|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
6.5.6. Afgestemd zijn op God
Inhoud:
- Aan God vertellen wat je bezighoudt
- Afstand nemen van wat je gebed verhindert
- Zonden belijden
- Stil zijn voor God
- Luisteren naar God
- Gespreksvragen
Vanaf dit onderwerp zullen we het hebben over de INHOUD van gebeden.
Aan God vertellen wat je bezighoudt
Als je iemand ontmoet met wie je een goede relatie hebt, begin je meestal niet met één of ander zwaar onderwerp. Nee, je gaat eerst wat bijpraten over wat je hebt beleefd. Door dat te doen breng je het gesprek op gang. Je deelt met elkaar wat je heeft beziggehouden. Zo mag je God gewoon vertellen wat je hebt meegemaakt, en hoe je het één en ander hebt ervaren. Natuurlijk weet God dat al lang, maar het is goed om het ook aan Hem te vertellen.
Vertel de prettige en minder prettige dingen in het besef dat God geïnteresseerd is in de kleinste details van je leven. Natuurlijk is dit geen aanmoediging om van een gebed een kletsverhaal te maken, maar dit bijpraten kan heel waardevol zijn. Je kunt bijvoorbeeld ook aan God vertellen:
- waar je de laatste tijd in je gedachten mee bezig bent
- gedachten die alsmaar door je hoofd cirkelen
- je dagelijkse problemen
- dingen die je pas gehoord hebt en die je aan het denken hebben gezet
- het Bijbelgedeelte dat je zojuist hebt gelezen
- een preek of Bijbelstudie die je hebt gehoord
- dingen waar je blij om bent of waar je van baalt
Het volgende onderwerp 'Therapeutisch gesprek met God' gaat over het bespreken van problematische dingen met God.
Afstand nemen van wat je gebed verhindert
Je mag alles aan je hemelse Vader vertellen wat je dwars zit. Als je door bepaalde gedachten in beslag wordt genomen, is het moeilijk om je op een ontspannen manier op God te kunnen concentreren.
Leg je zorgen neer voor God en besef dat het koesteren van zorgen een schadelijke zonde is. Daarmee bewijs je immers dat je diep in je hart niet gelooft dat God voor je zal doen wat goed en nodig is. Breng je bezorgdheid bij de Heer. Leg ook je zelfbeklag af, want dat is de grootste bron van neerslachtigheid. Zelfbeklag is een vorm van zelfzucht en dus zonde, ook al wil je dat misschien niet horen.
Als je iets heel ergs hebt meegemaakt en niet begrijpt waarom je liefhebbende Vader dat in jouw leven heeft toegelaten, vertel Hem dan je teleurstelling en leer te schuilen bij God. Ook als je boos op God bent, vertel het Hem. Dat is beter dan mooie gebedswoorden uitspreken, terwijl het stormt in je hart. Lees de Psalmen er maar op na, dan zie je dat David ook heel eerlijk zijn emoties uitte naar God. Maar blijf wel uitzien naar Gods hulp en bemoediging.
Zonden belijden
In een goede huwelijks- of vriendschapsrelatie kan zelfs de geringste onenigheid zorgen voor een hinderlijke blokkade in de communicatie. Zulke blokkades moeten dan ook zo snel mogelijk worden weggewerkt. Zo niet, dan wordt de communicatie teruggebracht tot het zeggen van het hoogst nodige of zelfs tot een pijnlijk stilzwijgen. Beide partijen voelen dan voortdurend aan dat er iets mis is en dat er het één en ander moet worden uitgepraat voordat de lucht weer gezuiverd is.
Als je net ruzie hebt gehad met je buurman, ga je hem niet doodleuk een uur later vragen of hij zin heeft om samen te gaan sporten. Je gaat hem dan ook niet vragen of je even zijn auto mag lenen. Dan moet er toch eerst iets worden rechtgezet. Zo kun je ook geen echte gebedsomgang met God hebben tenzij je duidelijk belijdt waarin je God en/of de medemensen hebt tekortgedaan of schade hebt toegebracht.
"Wie mag de berg van de HEER bestijgen, wie mag staan op zijn heilige plaats? Wie reine handen heeft en een zuiver hart ..." (Psalm 24:3-4, NBV2004)
Om gebedsomgang met God te kunnen hebben is het nodig dat je hart vrij van onbeleden zonden is.
