|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
7.1.2. Eigen kracht
Inhoud:
- Wat is zielskracht?
- Krachtpatser Simson
- Succesvolle koningen van Israël
- Eigen kracht is de grootste belemmering
Veel gelovigen klagen er over dat zij te weinig kracht hebben om moeilijke situaties het hoofd te bieden. Ze bidden wanhopig om meer kracht: "Heer, ik ben zo zwak, geef me alstublieft meer kracht." Het klinkt misschien vreemd, maar onze zwakheid is meestal niet ons grootste probleem, maar juist ... onze kracht.
Wat is zielskracht?
We moeten goed onderscheid maken tussen zielskracht en geestelijke kracht. Zielskracht is wat we zelf kunnen opbrengen en dat vloeit voort uit wilskracht, het sterkste deel van onze menselijke natuur. Geestelijke kracht is de bovennatuurlijke hulp die van God komt, die de Heilige Geest in en door gelovigen werkt.
Zielskracht is de optelsom van al je zekerheden en je natuurlijke gaven. Die zekerheden houden verband met je karaktergaven en verschillen per karakteraspect:
| karakteraspect | zekerheden |
|---|---|
| verstandelijk | scherp inzicht, kennis, vindingrijkheid |
| gevoelsmatig | populariteit, sociaal netwerk, overtuigingskracht |
| wilskrachtig | lichamelijke kracht, doorzettingsvermogen, machtspositie, succes |
| evenwichtig | bezittingen, sociaal netwerk, overlevingskracht, praktisch inzicht |
Eigen zekerheden en karakter
Als iemand zijn eigen zekerheden verliest, kan hij zich vreselijk zwak en kwetsbaar voelen. Soms laat God dat toe in het leven van gelovigen om hen er toe te brengen op Gods kracht te vertrouwen.
Krachtpatser Simson
Eenmaal in de geschiedenis heeft God iemand supersterk gemaakt en hem een belangrijke taak opgedragen. Hij heette Simson (Rechters 14-16). We weten niet of hij er erg indrukwekkend uitzag. Want hij was niet sterk vanwege zijn spierballen, maar door de kracht van Gods Geest wanneer die over hem kwam. In de Bijbel wordt bij vier gebeurtenissen vermeld dat de Heilige Geest hem aangreep en hem een power-up met goddelijke kracht schonk. Het lijkt erop dat hij die kracht elke keer kreeg wanneer hij die nodig had.
Hij vertrouwde zo sterk op zijn bijzondere kracht dat hij een grote puinhoop van zijn roeping heeft gemaakt. Hij gebruikte zijn kracht niet zozeer om Israël te bevrijden van de overheersing van de Filistijnen, maar wanneer het hem zelf te pas kwam. Hij moest de afschuwelijke gevolgen van zijn eigenzinnigheid ondervinden: hij verloor zijn kracht, zijn ogen werden uitgestoken en hij werd tot levenslang slavenwerk veroordeeld.
Toen hij eindelijk ging beseffen wat hij fout had gedaan en zich volledig zwak wist tegenover God, bad de zwakke Simson om kracht en kreeg hij die om zich te wreken op zijn vijanden. Bij die laatste gelegenheid heeft hij meer vijanden gedood dan gedurende heel zijn leven daarvoor. Daarmee zorgde hij toch voor een duidelijke illustratie van Gods kracht in menselijke zwakheid en afhankelijkheid van Hem.
Succesvolle koningen van Israël
In de geschiedenissen van de koningen van Juda en Israël komen we ook veel illustraties tegen van het principe 'leven uit eigen kracht' en het resultaat daarvan. Een voorbeeld uit het leven van koning Rechabeam, de zoon van koning Salomo:
"Toen Rechabeam zich eenmaal verzekerd wist van zijn positie en hij de macht stevig in handen had, legde hij de wet van de HEER naast zich neer, en alle Israëlieten volgden zijn voorbeeld." (2 Kronieken 12:1, NBV2004)
Toen hij zich sterk voelde, meende hij Gods kracht niet meer nodig te hebben, en maakte hij zelf wel uit wat goed en slecht was. Dat was het begin van zijn ondergang. In die val trapte koning Uzzia ook:
"Maar toen Uzzia het toppunt van zijn macht had bereikt, werd hij hoogmoedig, en dat leidde tot zijn ondergang ..." (2 Kronieken 26:16, NBV2004)
Eigen kracht is de grootste belemmering
Talloze kerkmensen zijn dezelfde weg gegaan als Simson: ze werden succesvol en welvarender en dus hadden ze God niet meer zo nodig en legden ze Gods leefregels ook maar aan de kant. Met alle gevolgen van dien.
Andere gelovigen kunnen Gods kracht niet ontvangen, omdat ze met hun eigen kippenkracht bezig zijn en te eigenwijs zijn om over te schakelen op Gods kracht. In het boek 'Het normale christelijke leven' (een klassieker) schreef Watchman Nee hoe hij eens een man in het water zag spartelen, die duidelijk niet kon zwemmen en in groot levensgevaar was. Zijn vriend, een ervaren zwemmer, stond er bij zonder ook maar iets te doen om de man te helpen. Pas toen die persoon na een hevige worsteling kopje onder ging zonder boven te komen, kwam zijn vriend in actie en zwom hij naar de drenkeling toe. Nadat hij de ongelukkige persoon behouden en wel aan wal had gebracht, vroeg Watchman Nee zijn vriend geïrriteerd waarom hij zo lang gewacht had. Het antwoord was: "Als ik eerder was gegaan, had de drenkeling zich zo krampachtig aan me vastgeklampt, dat we allebei zouden verdrinken. Ik moest eerst wachten tot zijn krachten uitgeput waren. Pas dan is het moment aangebroken dat je iemand uit het water kunt redden." Dat is de les die we keer op keer moeten leren: onze eigen kracht staat ons in de weg. Als we moe gevochten zijn vanuit onze eigen krachtbronnen, zijn we pas bereid om ons onvermogen toe te geven en staan we open voor de onbeperkte kracht van God.
Voor de meeste mensen geldt dat ze 'door schade en schande wijs worden'. Wie is er zo verstandig om die moeizame fase over te slaan door vanaf nu te gaan luisteren naar wat Gods Woord hierover zegt en Gods kracht te zoeken, te ontvangen en in werking te stellen?
Volgend onderwerp: