7.4.1. Wat is toewijding?

Definitie

In de 'dikke van Dale' komen we de volgende definitie tegen:

"Toewijding is het zich geheel en al geven aan de belangen van een persoon of zaak."

Toewijding komt uit het diepst van je hart, uit het deel van je hart dat we in Herschepping je 'innerlijke wil' noemen. Dat is een soort hulpfunctie van je wil, waaruit de motivatie voortkomt om te doen wat je belangrijk vindt.

schema wil en loyaliteit

Je toewijding kan dus uitgaan naar personen of zaken, zoals:

In dit onderwerp gaat het over toewijding aan Jezus en aan het koninkrijk van de hemel. Deze toewijding is een bewijs van een echt geloof. Liefdevolle toewijding aan Jezus uit zich bijvoorbeeld in geloofsgehoorzaamheid, een rein, geheiligd leven en geloofsovergave.

Van nature toegewijd aan jezelf

Van nature zijn we hartstochtelijk toegewijd aan onszelf. Alles draait om het eigen ik, in alles zijn we geneigd om eerst ons eigen voordeel te zoeken. Zelfs onze meest edele neigingen bevatten een hoeveelheid zelfzucht. We bewijzen vooral liefde aan mensen die ons liefde teruggeven of bij wie we ons prettig voelen.

Veel liefde tot God heeft te maken met het feit dat we er beter van denken te worden. Het is beschamend als we onze diepste motieven onder de loep nemen en ontdekken hoe onzuiver ze vaak zijn. Hoe is het mogelijk dat God zoveel van ons houdt!

Zie ook onderwerp 'Erfzondigheid' in hoofdstuk 'Omgaan met zonden'.

Nazireeërschap en toewijding

In het Oude Testament lezen we een uitgebreide beschrijving van het nazireeërschap in Numeri 6:1-21. Dat had te maken met een vrijwillige toewijding aan God, om je leven geheel aan Hem en zijn dienst te wijden. Als je de nazireeërgelofte aflegde verplichtte je jezelf aan het volgende:

  1. Geen gebruik van alcohol (afstand doen van alles wat je kan benevelen of afstand scheppen ten opzichte van God)
  2. Niet je haar knippen (teken van onderdanigheid aan Gods heerschappij over je leven en een zichtbaar teken van het nazireeërschap)
  3. Geen dode aanraken (niet bezig zijn met wat je innerlijk kan verwoesten, ofwel met alles wat raakvlakken heeft met de zonde en dood, om je hart zuiver te bewaren voor God)

Toewijding is geen opgelegde verplichting, want God respecteert onze vrije wil en dwingt ons nooit iets af.

Radicaal zijn

Toewijding heeft te maken met radicaal zijn. De 'dikke van Dale' geeft een interessante definitie van een radicaal persoon:

"Een persoon die de uiterste consequentie van een denkwijze aanvaardt en zich in zijn daden daarnaar wil richten."

Jezus was radicaal. Hij bracht de hele levenswet van God in praktijk zoals God die bedoeld had en Hij was in alles onderworpen aan zijn Vader. Hij voerde vrijwillig het plan van zijn God uit door te sterven aan het kruis en werd daarbij gemotiveerd door zijn liefdevolle toewijding aan God en ongekende bewogenheid met de verloren mensheid.

Aanbidding

Liefdevolle toewijding aan God uit zich in een levensstijl van aanbidding. We kunnen het ook andersom zeggen: aanbidding is een levensstijl die voortkomt uit liefdevolle toewijding. Dat is het beste te vergelijken met de liefde tussen man en vrouw. Vanaf het moment dat de wederzijdse liefde in hun harten ontstaat, verandert het leven van de geliefden:

  1. Ze denken veel aan de ander en ontmoeten de ander graag.
  2. Ze betrekken de ander bij al hun toekomstplannen.
  3. Ze houden in alles rekening met de ander.
  4. Ze doen alles om de ander gelukkig te maken.

Dat is een tamelijk nauwkeurige beschrijving van de aanbidding die God graag van zijn schepselen ontvangt. Aanbidding kan onder meer geuit worden door het uitspreken van woorden van liefde. Toch is aanbidding vooral een levenshouding, een hartsgesteldheid van liefdevolle toewijding die de belangrijkste motivatie is om met God en voor God te leven. Kijk eens naar de volgende uitspraak van een bekende toegewijde christengelovige van de afgelopen tijd:

"Ik wil de Heer Jezus liefhebben, zoals Hij nog nooit is liefgehad." (Moeder Theresa)

Ik vind dit een uitspraak om even heel stil van te worden.

Toewijding van Maria

Een van de mooiste voorbeelden van toewijding en aanbidding in het Matteüs evangelie is wat Maria (de zus van Lazarus en Marta) deed kort voordat Jezus zou sterven. Ze kocht een kruikje met buitengewoon kostbare parfum, mogelijk al haar spaargeld. Met kostbare parfum goot ze uit over het hoofd van Jezus tijdens een maaltijd. Dit was een ongekend groot offer, alleen bedoeld om Jezus te laten weten hoeveel Hij voor haar betekende. Wat een sterke geur zal op dat moment het huis vervuld hebben. Ik kan me voorstellen dat de omstanders dat wel een beetje te bar vonden: parfum is bedoeld om druppelsgewijs te worden gebruikt, niet om een heel huis te vergassen!

Echte aanbidding wordt maar door weinig mensen begrepen. De twaalf discipelen dachten bij dat voorval meteen aan de flinke som geld die de parfum had gekost en hoe zinloos het was om dat geld op zo'n manier te verspillen. Maar Jezus zag de toewijding van Maria's hart door het offer heen. Het is niet in woorden uit te drukken hoeveel vreugde die daad van aanbidding Hem moet hebben gegeven!

"Ik verzeker je: overal in de wereld waar dit evangelie bekendgemaakt wordt, zal ook worden verteld wat zij gedaan heeft. Zo zal zij in de herinnering blijven voortleven." (Matteüs 26:13, GNB1996)

Ook nu je deze woorden leest gaan deze woorden in vervulling!

Zie meer hierover in onderwerp 'Zalving van Jezus' in hoofdstuk 'Lijden van Jezus'.