"Zalig zijn de reinen van hart, want zij zullen God zien." (Matteüs 5:8, HSV2010)
"Als je geen gehoor geeft aan de wet, is zelfs je gebed de HEER een gruwel." (Spreuken 28:9, NBV2004)
Als je onrein van hart bent kun je geen echte gebedsomgang met God hebben. Ken je het verschil tussen bidden met en zonder Gods aanwezigheid? Hopelijk wel. Het is belangrijk om je bewust te worden van eventuele zonden, die verhinderen dat de volle zegen van Gods aanwezigheid je kunt bereiken. Zonden zijn de belangrijkste blokkades van gebeden. De Bijbel zegt er het volgende over:
"... maar uw ongerechtigheden zijn het, die scheiding brengen tussen u en uw God, en uw zonden doen zijn aangezicht voor u verborgen zijn, zodat Hij niet hoort." (Jesaja 59:2, NBG1951)
Zie meer over schuldgevoelens, berouw, zonden belijden en vergeving ontvangen in hoofdstuk 'Omgaan met zonden'.
Stil zijn voor God
Toen Mozes op de berg Sinaï een belangrijke ontmoeting met God zou hebben van veertig dagen lang, dacht hij waarschijnlijk dat God meteen met het gesprek zou beginnen. Natuurlijk wist God heel goed dat Mozes een druk bezet man was als leider van een miljoenenvolk. Voor zulke leiders is efficiënte tijdsbesteding van groot belang. Maar nee, God ging er heel anders mee om. Mozes klom tot halverwege de bergtop en toen kwam de wolk van Gods heerlijkheid over hem en moest hij zes volle dagen wachten. Daarna pas riep God hem om verder op te klimmen en bij Hem te komen (Exodus 24:15-18). Toen was Mozes leeg van zichzelf en klaar om naar God te luisteren. En daarna had hij een ontmoeting met God als nooit tevoren.
In ons drukke leven is het heel moeilijk om stil te worden, om onze gedachten helemaal tot rust te laten komen om vanuit die rust met Vader te kunnen spreken. Voor de meesten van ons vereist dat wel wat oefening en vooral ... geduld. Het is geen slecht idee om eerst enige tijd (al is het maar vijf minuten) stil te zijn voordat je gaat praten met God, al is het alleen maar om je haast en je drukte af te leggen, even nergens anders aan te denken.
"Word stil voor de HERE en verwacht alles van Hem ..." (Psalm 37:7, HB2008)
"Waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God ..." (Psalm 62:2, NBG1951)
Daarbij gaat het om Gods innerlijke rust en vrede te zoeken, ook onder moeilijke omstandigheden. In het volgende Bijbelvers lezen we:
"Innerlijk ben ik tot rust gekomen en ik houd van de stilte. Zo rustig als een kind zit op zijn moeders schoot, zo rustig voel ik mij vanbinnen." (Psalm 131:2, HB2008)
Het bewust zoeken naar de rust in de Heer is geen passiviteit, maar juist een actieve geloofshouding! Rusten in de Heer is voor ons geestelijk leven net zo belangrijk als de slaap voor het lichaam.
Luisteren naar God
Tijdens je ontmoeting met God wil Hij ook wel eens iets tegen jou zeggen. Maar vaak komt God er niet doorheen omdat je zelf zo druk aan het praten bent. In de omgang tussen mensen is praten ook gemakkelijker dan luisteren. Sterker nog: hoe prateriger iemand is, hoe slechter hij kan luisteren omdat die persoon in de eerste plaats vol is van zijn eigen dingen. In het gebed is het niet anders.
Stel je tijdens je gebed wel eens vragen aan God? En als je een vraag stelt, verwacht je dan ook een antwoord? De Bijbel staat vol met voorbeelden van mensen die vragen stelden aan God en een duidelijk antwoord kregen. Ik daag je uit om hun voorbeeld te volgen.
Zie meer hierover in hoofdstuk 'Gods leiding'.
Gespreksvragen
- Soms begin je te bidden, terwijl er nog van alles in je hoofd omgaat. Wat doe je dan? Deel je die gedachten met God of duw je die even aan de kant?
- Wanneer je iets ergs meemaakt, of iets heel moois, ga je er dan zo gauw mogelijk met God over praten of wacht je tot de tijd waarop je gewend bent te bidden?
- Door welke soort gedachten word je vaak afgeleid tijdens je gebed? Hoe ga je daar mee om?
- Waarom is het belijden van eventuele zonden zo belangrijk in je gebed?
- Welke verkeerde daden of gedachten belijd je aan God. Alleen wanneer je ernstig gezondigd hebt of ook kleine zonden, die de Bijbel ook wel fouten noemt?
- Hoe kun je van binnen stil worden zodat er geen gedachten meer zijn die zich aan je opdringen?
- Wanneer je een vraag aan God stelt, neem je daarna ook de tijd om te luisteren naar het antwoord? Kun je daar iets van doorgeven vanuit je eigen gebedservaring?
Volgend onderwerp: