|
Start Inhoud Zoekmogelijkheden
|
7.7.2. Begin geloofsvervolging
|
- Gevangenneming van de apostelen |
Al kort na Pinksteren, toen de nieuwtestamentische Gemeente was ontstaan, ontstond er een vervolging van christenen. Het kwam niet als een verrassing, want Jezus had dit al aangekondigd:
"Denk aan wat ik gezegd heb: een slaaf is niet meer dan zijn meester. Ze hebben mij vervolgd, dus zullen ze ook jullie vervolgen ..." (Johannes 15:20, NBV2004)
Gevangenneming van de apostelen
In Handelingen 4 lezen we dat Petrus en Johannes gevangen werden genomen omdat ze na de genezing van een verlamde man en in de tempel over Jezus vertelden. Sinds wanneer is genezing een strafbaar feit? Ze deden niets verkeerd, maar ze deden het in de naam van Jezus en die naam riep verzet op. De volgende dag werden ze weer vrijgelaten met de waarschuwing om niet meer over Jezus te spreken. Natuurlijk konden ze dat niet laten en korte tijd later werden ze weer gevangen genomen. Toen stuurde God een engel om hen uit de gevangenis te bevrijden en gingen ze onmiddellijk weer naar de tempel van Jezus te getuigen (Handelingen 5:17-25).
Petrus en Johannes werden voor de derde keer gevangen genomen, maar deze keer werden ze zwaar gestraft met geseling en vervolgens vrijgelaten (Handelingen 5:26-40). Ook dat hield de apostelen niet tegen om gewoon door te gaan:
"De apostelen verlieten het Sanhedrin, verheugd dat ze waardig bevonden waren deze vernedering te ondergaan omwille van de naam van Jezus. Ze bleven dagelijks onderricht geven in de tempel of bij iemand thuis en gingen door met het verkondigen van het goede nieuws dat Jezus de messias is." (Handelingen 5:41-42, NBV2004)
De apostelen waren niet verrast door de vervolging en beschouwden het als een eer om voor Jezus te mogen lijden.
Stefanus
De eerste martelaar voor Jezus was Stefanus. Vanaf Handelingen 6 kunnen we over hem lezen. Let altijd goed op als je in de Bijbel leest over de 'eerste keer' dat iets plaatsvond. Bijna altijd is daar veel van te leren, omdat de principes van Gods koninkrijk daarin zo duidelijk worden neergezet
Stefanus was één van de zeven mensen die waren aangesteld om leiding te geven aan diaconale taken binnen de (eerste) christengemeente te Jeruzalem, zoals voedseluitdeling aan de armen. Hij was waarschijnlijk de meest aanzienlijke van hen. Hij was ook overtuigende en gloedvolle spreker (Handelingen 7). Verder kunnen we in de Bijbelgedeelten een aantal persoonlijke eigenschappen van Stefanus lezen:
"... een man met een groot geloof en vol van de heilige Geest ..." (Handelingen 6:5, GNB1996)
"Stefanus, vervuld van de kracht die hij van God ontvangen had, verrichtte grootse dingen en wonderen onder het volk." (Handelingen 6:8, GNB1996)
"Ze (=vijandige Joden) waren echter niet opgewassen tegen de geest en de wijsheid waarmee hij sprak." (Handelingen 6:10, WV2012)
Stefanus werd voor de Joodse Raad gesleept en ook daar viel hij op een bijzondere manier op:
"En allen, die in de Raad zitting hadden, zagen, toen zij hem aanstaarden, zijn gelaat als het gelaat van een engel." (Handelingen 6:15, NBG1951)
Waarschijnlijk opende God de ogen van de Joodse leiders zodat ze de uitstraling van Gods heerlijkheid op hem konden waarnemen. Ongetwijfeld deed Stefanus hen denken aan Mozes, die na een ontmoeting met God ook een bijzondere uitstraling van Gods heerlijkheid had:
"Mozes daalde de Sinai af, met de twee platen van het verbond bij zich. Hij wist niet dat zijn gezicht glansde doordat hij met de HEER had gesproken. Toen Aäron en de andere Israëlieten de glans op Mozes’ gezicht zagen, durfden zij niet naar hem toe te gaan, maar Mozes riep hen bij zich... " (Exodus 34:29-31, NBV2004)
God gaf de Joodse leiders daarmee een waarschuwing, maar ze verhardden hun hart.
