6.3.21. Hanna's worsteling

De Bijbel geeft veel voorbeelden van mensen die in moeilijke situaties besloten op God te vertrouwen. Een daarvan is de geschiedenis van Hanna, de moeder van de profeet Samuel. Laten we eens zien wat we van haar kunnen leren (1 Samuel 1).

Hanna's onleefbare situatie

Hanna had een probleem dat haar voortdurend veel verdriet bezorgde:

1. Hanna was kinderloos. Dat was de ergst denkbare schande voor een vrouw omdat het beschouwd werd als een oordeel of afwijzing van Gods kant.
2. Ongetwijfeld was Hanna's kinderloosheid de reden waarom haar man Elkana besloot om met een tweede vrouw (Peninna) te trouwen om nakomelingen te kunnen verwekken. Dat moet bij Hanna hard zijn aangekomen!
3. Peninna kreeg kinderen en vooral bij het jaarlijkse offerfeest kwetste ze Hanna in het diepst van haar hart.

Haar man Elkana was een vriendelijke, godsdienstige man, die zijn best deed om Hanna lief te hebben en te respecteren (1 Samuel 1:5,8). Toch kon hij haar niet helpen en het is de vraag of hij wel begreep wat er in haar omging.

Hanna onderneemt actie

Hanna was een behoorlijk eind op weg om een verbitterde vrouw te worden. Zij moest de keus maken om OF door bitterheid en zelfbeklag een emotioneel wrak te worden OF om een oplossing te gaan zoeken. Zij koos ervoor om haar hartsprobleem in Gods handen te leggen. Dat was een opmerkelijke geloofsdaad, zeker omdat het in die dagen erg droevig gesteld was met de godsdienstigheid van Israël. Hanna deed het volgende:

• Zij verkropte haar verdriet niet, maar ging naar de tabernakel waar de ark van Gods Verbond verbleef, opende haar hart en huilde al haar verdriet uit bij God (1 Samuel 1:10). Ze wist intuïtief dat ze bij God ECHT mocht zijn en haar emoties volop mocht uiten.
• Zij vertelde God wat in haar hart was (1 Samuel 1:13). Het gevoel van door God genegeerd te zijn woog bij haar het zwaarst.
• Zij bad heel concreet om een zoon, waardoor haar probleem zou worden opgelost:
  "... HEER van de hemelse machten, ik smeek u, heb toch oog voor mijn ellende. Denk aan mij, uw dienares, vergeet mij niet. Schenk mij een zoon, dan schenk ik hem voor zijn hele leven aan u: nooit zal zijn haar worden afgeschoren." (1 Samuel 1:11, NBV2004)
• Zij toonde haar overgave aan God door te beloven dat ze haar zoon aan Hem zou afstaan. Daarmee bewees ze dat ze niet uit was op de bevrediging van haar persoonlijke verlangen naar het moederschap, maar naar een bewijs van Gods liefde en acceptatie van haar als persoon.
• Toen de priester Eli haar de verhoring van haar gebed toezegde, geloofde ze dat God dit zou waar maken. Dit geloofsvertrouwen was de sleutel tot de oplossing van het probleem.

Ook in haar hart was Gods vrede neergedaald:

"... Toen ging de vrouw weg; zij at en haar gezicht klaarde op." (1 Samuel 1:18, WV2012)

Het bittere verdriet, dat Hanna als een ketting gebonden hield, viel van haar af ... door haar geloof. Vanaf dat moment was ze VRIJ!

Gods antwoord

God heeft Hanna's gebed buitengewoon royaal verhoord. Binnen een jaar werd haar zoon Samuel geboren. Toen Samuel nog maar een klein jochie was bracht Hanna hem al naar de priester Eli en hij groeide daar op tot een begaafde profeet, die met God wandelde. Vervolgens kreeg Hanna een bijzondere zegen van God:

"De Heer zag inderdaad naar Hanna om: ze werd opnieuw zwanger en baarde nog vijf kinderen, drie zonen en twee dochters, terwijl de jonge Samuel dicht bij de HEER opgroeide." (1 Samuel 2:21, NBV2004)

Al wat een mens in Gods hand legt, krijgt hij veelvoudig van Hem terug. Dat is een Bijbels principe dat we als gelovigen niet genoeg beseffen. Anders zouden we er veel meer naar handelen!

Als we onze problemen in Gods handen leggen (en dat is veel meer dan alleen bidden om hulp!) wil God onze problemen compenseren met zegeningen die de problemen ver te boven gaan. Hanna is vele malen gelukkiger geworden dan Peninna. Als jij je probleem in Gods handen legt zal je gelukkiger worden dan iemand die zo'n probleem nooit gehad heeft. Geloof je dat? Dat is het grote geheim van geloofsvertrouwen. Het komt je niet aanwaaien, het kost je een stuk wilsovergave, maar het resultaat is gegarandeerd goed. Wel moeten we aan God overlaten hoe en wanneer God ons gaat helpen.