7.1.3. Zegenrijke zwakheid

Bij het lezen van de Bijbel valt het op dat de uitgangspositie van Godsmannen in de Bijbel vaak een toestand van zwakheid is, die hen tot wanhoop drijft. Ook valt daarbij op dat God telkens die menselijke zwakheid gebruikt als een springplank voor geloof tot het ontvangen van GODS kracht.

Zwakheid en kracht van Gideon

Ik moet dan bijvoorbeeld denken aan Gideon, die door God geroepen werd tot rechter over Israël (Rechters 6-8). Tegenover een massaal vijandelijk leger stond Gideon met een schamele 32.000 man, waarvan het grootste deel doodsbang was. Ik denk dat Gideon het ook benauwd kreeg en bevend een gebed uit zijn hart tot God opzond: "Heer, hoe kan ik met zo'n zielig klein leger zo'n sterke vijand verslaan? Had U mij niet wat meer mensen en betere mensen kunnen geven?"

Toen zei God nota bene dat zijn leger te groot was (Rechters 7:1-8). Uiteindelijk hield Gideon 300 man over en met dat kleine groepje werd een fantastische overwinning behaald. Hoe kon dat? Omdat God aan het werk kon en niet werd gehinderd door de overmoed van een sterk leger. Gideons besef van zwakheid was noodzakelijk om de cruciale stap in geloof te kunnen zetten die tot de overwinning zou leiden.

Zwakheid en kracht van David tegenover Goliat

De overbekende geschiedenis van David, de herdersjongen, en Goliat, de Filistijnse reus (1 Samuel 17) is een prachtige illustratie van de geestelijke strijd van de gelovige. We zien daarin onder meer het volgende:

Onder moeilijke omstandigheden reageren we vaak net zo als koning Saul: putten uit eigen mogelijkheden. Maar het wapen van David was Gods onbeperkte kracht, die vrijkomt als een zwak mens zich in geloof op God richt. Het resultaat van de strijd was niet alleen dat de reus Goliat werd gedood, maar dat het hele volk Israël de overwinning behaalde over de Filistijnen. De overwinning van een enkele christen kan anderen inspireren om op dezelfde manier tot overwinning te komen.

Zwakheid en kracht van Paulus

Paulus heeft één van de geheimen van het overwinningsleven ontdekt toen hij moest vechten tegen de ontmoediging van een 'doorn in het vlees'. Dat kan een lichamelijk ongemak of kwaal zijn geweest, maar het kan ook dat hij te worstelen had met zondige patronen in zijn leven die hij maar niet kon overwinnen (Romeinen 7).

"... Daarom is mij, opdat ik mij niet te zeer zou verheffen, een doorn in het vlees gegeven, een engel des satans, om mij met vuisten te slaan, opdat ik mij niet te zeer zou verheffen. Driemaal heb ik de Here hierover gebeden, dat hij van mij zou aflaten. En Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg, want de kracht openbaart zich eerst ten volle in zwakheid ..." (2 Korintiërs 12:7-9, NBG1951)

Paulus worstelde ermee en bad God diverse keren of God deze kwelling van hem zou wegnemen. Maar God maakte hem duidelijk dat het niet altijd zo werkt in zijn koninkrijk. De altijd maar actieve, dynamische Paulus met zijn spetterende zendingssuccessen moest het principe vast blijven houden van kracht uit zwakheid. Paulus bleek een goede leerling te zijn. Hij leerde dat zwakheid geen probleem is, maar juist een gelegenheid om meer kracht te kunnen ontplooien:

"... Zeer gaarne zal ik dus in zwakheden nog meer roemen, opdat de kracht van Christus over mij kome ... want als ik zwak ben, dan ben ik machtig." (2 Korintiërs 12:9-10, NBG1951)

Meer over de apostel Paulus vind je in hoofdstuk 'Karakter van Paulus'