banner image

 

7.6.4. Benadering bij evangelisatie

Evangelisatie

Evangelisatie en zending zijn in principe niet verschillend van elkaar. Bij evangelisatie denken we aan het verkondigen van het evangelie in de eigen leefomgeving. Bij zending denken we vooral aan uitzending naar verre landen. Maar het wonen en werken in het buitenland vergt veel meer voorbereiding, aanpassingsvermogen en inleveren van comfort en geriefelijkheid.

Jezus heeft zijn apostelen opgedragen om in hun eigen leefomgeving te beginnen met het uitdragen van het evangelie, vervolgens in het gebied er omheen om uiteindelijk de hele wereld als arbeidsterrein te kiezen:

"... en u zult Mijn getuigen zijn, zowel in Jeruzalem als in heel Judea en Samaria en tot aan het uiterste van de aarde." (Handelingen 1:8, HSV2010)

Bij het woord evangelisatie denken veel mensen aan speciale kerkdiensten voor belangstellenden, speciale acties, folders uitdelen en gesprekken aanknopen in de winkelstraten, verspreiding van lectuur of iets dergelijks. Er zijn natuurlijk nog veel andere manieren om de mensen in je omgeving te bereiken met het evangelie. In de praktijk blijkt evangeliseren vanuit een persoonlijke relatie met mensen effectiever is dan het voeren van acties. Maar acties kunnen wel helpen om de naambekendheid van Jezus te vergroten en mensen groepsgewijs te laten kennismaken met de dingen van God.

In deze tijd is de werkplek het belangrijkste evangelisatieterrein voor veel mensen. Een christengelovige kan tot veertig uur per week aan zijn collega's laten zien wat het betekent om Jezus te volgen. Dat begint gewoon door bijvoorbeeld open, vriendelijk, eerlijk en betrouwbaar te zijn. Lunchpauzes kunnen ook goede kansen bieden om te vertellen wat het belangrijkste in je leven is geworden. Ook als meningen worden uitgewisseld over allerlei onderwerpen kun je vaak het één en ander kwijt. Het voordeel van getuigen tegenover collega's is dat ze het verband zien tussen je woorden en de manier waarop je bij hen overkomt. Uiteraard moeten die met elkaar in overeenstemming zijn.

Zwakke mensen als doorgeefluiken

Het komt wel voor dat mensen spontaan tot geloof komen, bijvoorbeeld door het lezen van de Bijbel, door dromen of visioenen. Maar voor het merendeel geldt dat ze Jezus vinden nadat ze een echte gelovige hebben ontmoet in wie Jezus woont. En ook al zijn christengelovigen verre van volmaakt, voor de wereld zijn ze wel het venster waardoor Jezus zichtbaar gemaakt wordt.

Jezus kwam op aarde als een kwetsbaar mens. Als een eenvoudig, dienend persoon ging Hij naast de mensen staan, niet boven hen. En dat was één van de geheimen van zijn grote aantrekkingskracht. Daarom luisterden de massa's liever naar Hem dan naar de schriftgeleerden: Jezus stond naast hen, terwijl de schriftgeleerden zich boven hen stelden.

Aansluiting zoeken bij de ander

Het is van belang te weten waar de belangstelling van de ander naar uitgaat, zodat je kunt inhaken op zijn belevingswereld. Ook Paulus deed dat, toen hij in Athene een toespraak hield voor een aantal mensen. Zijn toehoorders waren filosofen, die leefden in een cultuur waarin veel verschillende goden werden aanbeden. Hij begon zijn toespraak met het noemen van het standbeeld voor de onbekende god, dat hij in Athene had gezien. Aan de hand daarvan sprak hij over de onzichtbare, almachtige God. In zijn toespraak gebruikte hij citaten van Griekse dichters om daarmee de taal van de toehoorders te spreken (Handelingen 17:22-31).

Wat bezielt de ongelovige mens van vandaag?

Het is goed om daarvan bewust te zijn.