link naar Home Page  Bijbelstudies - startmenu  

 

 Helpdesk    Site info    Zoeken    Extra  

 

 

 

4.7.3. Eerste christengemeente

Inhoud:

- Ontstaan van de Gemeente van Jezus
- Samenkomsten en andere activiteiten
- Zoek de verschillen
- Gemeenschappelijk bezit


Ontstaan van de Gemeente van Jezus

 

De Gemeente van Jezus is in Jeruzalem ontstaan op de eerste Pinksterdag toen de Heilige Geest in een kleine groep gelovigen kwam wonen. Dit waren de apostelen en een aantal andere trouwe volgelingen van Jezus. Dit gebeurde op een opzienbarende manier zodat het voor iedereen duidelijk was dat God de belofte van het zenden van zijn Geest had uitgevoerd.

Op die dag kwamen duizenden Joden tot geloof in messias Jezus en in de dagen daarna nam het aantal gelovigen steeds toe. Een tijdje later werd het goede nieuws van Jezus ook aan niet-Joden gebracht, waarvan ook velen tot geloof kwamen. En zo groeide de Gemeente uit tot een wereldwijde beweging van christengelovigen uit vele landen, culturen en talen. Nu noemt ongeveer een derde deel van de wereldbevolking zich aanhanger van de christelijke godsdienst.

De gelovigen werden in die tijd meestal discipelen (of leerlingen) genoemd, discipelen van Jezus wel te verstaan. Soms werden ze ook 'heiligen' genoemd, zoals in Handelingen 9:13. In de brieven van het Nieuwe Testament wordt deze benaming ook veel gebruikt. De benaming 'christenen' werd voor het eerst in de stad Antiochië gebruikt (Handelingen 11:26).

Samenkomsten en andere activiteiten

 

Gedurende de eerste eeuw dat de Gemeente bestond, kwamen gelovigen niet bij elkaar in kerkgebouwen, maar als kleine huisgemeenten. De volgende Bijbelgedeelten geven weer hoe in de begintijd gelovigen bij elkaar kwamen en wat er zoal plaatsvond:

"Ze wijdden zich trouw aan het onderwijs dat de apostelen gaven, en aan de onderlinge gemeenschap, het breken van het brood en het gebed ... Dagelijks gingen ze trouw en eensgezind naar de tempel, braken bij iemand aan huis het brood, gebruikten samen hun maaltijden in blijdschap en eenvoud van hart." (Handelingen 2:42, 46, WV2012)

"... Wanneer u samenkomt draagt iedereen wel iets bij: een lied, een onderwijzing, een openbaring, een uiting in klanktaal of de uitleg daarvan. Laat alles tot opbouw van de gemeente zijn." (1 Korintiërs 14:26, NBV2004)

"Bedrink u niet, want dat leidt tot uitspattingen, maar laat de Geest u vervullen en zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen die de Geest u ingeeft. Zing en jubel met heel uw hart voor de Heer en dank God, die uw Vader is, altijd voor alles in de naam van onze Heer Jezus Christus." (Efeziërs 5:18-20, NBV2004)

"En wij roepen u ertoe op, broeders, hen die ordeloos leven terecht te wijzen, de moedelozen te bemoedigen, de zwakken te ondersteunen, en met allen geduld te hebben. Pas op dat niemand een ander kwaad met kwaad vergeldt, maar jaag altijd het goede na, én voor elkaar én voor allen." (1 Tessalonicenzen 5:14-15, HSV2010)

"De apostelen verrichtten vele tekenen en wonderen onder het volk. De gelovigen kwamen eensgezind bijeen in de zuilengang van Salomo ... Ook vanuit de steden rondom Jeruzalem stroomden de mensen toe; ze brachten zieken mee en mensen die door onreine geesten gekweld werden, en allen werden genezen. " (Handelingen 5:12, 16, NBV2004)

In deze Bijbelgedeelten komen we de volgende kenmerken van de eerste christengemeente (en in later gestichte plaatselijk gemeenten) tegen:

  • geloofsonderwijs (Handelingen 2:42)
  • huiskringen (Handelingen 2:46; Handelingen 5:42; Romeinen 16:10)
  • informele samenkomsten, waarbij iedere gelovige een bijdrage kon leveren
  • gezamenlijke maaltijden en andere samenkomsten (Handelingen 2:46)
  • het Heilig Avondmaal vieren (Handelingen 2:46; 1 Korintiërs 10:14-22)
  • gezamenlijk gebed (Handelingen 2:42)
  • genezingen en andere wondertekenen (Handelingen 2:43; Handelingen 5:12-16; 1 Korintiërs 14)
  • getuigende instelling tegenover buitenstaanders (eerst in de tempel tegenover Joden, later overal in hun omgeving)

Zoek de verschillen

 

Komt dit profiel overeen met de situatie in jouw kerkelijke kring? In de meeste kerken ligt de nadruk van het kerkelijke leven op de zondagse samenkomst, waarbij de preek het hoofdbestanddeel is. Als de predikant de hele dienst verzorgt, komt er niet veel terecht van het Bijbelse 'ieder heeft iets' principe. Talloze gelovigen hebben nog nooit een 'genezing, openbaring, geestelijke taal of uitlegging' in hun samenkomsten meegemaakt. Gelovigen in de tijd van het Nieuwe Testament kwamen in kleine groepen bij elkaar. Het zou eeuwen duren voordat de kerkgebouwen en grootschalige gemeenten zouden worden uitgevonden. Veel gemeenten van nu zijn er alleen voor zichzelf en hebben weinig oog voor andere mensen in hun omgeving. Kortom, voor de grote meerderheid van de gelovigen staat het kerkelijke leven van vandaag mijlenver verwijderd van de oorspronkelijke Bijbelse manier van gemeente-zijn.

Toch vormen de kenmerken van deze eerste gemeenten een goed voorbeeld voor plaatselijke gemeenten van vandaag. Als we streven naar een Bijbelgetrouwe manier van gemeente-zijn, laten we er dan ernst mee maken om de hiervoor geciteerde Bijbelgedeelten na te volgen.

Gemeenschappelijk bezit

 

Een van de meest opvallende kenmerken van de allereerste christengemeente was het volgende:

"De grote groep gelovigen was één van hart en ziel en er was niemand die iets van zijn bezittingen zijn eigendom noemde; integendeel, alles stond ter beschikking van de gemeenschap ... Er was immers niemand onder hen die gebrek leed, want allen die grond of huizen bezaten verkochten hun bezit, gingen met de opbrengst naar de apostelen, en legden die aan hun voeten. Daarvan werd uitgedeeld aan een ieder, al naar gelang hij nodig had." (Handelingen 4:32-35, WV2012)

Het lijkt erop dat de gelovigen met hun bezittingen omgingen zoals in een commune. En toch ook weer anders dan een commune, want er was geen verplichting om alles met elkaar te delen. Het gebeurde op basis van vrijwilligheid.

Iedereen gaf niet blindelings alles weg aan de gemeenschap, maar alleen om in bestaande noden te voorzien. Het resultaat was dat niemand gebrek had. Zouden wij vandaag de dag ook zo met elkaar om moeten gaan binnen onze kerkelijke gemeenten? Ook daarin geldt: het is geen Bijbels onderbouwde verplichting, maar de onderliggende houding bij die eerste gemeente is wel een prachtig voorbeeld van onderlinge liefde die in praktijk gebracht werd.

In sommige kerkelijke kringen in Nederland brengt men dit voorbeeld in praktijk door bepaalde verzekeringen niet af te sluiten, terwijl ze in geval van nood ruimhartig bijspringen voor hun geloofsgenoten. Ze zijn zich erg bewust van het feit dat andere christenen minstens tweemaal zoveel geld uitgeven voor verzekeringspremies dan zij. Dit is natuurlijk een zaak van vertrouwen. Want als je je niet verzekert, ben je afhankelijk van anderen en wil je dat wel? In hoeverre vertrouwen gelovigen van vandaag elkaar om verantwoordelijkheid te nemen voor elkaars welzijn?


Volgend onderwerp:

  4.7.4. Gemeente als licht 

 

 

 

HELPDESK

 

HELPDESK

Site info
- Wat betekent herschepping?
- Wat vind je op deze site?
- Achtergrond
- Vier aspecten
- Copyright

 

 

 

 

Helpdesk

Zoeken
- Zoekmogelijkheden
- Tips voor zoektermen
- Populaire zoektermen
- Inhoudsopgave (kort)
- Inhoudsopgave (lang)
- Trefwoord index
- Bijbeltekst index

 

 

 

 

 

Extra
- Geloofsvragen
- PDF bestanden downloaden
- Printklare pagina's
- Gespreksvragen
- Thema's voor Bijbelkringen
- Thema's kerkelijk jaar
- Cursus 'Gods karakter'

 

Herschepping Bijbelstudies - versie 3.4.