"Op velerlei wijzen en langs velerlei wegen heeft God in het verleden tot de voorouders gesproken door de profeten ..." (Hebreeën 1:1, NBV2004)
Na de uittocht uit Egypte leidde God het volk Israël niet rechtstreeks naar het beloofde land maar tot ieders verbijstering trokken ze de woestijn in:
"Toen de farao het volk had laten vertrekken, leidde God hen niet langs de weg die door het gebied van de Filistijnen loopt, ook al was dat de kortste route. God dacht namelijk: Als ze strijd zouden moeten leveren, konden ze wel eens spijt krijgen en teruggaan naar Egypte. Daarom liet hij het volk een omweg maken en door de woestijn naar de Rietzee trekken ..." (Exodus 13:17-18, NBV2004)
Toen de Israëlieten na de uittocht uit Egypte niet langs de hoofdroute mochten trekken, maar dwars door de woestijn moesten gaan, sloeg de schrik hen op het hart: hoe kunnen we als miljoenenvolk overleven in een gebied zonder water, voedsel, brandhout en andere noodzakelijke voorzieningen? Dit kan gewoon niet. Hier lezen we iets van Gods motivatie voor die woestijntocht:
"Denk aan de tocht die de HEER, uw God, u door de woestijn heeft laten maken, veertig jaar lang. Hij wilde u zijn macht laten voelen en u op de proef stellen, om te ontdekken wat er in uw hart leefde: gehoorzaamheid aan zijn geboden of niet. U hébt zijn macht leren kennen: hij liet u honger lijden en gaf u toen manna te eten, voedsel dat u nooit eerder had gezien en uw voorouders evenmin. Zo maakte hij u duidelijk dat een mens niet leeft van brood alleen, maar van alles wat de mond van de HEER voortbrengt. Veertig jaar lang raakten uw kleren niet versleten en zwollen uw voeten niet op. Laat ieder van u dan beseffen dat de HEER, uw God, u opvoedt zoals een vader zijn kind opvoedt." (Deuteronomium 8:2-5, NBV2004)
God wilde dat het volk dwars door de Rietzee zou lopen, die Hij voor die gelegenheid even zou droogleggen. Het volk zou een paar benauwde dagen krijgen, maar uiteindelijk het meest spectaculaire wonder uit de Bijbelse geschiedenis meemaken en een enorme overwinning behalen over de Egyptische keurtroepen.
Laten we hieraan denken als we twijfelen aan Gods leiding over ons leven, iets dat elke gelovige wel eens meemaakt die Gods leiding zoekt. De woestijntocht was een waardevolle leerperiode voor het volk om te leren leven in afhankelijk van God, want in de woestijn is praktisch geen water en voedsel te vinden. Toch heeft God het volk door de woestijn geleid en voorzien van alles wat nodig was. De woestijntocht van het volk Israël had niet langer hoeven duren dan een jaar of twee. Door het ongeloof van het volk in Gods leiding en voorziening heeft het veertig jaar langer geduurd. Maar dat is weer een ander verhaal.
Nog enkele Bijbelse voorbeelden van omwegen:
Het irritante van Gods leiding is dat Hij ons nogal eens via een omweg naar een doel wil leiden. Als we visie hebben voor een bepaalde activiteit dan denken we dat God ons zo snel mogelijk wil klaarstomen om er te kunnen komen. Dat is ons idee van efficiëntie, dat ons met de paplepel is ingegoten in onze 'tijd is geld' cultuur. God heeft zelden haast. Wij willen ONS doel bereiken, maar God heeft zijn eigen doelen die Hij wil bereiken terwijl Hij ons leidt. We kunnen ook geconfronteerd worden met onverwachte tegenslagen of moeilijkheden waardoor we het idee hebben dat God ons de verkeerde kant opleidt. Veel gelovigen die zich vandaag de dag voorbereiden voor taken in Gods koninkrijk maken dit soort irritante vertragingen mee en vragen zich wanhopig af of de satan hen misschien tegenhoudt. Dat zal best wel eens voorkomen, maar God heeft daarbij toch de hoogste leiding en Hij vergist zich niet.
In de Bijbel lezen we voorbeelden van heel vreemde manieren waarop God spreekt, direct of indirect. Enkele voorbeelden:
Echt, God kan soms op de meest wonderlijke manieren spreken en daarmee leiding geven. En elk van deze vormen van leiding had zijn eigen betekenis, want God doet nooit zomaar iets.
Zelf stond ik eens voor een dilemma. Mijn vrouw en ik waren ons aan het voorbereiden om een aantal jaren te werken bij een zendingsorganisatie in het buitenland. Zelf meende ik dat we op een bepaalde tijd zouden moeten vertrekken, maar mijn vrouw had meer vrede bij een wat later tijdstip. Toen ik op het postkantoortje in een boekhandel van onze woonplaats stond te wachten, viel mijn oog op een boekje dat mijn aandacht trok. Het heette: 'Waarom vrouwen zo gemeen zijn'. Voor alle duidelijkheid: ik heb een schat van een vrouw, dus zoek er niet teveel achter. Op de achterkant van het boekje stond ongeveer dit: 'Mannen zijn soms net ongeleide projectielen. Ze hebben een vrouw nodig om hen zo nu en dan af te remmen." Het schoot als een flits door mij heen dat dit precies op mijn situatie sloeg. God maakte me hierdoor duidelijk dat ik niet zoveel haast moest hebben en dat het tijdsplan van mijn vrouw beter was dan het mijne. Ik moest inwendig vreselijk lachen om Gods humoristische manier van leiding geven. We zijn inderdaad later vertrokken en de timing bleek achteraf goed te zijn. Heerlijk om een God te mogen kennen die de vragen van je hart beantwoordt en soms op een humoristische manier!
God wil je leiden op een manier die voor JOU verstaanbaar is. Omdat alle mensen verschillend zijn, spreekt God op veel verschillende manieren met mensen. Dus, als je God om leiding vraagt, laat het dan altijd aan God over om te bepalen HOE Hij je iets wil duidelijk maken.
Gods leiding is duidelijk en als 'leiding' niet duidelijk is, is het niet GODS leiding. In de Bijbel lezen we nergens over onduidelijke leiding van Gods kant. Als geen ander verstaat God de kunst van het communiceren.