|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
6.3.20. Woestijnervaring
Inhoud:
- Woestijnreis van het volk Israël
- God geeft alles wat nodig is
- Klagen tijdens de woestijntocht
- Woestijnervaringen
Woestijnreis van het volk Israël
Gedurende de eerste paar weken van de woestijnreis, vlak na de doortocht door de Rietzee, wilde God het pas ontstane volk Israël een paar ervaringslessen leren. De woestijn was een perfecte leerschool voor het volk om God te leren kennen en op Hem te leren vertrouwen.
De meeste mensen leren het beste door ervaring. Is het je wel eens opgevallen dat God direct na de spectaculaire tocht door de Rietzee al beproevingen toeliet? De Israëlieten werden bij wijze van spreken meteen in het diepe gegooid. Uit opvoedkundig oogpunt misschien veel te vroeg naar ons idee, maar God houdt er vaak andere methoden op na dan wat wij mensen verstandig vinden en God weet echt wel wat Hij doet.
God geeft alles wat nodig is
Na drie dagen lopen door een dorre woestijn vonden de Israëlieten eindelijk water. Maar de teleurstelling was groot toen het ondrinkbaar bleek te zijn (Exodus 15:23). Mozes kreeg van God de opdracht om een stuk hout in het water te gooien, zodat het water weer drinkbaar zou worden. Zo zou het volk voorzien worden in de belangrijkste levensbehoefte voor woestijnreizigers: water.
Het tweede wonder dat God in de woestijn deed was het geven van brood uit de hemel: manna (Exodus 16). Water uit de grond is nog een beetje verklaarbaar, maar manna uit de hemel, daarbij staat ons verstand stil. Het was een bovennatuurlijk verschijnsel dat het volk Israël jarenlang zes dagen per week meemaakte: Zolang het volk Israël in de woestijn verbleef, hebben ze steeds het manna als hoofdvoedsel gebruikt. Het manna was voedzaam en gezond. In de woestijn zijn veel doden gevallen, maar niemand is tijdens de woestijnreis omgekomen van de honger! God voorzag meer dan een miljoen Israëlieten veertig jaar lang van eten en drinken in een woestijngebied. Dat was verreweg de grootste logistieke operatie uit de hele wereldgeschiedenis. Een van de belangrijkste lessen van de woestijntocht was dat God alles geeft wat nodig is, zelfs in een woestijn waar niets te vinden is. God leidde het volk bovendien door een wolkkolom (een zichtbaar teken van Gods aanwezigheid), waardoor ze overdag werden afgeschermd van de felle zonnestralen. En wat kunnen nieuwtestamentische gelovigen daaruit leren over omgaan met beproevingen?
- In de woestijn kom je geen mens tegen - Maar God is juist dichter bij je.
- In de woestijn heb je geen bescherming tegen hitte en kou - Maar God is je bescherming.
- In de woestijn zijn alle natuurlijke hulpbronnen afwezig - God blijkt alles te zijn wat je nodig hebt.
- In de woestijn kun je gemakkelijk de weg kwijtraken - God leidt je om je weg door het leven te vinden.
Klagen tijdens de woestijntocht
"Denk aan de tocht die de HEER, uw God, u door de woestijn heeft laten maken, veertig jaar lang. Hij wilde u zijn macht laten voelen en u op de proef stellen, om te ontdekken wat er in uw hart leefde: gehoorzaamheid aan zijn geboden of niet." (Deuteronomium 8:2, NBV2004)
Het volk maakte in de woestijn best heel wat beproevingen mee, maar ze reageerden in de meeste gevallen door zich uitvoerig te beklagen. Dat waren uitingen van gebrek aan vertrouwen in God. Enkele voorbeelden:
| klacht | Gods reactie |
|---|---|
| "Wat moeten we drinken? Is God in ons midden of niet? Waren we maar gestorven." (Exodus 15:23; Exodus 17:1-2,7; Numeri 20:2-3) | God gaf water (Exodus 15:25; Exodus 17:5-6; Numeri 20:7-8). |
| "We hebben geen eten. Waren we maar in Egypte gestorven." (Exodus 16:3) | God gaf 'brood uit de hemel' (manna) zolang het volk door de woestijn trok (Exodus 16:4-5) en soms (of vaak?) kwartelvlees (Exodus 16:11-12). |
| Geklaag over van alles en nog wat (Numeri 11:1) | God zond vuur uit de hemel om te laten merken dat ze te ver waren gegaan met hun gejammer (Numeri 11:2). De Bijbel vermeldt niet wat het effect van het vuur was, maar mogelijk vielen er doden. |
| "Wie geeft ons een keer vlees te eten? Dat manna komt onze keel uit. In Egypte hadden we het zo goed en kregen we gratis(!) vlees.." (Numeri 11:4-6) | God werd boos op het volk vanwege hun gezeur (Numeri 11:10) en gaf een overvloed aan kwartelvlees, totdat het hun neus uitkwam. Velen stierven door gulzigheid (Numeri 11:18-20). |