Stefanus en Jezus
Stefanus leefde als een trouwe volgeling van Jezus. Zoals blijkt uit de aangehaalde Bijbelverzen was Stefanus vol van Gods Geest, deed hij dezelfde dingen als Jezus. Evenals het geval was bij Jezus, waren de woorden van Stefanus zo krachtig dat zijn tegenstanders niet tegen hem opkonden. Daarom was het niet verwonderlijk dat Jezus' vijanden Stefanus even vijandig gingen behandelen als zijn Heer. Het is opmerkelijk in hoeveel opzichten het martelaarschap van Stefanus leek op dat van Jezus. Alleen de volgorde van de gebeurtenissen is verschillend.
| Jezus | Stefanus | |
|---|---|---|
| Valse beschuldigingen | "De hogepriesters en het hele Sanhedrin probeerden iemand een getuigenverklaring tegen Jezus te laten afleggen op grond waarvan ze hem ter dood konden veroordelen, maar dat lukte hun niet." (Marcus 14:55, NBV2004) | "Daarop zetten ze anderen ertoe aan te verklaren dat ze hadden gehoord dat Stefanus Mozes en God had gelasterd." (Handelingen 6:11, NBV2004) |
| Jezus' koningschap | "Jezus zei: '... u zult de Mensenzoon aan de rechterhand van de Machtige zien zitten en hem zien komen op de wolken van de hemel.' " (Marcus 14:62, NBV2004) | "Maar vervuld van de heilige Geest sloeg Stefanus zijn blik op naar de hemel en zag de luister van God, en Jezus, die aan Gods rechterhand stond, en hij zei: 'Ik zie de hemel geopend en de Mensenzoon, die aan Gods rechterhand staat.' " (Handelingen 7:55-56, NBV2004) |
| Ter dood veroordeeld | "... Allen oordeelden dat hij schuldig was en de doodstraf verdiende." (Marcus 14:64, NBV2004). Jezus werd buiten de stad gekruisigd. | "Ze dreven hem de stad uit om hem te stenigen ..." (Handelingen 7:58, NBV2004) |
| Bidden om vergeving voor vijanden | "Aangekomen bij de plek die de Schedelplaats heet, werd hij gekruisigd ... Jezus zei: 'Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.' ... " (Lucas 23:33-34, NBV2004) | "Hij viel op zijn knieën en riep luidkeels: 'Heer, reken hun deze zonde niet aan!' ... " (Handelingen 7:60, NBV2004) |
| Overgave aan God | "En Jezus riep met luide stem: 'Vader, in uw handen leg ik mijn geest.' Toen hij dat gezegd had, blies hij de laatste adem uit." (Lucas 23:46, NBV2004) | "Terwijl Stefanus gestenigd werd, riep hij uit: 'Heer Jezus, ontvang mijn geest.' " (Handelingen 7:59, NBV2004) |
Het woord martelaar, dat in de Griekse brontekst wordt gebruikt, betekent letterlijk: 'getuige'. Het feit dat hij Jezus niet aan de rechterhand van God zag ZITTEN, maar STAAN, doet ons vermoeden dat Jezus opstond om Stefanus te verwelkomen als de allereerste die zijn leven voor Hem had opgeofferd.
Het leven van Stefanus staat model voor een christenleven dat toegewijd is aan de Heer en bereid is het hoogste offer te brengen. Voor talloze vervolgde christenen is zijn leven tot voorbeeld en inspiratie geweest, tot op de dag van vandaag. Het getuigende leven van een man als Stefanus brengt nu eenmaal het beste naar boven bij mensen die open staan voor het evangelie, maar ook het slechtste bij mensen die Jezus afwijzen.
Gevolgen van de steniging van Stefanus
De terechtstelling van Stefanus had bijzondere gevolgen:
- Vanaf die dag begon een tijd van actieve vervolging voor de messiasbelijdende Joden, die deel uitmaakten van de eerste christengemeente in Jeruzalem (Handelingen 8:1).
- Daardoor verspreidden de gelovigen zich over het hele land, zodat het evangelie in de wijde omgeving verkondigd werd (Handelingen 8:4).
Gebedsverhoring van Stefanus
Bij zijn sterven bad Stefanus voor de omstanders die hem in blinde woede wilden doden. Hoe verhoorde God dat gebed? Er stond een man vergenoegd te kijken naar de stenen die op het lichaam van Stefanus neerkwamen. Zijn ogen stonden vol met haat en wraaklust. En toch, deze man was zijn gebedsverhoring. Hij heette ... Saulus.