6.4.2. Verbondenheid met God
Een doorleefde relatie met God is de grootste bron van ware blijdschap voor een gelovige. David
bracht het op de volgende manier onder woorden:
"Daarom verheugt zich mijn hart en juicht mijn ziel, mijn
lichaam voelt zich veilig en beschut ... U wijst mij de weg naar het leven:
overvloedige vreugde in uw nabijheid, voor altijd een lieflijke plek aan uw
zijde." (Psalm 16:9-11, NBV2004)
Als deze woorden weerklank vinden in je hart, heb je duidelijk iets begrepen
van de rijkdom van het leven met God.
God zoekt mens
Door heel de Bijbel heen kunnen we lezen hoezeer God verlangt naar diepgaande
relaties met de mensen die Hij geschapen heeft. God heeft mensen geschapen met een
geest, waardoor
ze tijdens hun aardse leven in staat zijn om contact te hebben met de levende
God, die geest is (Johannes 4:24) en Hem kunnen leren kennen.
We weten uit de Bijbel dat God de mensen op veel manieren tegemoet is gekomen door
talrijke hoorbare en/of zichtbare openbaringen aan mensen. Vooral door de komst
van Jezus op aarde hebben we God nog veel beter leren kennen. En
door de Heilige Geest die woont in het
hart van elke wedergeboren
gelovige kan de gelovige persoonlijk in contact staan
met God.
Het is de 'droom van God' om ooit op een
nieuwe aarde te wonen met massa's
mensen met wie Hij een volmaakte relatie heeft en waar geen plaats meer is voor
zonde en dood.
Verbonden tussen God en mensen
In de Bijbel kunnen we lezen dat God verbonden met de mensen heeft gesloten.
Een verbond is niet zomaar een
vluchtige afspraak, maar een plechtige overeenkomst om een duurzame relatie aan
te gaan, en waarin twee partijen elkaars rechten en verplichtingen vastleggen.
Een verbond is bedoeld om elkaar het vertrouwen te geven dat de relatie
bevredigend zal zijn voor beide partijen. Vanaf dat moment vertrouwen de
partijen elkaar totdat of tenzij de verbondsafspraken of verbondsbeloften niet
worden nagekomen.
De bekendste en belangrijkste verbonden die God met de mensen heeft gesloten
zijn:
- Gods verbond met het volk Israël (het
Oude Verbond)
als een verdere uitwerking van het
verbond met Abraham
- verbond tussen Jezus en zijn Gemeente (het
Nieuwe Verbond)
Meer hierover kun je vinden in hoofdstuk 'Gods
verbonden'.
Er is een groot verschil tussen de manier waarop oudtestamentische en
nieuwtestamentische gelovigen hun relatie met God beleven:
- Onder het Oude Verbond ligt de nadruk op het koningschap van God over de
mensen die behoren tot het volk Israël. God heeft het verbond met HET VOLK
ISRAËL ALS GEHEEL gesloten. Om die relatie te onderhouden heeft God zijn
levenswet gegeven als
richtlijn voor het dagelijks leven. Individuele gelovigen tonen hun respect
en liefde tegenover God door zich aan die levenswet te houden.
"Ik ben de HEER, jullie Heilige, de
schepper van Israël, jullie koning." (Jesaja 43:15, NBV2004)
- Onder het Nieuwe Verbond ligt de nadruk op het
Vaderschap van God over
de wedergeboren
gelovigen uit alle volken van de aarde. Het Nieuwe Verbond wordt gesloten
met INDIVIDUELE GELOVIGEN die met elkaar de
wereldwijde
Gemeente van Jezus vormen.
De relatie met God begint niet met het leven volgens Gods levenwet, maar is
in de eerste plaats een geloofsrelatie en een liefdesrelatie. Vanuit die
liefdesrelatie en verbondenheid met God door de Heilige Geest zijn gelovigen
navolgers van Jezus en doen ze uit liefde wat Jezus hen heeft opgedragen.
In dit hoofdstuk gaat het vooral over de persoonlijke relatie met God.
Relatie met God die dichtbij is
Oudtestamentische gelovigen zien God als de koning van hun volk, een God die
ver van hen afstaat, in de hoogste hemel. In veel kerkelijke kringen kom je ook een
afstandelijk, oudtestamentisch
godsbeeld tegen. Daar
wordt vooral gebeden tot de heilige God die ver weg is,
ver verwijderd van de zondige aarde.
Wedergeboren gelovigen hebben een
meer relationeel
godsbeeld en bidden tot
de liefhebbende hemelse Vader of tot Jezus die door de inwoning van
de Heilige Geest dichtbij is gekomen.
"God kan met zijn Geest dichterbij je komen dan dat je
bij jezelf kunt komen."
Blokkades die de relatie met God verzwakken
Goede relaties met mensen zijn kostbaar en daarom ook kwetsbaar. Een goed
huwelijk loopt gevaar wanneer partners elkaar tekort doen of slecht met
elkaar communiceren. Het ergste is
wanneer een partner de ander bedriegt door vreemd te gaan. Door zulke dingen kan het
huwelijk ernstig beschadigd worden of zelfs stukgaan.
In het Oude Testament vergeleek God zijn relatie met zijn volk Israël diverse
keren met een huwelijk. Wanneer de Israëlieten andere goden gingen dienen noemde
God dat overspel, vreemdgaan. Voor nieuwtestamentische gelovigen geldt hetzelfde
wanneer ze meer aandacht hebben voor
wereldse dingen dan voor de
dingen van God.
Op dezelfde manier kunnen er voor nieuwtestamentische gelovigen blokkades zijn die je
kostbare relatie met
God ernstig kunnen beschadigen of zelfs beëindigen. Enkele voorbeelden:
- onbeleden zonden,
zondige gewoonten
- verslavingen
en gebondenheden
- wereldgelijkvormigheid
- zelfzuchtige
verlangens
- onreine seksuele relaties
Enkele effecten van zulke blokkades zijn:
Als je relatie met God je lief is, dan zul je er ALLES aan doen om vrij te
blijven van zulke
blokkades, zo nodig met hulp van anderen.
Zie meer hierover in hoofdstuk 'Bevrijding'.
Vader, Zoon en Heilige Geest
Een nieuwtestamentische relatie met God is een relatie met zowel God de Vader
als met Jezus en de Heilige Geest. Omdat deze drie Godspersonen een
eenheid
vormen, is het moeilijk om in elk opzicht aan elk van de drie Godspersonen te
denken. Sommige gelovigen richten hun gedachten dan op God de Vader, bij anderen
ligt de focus op Jezus en bij weer anderen op de Heilige Geest. Ik denk niet dat
we daar moeilijk over moeten doen, eenvoudigweg omdat God één is.
In de volgende drie onderwerpen wordt de
relatie tussen God en de nieuwtestamentische gelovige verder
uitgewerkt:
- 'Relatie met God als Vader'
- 'Relatie met Jezus'
- 'Relatie met de Heilige Geest'
Volgend onderwerp: 6.4.3. Wandelen met God