| "In dat beloofde land wonen reuzen en die zijn te sterk voor ons. Waren we maar in Egypte of in de woestijn gestorven." (Numeri 14:1-4) | God werd boos op het volk omdat ze weigerden op Hem te vertrouwen. God gaf de Israëlieten waar ze om vroegen: ze zouden sterven in de woestijn en het beloofde land niet binnengaan. (Numeri 14:26-35). |
Klachten van het volk Israël tijdens de woestijnreis
De apostel Paulus legde het verband tussen de mopperende Israëlieten en onvolwassen christengelovigen:
"... mort niet, zoals sommigen van hen deden, en zij kwamen om door de verderfengel. Dit is hun overkomen tot een voorbeeld (voor ons) en het is opgetekend ter waarschuwing ..." (1 Korintiërs 10:10-11, NBG1951)
God neemt het geen enkele gelovige kwalijk als hij zijn moeite, pijn of verdriet uit over wat hem is overkomen. Maar als iemand BLIJFT klagen komt er een moment dat de klachten zich tegen hem keren, zodat hij verstrikt raakt in zelfbeklag en uiteindelijk een opstandige houding tegenover God aanneemt. We komen helaas mensen tegen, die zich blijven rondwentelen in hun klachten en jaar in jaar uit met dezelfde negatieve verhalen aankomen, zonder dat ze zich willen laten helpen of corrigeren. Deze mensen zijn in 'de woestijn' blijven steken. En als er niets gebeurt zijn ze gedoemd om uiteindelijk te sterven zonder het beloofde land van overwinning te hebben gezien. Want de woestijnfase van de Israëlieten is te vergelijken met de onvolwassen fase van de christengelovige, terwijl de verovering van Kanaän us te vergelijken met de volwassen ontwikkelingsfase van de christengelovige die wordt gekenmerkt door overwinningen.
Woestijnervaringen
In de Bijbel zien we voorbeelden van mensen die beproevingen hebben ondergaan, onder toelating van God, zoals bij het volk Israël in de woestijn. Iedere gelovige die de Heer oprecht wil dienen, maakt woestijnperioden in zijn leven mee. In de woestijn leer je jezelf kennen, maar ook om weerbaarder en krachtiger te worden. De woestijn is geestelijk gezien de plaats waar je eigen hulpbronnen volledig zijn uitgeput, en waarin je de ogen wel MOET opslaan naar de hemel.
Welke lessen leerden bekende Bijbelse figuren van hun persoonlijke woestijnervaringen?
| woestijnervaring | geleerde lessen |
|---|---|
| Mozes was 40 jaar lang schaapherder in de woestijn (Exodus 2:16-3:1) | Mozes dacht dat hij iets was toen hij voor zijn volk opkwam, maar God leerde hem om niets te worden, om vervolgens te leren wat God kan doen met iemand die niets geworden is. God bereidde hem op deze manier voor om het volk Israël uit Egypte naar het beloofde land te brengen. |
| David was op de vlucht voor koning Saul en moest zich jaren lang schuil houden in de woestijn (1 Samuel 22-30). | David leerde op Gods bescherming te vertrouwen, om een goede leider te zijn, en om nederig, geduldig en niet wraakzuchtig te zijn. Zonder die woestijnperiode zou hij nooit de door God zo geliefde koning zijn geworden. |
| Elia sloeg op de vlucht voor koningin Izebel. Hij liep naar de berg Horeb om daar met God te spreken (1 Koningen 19) | Elia had geen moed om verder te leven, maar hij hervond zijn rust bij God, die hem een nieuwe uitdaging gaf en een opvolger aanwees met wie hij voortaan samen kon optrekken. |
| Johannes de Doper (Lucas 1:80) | God sprak tot Johannes in de woestijn (Lucas 3:2) en trainde hem daar voor zijn profetische taak. |
| Jezus werd door de Geest doelbewust naar de woestijn geleid om de satan te ontmoeten (Matteüs 4:1-10) | Jezus oefende zich in de strijd tegen de satan en overwon Hem glansrijk. Jezus bleef trouw en gehoorzaam aan de Vader. Het was duidelijk een noodzakelijke voorbereiding voor zijn taak op aarde. |
| Paulus verbleef kort na zijn bekering gedurende drie jaren in de Arabische woestijn (Galaten 1:17). Later maakte hij in figuurlijke zin een woestijnperiode mee toen hij een tijd in zijn geboorteplaats Tarsus ging wonen (Handelingen 9:30) omdat hij in Jeruzalem niet meer veilig was. Daar maakte hij waarschijnlijk een moeilijke tijd door. | De wilskrachtige Paulus, die alles meende te kunnen, moest leren om klein en zwak te worden, zodat hij in de kracht van Jezus zijn bediening kon uitvoeren. |
Lessen van woestijnervaringen
Dus, als je op dit moment een woestijnperiode meemaakt in je leven, dan ben je in goed gezelschap. Wat wil God je leren? Waar wil God je in deze periode voor klaarmaken? Probeer achter Gods bedoelingen te komen en laat je door Hem vormen. Het zal niet voor niets blijken te zijn.
Volgend onderwerp: