banner image

 

7.5.2. Gods eeuwige plan

"HEER, u bent mijn God. Ik zal u hulde bewijzen, uw naam loven. Want wonderbaarlijk zijn uw daden, u hebt uw beleid sinds mensenheugenis trouw en betrouwbaar uitgevoerd." (Jesaja 25:1, NBV2004)

Gods soevereiniteit

Soevereiniteit is het absolute recht om macht uit te oefenen. God is een soeverein heerser over alles wat bestaat en degene die het beleidsplan voor de kosmos heeft vastgesteld. Dat beleidsplan omvat alle eeuwen van de materiële wereld (waar het tijdsbegrip bestaat) en de tijdloze geestelijke wereld. Het omvat onder meer:

God oefent zijn heerschappij over de kosmos uit op basis van dit eeuwige beleidsplan.

"... ik ben God, niemand is aan mij gelijk. Die in het begin al het einde aankondigde en lang tevoren wat nog gebeuren moest. Die zegt: ‘Wat ik besluit, wordt van kracht, en alles wat ik wil, breng ik ten uitvoer." (Jesaja 46:9-10, NBV2004)

Zie ook onderwerp 'Geschiedenis van Gods koninkrijk' in hoofdstuk 'Gods koninkrijk'.

Verborgenheid

In het Bijbelboek Openbaring lezen we over de geestvervoering van de apostel Johannes naar de geestelijke wereld. Terwijl hij gezichten kreeg die illustraties waren van de uitwerking van Gods eeuwige beleidsplan met de wereld, hoorde hij een keer uitspraken die klonken als donderslagen. Toen hij die wilde noteren werd hij daarvan weerhouden:

"Ik wilde opschrijven wat de zeven donderslagen hadden gezegd, maar een stem uit de hemel zei: 'Houd geheim wat de donderslagen hebben gezegd. Schrijf het niet op." (Openbaring 10:4, HB2008)

Ik geloof dat geen enkele Bijbeluitlegger alle raadsels van het Bijbelboek Openbaring foutloos kan ontcijferen. Dat blijkt wel uit de vele uiteenlopende verklaringen over dit Bijbelboek.

Niet te begrijpen, wel te vertrouwen

Hoe langer ik met God wandel, hoe vaker ik aanloop tegen gebeurtenissen die God toelaat en waar ik met mijn verstand niet bij kan. Neem bijvoorbeeld het grote raadsel van het lijden dat onschuldige mensen moeten ondergaan zonder dat God ingrijpt. Dat is één van de dingen waar alle gelovigen over struikelen. Wie kan daar een sluitende verklaring voor bedenken? Ik geloof dat de oplossing voor dit raadsel en vele andere raadsels van de geschiedenis verborgen zijn in God.

"Net zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan die van u. Evenzo zijn mijn gedachten hoger dan de uwe." (Jesaja 55:9, HB2008)

In het hiernamaals zullen we veel meer begrijpen van Gods wijze beleid, maar ik denk dat we nooit alles zullen begrijpen. God blijft God en zijn gedachten zullen altijd uitstijgen boven die van zijn schepselen. Gelukkig maar. De gedachten van de oneindige God zijn niet te begrijpen door eindige mensen. Ik begrijp God niet, maar al de dingen die ik vanuit Gods woord WEL heb leren begrijpen wijzen erop dat God volkomen betrouwbaar is. Hoe langer je christen bent, hoe beter je begrijpt dat je je eigen gedachten en gevoelens niet kunt vertrouwen, maar die van God wel. Dat is geen domme goedgelovigheid, maar verstandig geloofsvertrouwen, gebaseerd op feiten en waarheid, die bovendien bevestigd worden door levenservaring.

Gods plan is flexibel

Het lijkt erop dat in Gods eeuwige plan de grote lijnen vastliggen, maar dat de details onderweg worden ingevuld in samenhang met de omstandigheden zoals die zich ontwikkelen. Daarmee is Gods beleid niet onderworpen aan een soort noodlot, zoals we bij andere religies tegenkomen. God staat boven alle gebeurtenissen. Ik geloof dat God sommige gebeurtenissen spontaan laat ontwikkelen en in andere gevallen gebeurtenissen doet plaatsvinden door zijn persoonlijk ingrijpen.

Een boeiend onderwerp is het feit dat God zijn detailplannen aanpast op basis van gebeden van gelovigen. God veranderde bijvoorbeeld zijn plannen voor het volk Israël in de woestijn na de voorbede van Mozes (Exodus 33:12-17). Ook jouw en mijn gebeden kunnen aanleidingen zijn voor veranderingen van Gods plannen, natuurlijk ook binnen de grenzen van zijn volmaakt wijze beleidsplan.

God laat ook vaak toe dat anderen (de satan, mensen) van alles doen, maar ook weer binnen de grenzen van zijn beleid. Zo liet God toe dat de dubieuze ziener Bileam naar de koning van Moab ging, die hem vroeg om het volk Israël te vervloeken. God stuurde de situatie wel bij, want Hij zorgde ervoor dat Bileam het volk niet ging vervloeken maar zegenen (Numeri 22-24). God laat wel het één en ander toe, maar het vervloeken van zijn eigen geliefde volk Israël, dat laat God niet toe: vroeger niet, nu niet en nooit niet. Gods eeuwige plan wordt nooit door wie dan ook in de war geschopt, want God blijft alles volledig onder controle houden. Niets glipt uit zijn almachtige hand.

Ook uit de geschiedenis van Job leren we dat God de satan een bepaalde vrijheid van handelen gaf om Job te benadelen, maar ook daar stelde God een grens vast: laat hem in leven. God liet de satan toe om hem zwaar te beproeven en tegelijk hielp Hij Job om in die situatie tot overwinning te komen. Ook hier werden Gods plannen uiteindelijk uitgevoerd en had de satan het voor het nakijken.

Het slechte van de satan en het slechte van mensen dat God toelaat, wordt steevast door God gebruikt om winst op te leveren voor zijn volk en voor Gods koninkrijk. Heel jammer voor Gods tegenstanders. Ze lijken soms veel succes te hebben, maar ze kunnen God geen blijvende schade toebrengen en spelen Hem op indirecte manieren alleen maar in de kaart. Dat zal ongetwijfeld heel wat tandengeknars opleveren in het rijk van de duisternis.