4.5.13. Belofte van vervulling

 

Inhoud: - Beloofd aan ALLE gelovigen - Laten er geen barrières zijn voor de vervulling - Twee voorwaarden, twee beloften - Mijn eigen verhaal - Gespreksvragen

 

 

Beloofd aan ALLE gelovigen

Op de eerste Pinksterdag legt Petrus uit voor wie de belofte van het vervuld worden met de Heilige Geest gereserveerd is:

"want voor u geldt deze belofte, evenals voor uw kinderen en voor allen die ver weg zijn en die de Heer, onze God, tot zich zal roepen." (Handelingen 2:39, NBV2004)

De belofte van de Heilige Geest is dus in de eerste plaats gegeven aan Joden en hun nageslacht. Het woord in de Griekse brontekst dat hier met 'kinderen' is vertaald, heeft de betekenis van 'nakomelingen', dus niet van 'kleine kinderen'. Ook is de belofte voor 'allen die ver weg zijn'. Dat wil zeggen: voor niet-Joden die zich bekeren in reactie op de roepstem van God.

Jezus moedigt elke gelovige aan om God te bidden om vervulling met de Heilige Geest:

"Jullie zorgen goed voor je kinderen, ook al zijn jullie slechte mensen. Dan zal jullie hemelse Vader zeker goed voor jullie zorgen. Hij geeft de heilige Geest aan mensen die daarom vragen." (Lucas 11:13, BGT2014)

De voorwaarden om met Gods Geest vervuld te worden zijn niet principieel anders dan de voorwaarden om bekeerd te worden. Maar veel christengelovigen hebben niet zo'n radicale bekering meegemaakt zoals in het hoofdstuk ' Bekering en wedergeboorte' is beschreven. Wie verlangt naar vervulling met de Heilige Geest doet er goed aan om dat hoofdstuk nog eens te lezen en op zich in te laten werken. Evenals geloofsovergave bij de bekering de sleutelrol speelt, is de radicaliteit van je toewijding van nu de sleutelfactor voor een diepere vervulling met Gods Geest.

 

Laten er geen barrières zijn voor de vervulling

Hoe voller je van jezelf bent, hoe minder ruimte er is om vervuld te worden met Gods Geest. Gelovigen kunnen soms zo vol zijn van hun carrière, hun gezin, hun sociale netwerk, hun hobby's, hun kerkelijke werk, dat er nauwelijks plaats is voor God. Je kunt de liefde van je hart nu eenmaal niet aan alles tegelijk geven. Wie vol is van iets anders, kan moeilijk vol worden van de Heilige Geest.

Het is duidelijk dat de Heilige Geest ook niet werkzaam kan zijn in een leven waarin ONHEILIGE elementen een rol spelen. Daarom moet er radicaal worden gebroken met alle vormen van zonde waar je jezelf van bewust bent.

Zie daarvoor:
- onderwerp 'Zondebesef' in hoofdstuk 'Bekering en wedergeboorte'
- hoofdstuk 'Omgaan met zonden'

Ook moeten alle vormen van verslaving en gebondenheid worden aangepakt. Mensen die verslaafd zijn aan bijvoorbeeld roken of alcohol hebben een grote barrière in zich tegen de werking van de Heilige Geest in hun leven. Want wie zichzelf tot slaaf heeft gemaakt van zijn vlees, kan onmogelijk vervuld worden met de Heilige Geest. Dat werkt niet samen.

"... Wandel door de Geest en u zult zeker de begeerte van het vlees niet volbrengen. Want het vlees begeert tegen de Geest in, en de Geest tegen het vlees in; en die staan tegenover elkaar, zodat u niet doet wat u zou willen." (Galaten 5:16-17, HSV2010)

In dit verband las ik eens het getuigenis van een echtpaar dat op de knieën ging om God te vragen om de vervulling met zijn Geest, net als hun buren. Ze waren rookverslaafd, maar ze hadden op dat moment niet door dat hun verslaving de doorwerking van Gods Geest zou tegenhouden. In zijn liefdevolle genade gaf God hen toch de zegen van de vervulling en ... tot hun verbazing was vanaf dat moment de rookverslaving ook voorbij. Een wonder van God dus! Deze gebeurtenis illustreert het feit dat verslaafd zijn aan iets en vervuld zijn met Gods Geest niet bij elkaar horen.

