betere wijn!
Daaruit mag je concluderen dat Jezus ook vreugde wil brengen in mensenlevens die op een of andere manier zijn vastgelopen. Daar kunnen allerlei oorzaken voor zijn: huwelijksproblemen, een crisis, verlies van je baan, het wegvallen van een geliefd persoon, een traumatische gebeurtenis, enzovoort. Hoe donker het ook kan worden in je leven, vertrouw erop dat Jezus je wil helpen om je leven weer op de rit te krijgen. Met Jezus in je leven is er altijd hoop op een nieuwe wending in je leven en een betere toekomst. Hoe dan ook.
Volgend onderwerp: