6.5.26. Strijdend bidden

Aanvallend groepsgebed

Bij oorlogvoering moeten vijandelijke stellingen worden veroverd. Bij een grootschalige militaire aanval worden allerlei wapens en tactieken ingezet: bijvoorbeeld artilleriebeschietingen op lange afstand om de vijand te verzwakken, vervolgens een stormloop om de stellingen stuk voor stuk in te nemen. De artillerie zou je kunnen vergelijken met mensen die thuis en op de achtergrond bidden voor mensen of situaties.

In groepsgebeden lijkt het soms alsof bidders zoveel mogelijk gebedsonderwerpen 'bij de Heer' willen brengen en dan denken dat ze voorbede hebben verricht. In feite is dat geen bidden, maar informatie aan God geven die Hij allang heeft. Zie strijdend bidden vooral als een gevecht tegen de satan die mensen aan zich wil binden door geestelijke blindheid, angst en vrees, zorgen, ziekten en problemen, tegenwerking van de satan, en noem maar op. Vanuit de autoriteit van de Jezus die je als een groep gelovigen hebt, vraag je God dat Hij zijn macht gebruikt om dingen te veranderen. Je hoeft God daarbij niet te vertellen hoe en wanneer Hij dit moet doen, maar dit soort details aan Hem overlaten.

Het veroveren van 'vijandelijke stellingen' is typisch iets voor gebedsgroepen, die in staat zijn geestelijke strijd te voeren. Je gaat dan niet alle stellingen beschieten, want dan verover je zelfs niet één stelling. Nee, je valt telkens één stelling met zijn allen aan. Als de stelling genomen is ga je naar de volgende. Dus in een bidstond één belangrijk onderwerp helemaal doorbidden, waarbij verschillende of alle bidders voor dat onderwerp bidden (na elkaar of tegelijk) en zo elkaars gebeden aanvullen.

Strijdend groepsgebed is nooit saai. Wat wel saai is? Een waslijst met gebedsonderwerpen 'bij de Heer brengen' zonder ervoor te strijden. Dat heeft net zo weinig effect als een soldaat die een enkele geweerkogel afvuurt op een vijandige stelling.

Verzet tegen demonische activiteiten

Geestelijke strijdvoering heeft niet alleen te maken met de uitbreiding van Gods koninkrijk, maar ook met het schade toebrengen aan het rijk van de satan. Jezus heeft ons daarbij het voorbeeld gegeven:

"... De Zoon van God is dan ook verschenen om de daden van de duivel teniet te doen." (1 Johannes 3:8, NBV2004)

En het is de bedoeling dat wij als volgelingen van Jezus als een leger meestrijden.

Er is een ander soort gebedsstrijd dan we tot dusver hebben besproken: het bidden TEGEN het demonische machtsgebied. Veel gelovigen kijken daar vreemd van op. We zijn meer gewend aan het positief bidden om hulp voor mensen die veel strijd te verduren hebben, om bescherming van vervolgde gelovigen, enzovoort. Maar we mogen ook tegen het werk van de satan bidden. In de Heidelbergse Catechismus (zondag 48) vinden we een interessante uitleg van de woorden 'Uw koninkrijk kome' van het Onze Vader gebed. Vrij weergegeven staat er: "Vernietig het werk van de duivel en alle heerschappij die zich tegen U verheft en alle acties die ingaan tegen Uw Woord."

Ik heb ook wel eens deelgenomen aan een gebedsactie rondom een schouwburg dichtbij onze woonplaats waar een occulte show werd gegeven. Van bezoekers hoorden we achteraf dat er die avond nauwelijks iets bijzonders gebeurde. Het is één van de vele voorbeelden van wat we kunnen doen als we ons als gelovigen strijdbaar opstellen. Onze gebeden hebben meer invloed in de geestelijke wereld dan we denken. Zo kunnen we bijvoorbeeld ook:

• bidden tegen tirannieke overheden en antichristelijke organisaties die christenen onderdrukken
• bidden dat God hun plannen zal verijdelen
• bidden tegen antichristelijke invloeden in ons eigen land

Zie ook hoofdstuk 'Geestelijke strijd'.

Worstelen in gebed

Soms kan een gebed een ware worsteling zijn. We kennen allemaal het voorbeeld van Jezus toe Hij in Getsemane met zijn Vader sprak over zijn aanstaande lijden. Deze worsteling betekende niet dat Jezus een gevecht voerde tegen zijn Vader, maar vooral een gevecht met zichzelf, een gevecht om zijn eigen wil van harte ondergeschikt te maken aan de wil van zijn Vader. In deze gebedsworsteling heeft Jezus de overwinning behaald zodat Hij uit volle overtuiging kon zeggen:

"... laat niet wat ik wil, maar wat u wilt gebeuren." (Lucas 22:42, NBV2004)

Dat waren geen woorden van slappe lijdelijkheid, zo van "vooruit dan maar, tegen U kan ik toch niet op", maar woorden van grote kracht en zelfoverwinning. Hierin heeft Jezus een voorbeeld gegeven voor iedere christengelovige die te maken heeft met innerlijke strijd. In de meeste gevallen speelt de moeite om je eigen wil over te geven aan God een belangrijke rol.

Ook voorbede kan een worsteling zijn, maar dan eerder een worsteling tegenover de macht die de satan uitoefent over mensen, overheden of wat dan ook. Een gebedsstrijd om bevrijding en hulp voor mensen met noden en moeiten. Een voorbeeld van een ervaren gebedsstrijder is Epafras, een medewerker van de apostel Paulus. Hij streed in gebed voor zijn thuisgemeente in Kolosse. Paulus schreef over hem het volgende:

"Epafras, een dienaar van Christus Jezus en een van u, groet u; in al zijn gebeden strijdt hij voor u en bidt hij dat u als volmaakte mensen en met volle overtuiging zult vasthouden aan alles wat God wil." (Kolossenzen 4:12, NBV2004)

"Epafras laat u groeten, die een der uwen is, een dienstknecht van Christus Jezus, altijd in zijn gebeden voor u worstelende, dat gij moogt staan, volmaakt en verzekerd bij alles wat God wil." (Kolossenzen 4:12, NBG1951)

Het woord voor 'strijden' in de Griekse brontekst is 'agonizomai'. Daar komt het Nederlandse woord 'agonie' vandaan, dat 'doodsstrijd' betekent, dus een innerlijk gevoerde, intense strijd die met lijden gepaard gaat. Daarom waardeer ik van de NBG vertaling dat we daar het woord 'worstelen' tegenkomen. In zijn gebeden knokte Epafras voor zijn medegelovigen en bestormde hij de hemel met zijn gebeden: dat God hen zou helpen standhouden en groeien in geloofsvertrouwen ondanks alle weerstanden die ze ondervonden.

En daarmee is Epafras een inspiratie voor elke gelovige die wil leren een strijdende bidder te worden. En een voorbeeld voor elke gebedsgroep die regelmatig samenkomt om met elkaar de geestelijke strijd te voeren die tot overwinning leidt.

 Volgend onderwerp:  6.5.27. Gebeden die verhoord worden