Zie meer hierover in hoofdstuk 'Bevrijding'.

 

Twee voorwaarden, twee beloften

De voorwaarden voor het ontvangen van de beloofde Heilige Geest zijn in principe niet anders dan de voorwaarden om tot wedergeboorte te komen. Op de eerste Pinksterdag drukte Petrus dit als volgt uit:

"... Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen." (Handelingen 2:38, HSV2010)

Er worden dus twee basisvoorwaarden genoemd:

1. bekering tot God door geloof in Jezus
2. doop als uiterlijk teken van je wedergeboorte

De eerste voorwaarde is de belangrijkste (zie Marcus 16:16). Het gaat immers vooral om je innerlijke verandering. Toch is de opdracht om je te laten dopen niet zonder betekenis. Het is een belangrijke stap die uiting geeft aan je innerlijke geloofsovergave en die daardoor een versterking is van je overgave.

We lezen in het aangehaalde Bijbelvers (Handelingen2:38) behalve twee voorwaarden ook twee beloften:

1. vergeving van zonden (het basisaspect van wedergeboorte wordt hier genoemd; natuurlijk omvat Gods belofte alles wat je bij de wedergeboorte hoort)
2. de gave van de Heilige Geest (niet alleen de inwoning, maar ook de vervulling)

De vervulling met de Heilige Geest is dus evengoed een geschenk dat je van God mag aannemen, tegelijk met je wedergeboorte of later. Bij bekering is geloofsovergave de voorwaarde, bij de vervulling met de Heilige Geest is dat niet anders.

Alle ware gelovigen hebben ooit de eerste geloofsstap tot bekering genomen. Veel minder gelovigen hebben een soortgelijke geloofsstap genomen om een diepere vervulling met de Heilige Geest te vragen ontvangen. Velen van hen hebben nooit gehoord dat er zoiets bestaat. Zij menen dat ze bij de wedergeboorte alles hebben ontvangen wat God hen wilde geven. Dit doet me denken aan een verhaal over een vrouw die in de boekwinkel een tweedelige encyclopedie had gekocht. Toen ze thuis kwam ontdekte ze dat ze alleen het eerste deel had meegenomen. De volgende dag ging ze naar de boekwinkel en vroeg ze om het tweede deel. Dat kreeg ze onmiddellijk, want er was immers voor beide delen betaald. Velen van ons hebben verzuimd om deel twee van Gods belofte bij Hem op te halen. In dat geval ligt het nog klaar om in ontvangst te nemen.

 

Mijn eigen verhaal

Persoonlijk was ik al jarenlang op zoek geweest naar een diepere vervulling met Gods Geest. Op zekere dag las ik het hiervoor genoemde voorbeeld in het bekende boek 'Het normale christelijke leven' van Watchman Nee. Dat raakte mijn hart op een bijzondere manier. De dag daarna ging ik een eind wandelen en bad ongeveer het volgende gebed: "Vader, dit wordt een historisch moment. Vanaf nu ga ik U niet meer vragen om vervuld te worden met de Heilige Geest. Ik wil U er nu voor bedanken. Amen." Meer niet.

Er gebeurde die dag niets merkbaars. Maar de volgende morgen stond ik op met een ongekend diep besef van Gods grootheid en trouw dat mijn leven in een soort warmtegloed zette en ik wist: dit is het. Dat bijzondere besef van innerlijke vernieuwing duurde maanden lang. Het was net of mijn geloof een nieuw, krachtiger fundament had gekregen en God werd kostbaarder voor me dan ooit daarvoor, en dat fundament was blijvend. Niet lang na die gebeurtenis riep God me voor een taak in de zending. Op één of andere manier stonden beide gebeurtenissen met elkaar in verband. Ik stond versteld van Gods liefdevolle betrokkenheid met mij, als eenvoudige gelovige. Natuurlijk is mijn verhaal maar een voorbeeld. God werkt op heel verschillende manieren bij mensen.

 Volgend onderwerp:  4.5.14. Vervuld worden en blijven