7.7.5. Omgaan met geloofsvervolging

Voorbereiding op geloofsvervolging

"Echt goud vreest het vuur niet." (oud chinees spreekwoord)

Naarmate de eindtijd vordert kunnen we verwachten dat de vijandschap tegen God en alles wat herinnert aan God steeds feller zal worden. Laten we daar niet met elkaar over klagen, maar ons op Jezus richten.

• Er is geen betere voorbereiding op vervolging dan de omgang met God te beoefenen, gecombineerd met een houding van toewijding en volledige gehoorzaamheid aan zijn geopenbaarde wil.
• Leef dicht bij het Woord van God. Zorg dat je Bijbelgedeelten uit het hoofd kent die je van pas zullen komen als jou je vrijheid wordt ontnomen en je geen Bijbel bij je hebt.
• Zorg ervoor dat je niet afhankelijk bent van je kerkgebouw of je kerkelijke leiders. Als je hebt geleerd in kleine groepen bij elkaar te komen om God te ontmoeten en elkaar te bemoedigen vanuit de Bijbel ben je al een beetje voorbereid om te kunnen overleven zonder de vertrouwde kerkelijke structuren.
• Oefen je in het vergeven en zegenen van mensen die je moeilijkheden bezorgen.

Zelfverdediging

Een moeilijke vraag is de volgende: Mogen christenen, die bedreigd of aangevallen worden door hun vervolgers, zichzelf verdedigen of moeten ze het lijden maar lijdelijk ondergaan? Voor de meeste christenen is het een normale zaak om in militaire dienst te gaan en het land de verdedigen als de nood aan de man is. Maar als hun gezinnen bedreigd worden vanwege hun geloof, mogen ze dan ineens niets doen om hen te verdedigen?

In de loop der geschiedenis zijn vervolgde christenen op verschillende manieren met deze vraag omgegaan. Maar de Bijbel geeft eigenlijk maar twee reacties op vervolging: vluchten of geweldloos verzet plegen.

De apostel Paulus schrijft over het voorbeeld dat hij en zijn collega apostelen hebben meegemaakt, waarmee ze een voorbeeld hebben nagelaten voor anderen:

"Maar volgens mij heeft God ons, apostelen, de laagste plaats toegewezen, alsof we ter dood veroordeeld zijn. We zijn voor heel de wereld, zowel voor engelen als mensen, een schouwspel geworden ... Tot op de dag van vandaag lijden we honger en dorst, hebben we nauwelijks kleren, worden we mishandeld, zijn we dakloos, zwoegen we voor ons eigen brood. Worden we bespot, dan zegenen we; worden we vervolgd, dan verdragen we het; worden we beledigd, dan antwoorden we vriendelijk. Tot op dit ogenblik zijn wij het uitschot van de wereld, het uitvaagsel van de mensheid." (1 Korintiërs 4:9-13, NBV2004)

Sleutelwoorden hierin zijn: bereidheid om uitschot van de wereld te zijn, ontberingen en mishandeling verdragen, vervolgers zegenen.

"Wie gevangenschap moet verduren, zal in gevangenschap gaan. En wie door het zwaard moet sterven, zal sterven door het zwaard. Hier komt het aan op de standvastigheid en trouw van de heiligen." (Openbaring 13:10, NBV2004)

Wie overleven de vervolging?

Kijk er niet van op dat veel mensen de kerk de rug zullen toekeren als er vervolging komt. Dat zullen niet alleen randkerkelijken zijn, maar ook mensen die ogenschijnlijk goede christenen zijn, maar toch een zwak geloofsfundament hebben. Dat zijn bijvoorbeeld kerkmensen die vooral steunen op hun verstandelijke geloofsovertuiging, kerkelijke leer of tradities, maar ook degenen die vooral steunen op geestelijke ervaringen en sfeervolle zangdiensten. Door vervolging wordt het kaf van het koren gescheiden, echt van onecht. Maar degenen die doorgaan met de Heer zullen zijn kracht en ook een ongekend hechte onderlinge band ervaren.

Vergeldingsdrang

Christenen moeten niet wraakzuchtig zijn tegenover mensen die het hen moeilijk maken:

"Wreekt uzelf niet, geliefden, maar laat plaats voor de toorn, want er staat geschreven: Mij komt de wraak toe. Ik zal het vergelden, spreekt de Here." (Romeinen 12:19, NBG1951)

Als we de plegers van onrecht kunnen liefhebben en onze geestelijke kracht niet laten blokkeren door haat of vergeldingsdrang, kan God meer doen om het recht te doen zegevieren. Dat was ook de kracht van David, die tijdens zijn vervolging door Saul de vergelding aan God overliet en zich niet liet overhalen uit wraakzucht te handelen. Hij zei tegen koning Saul:

"Laat de HEER beslissen wie van ons beiden in zijn recht staat en laat de HEER mij op u wreken; ik zal mijn hand niet tegen u opheffen." (1 Samuel 24:13, NBV2004)

Vooral bij het strijden tegen onrecht, zoals geloofsvervolging, discriminatie, sociale misstanden, is deze levenshouding van belang. We kennen verhalen van christenen, die in de gevangenissen baden voor hun wrede bewakers. Dat deden ze in navolging van Jezus, die bad voor degenen die Hem aan het kruis spijkerden. Daardoor overwonnen ze hun haat met liefde. We kunnen denken aan de geweldloze strijd van Martin Luther King tegen de rassenongelijkheid. Ook Mahatma Gandhi, hoewel geen christen, heeft deze principes toegepast, waardoor India een zelfstandige natie kon worden met een minimum aan bloedvergieten.

Zie ook de onderwerpen 'Boosheid' en 'Bitterheid en wrok' in hoofdstuk 'Beproevingen'.

Tips voor omgaan met geloofsvervolging

We kunnen veel leren van gelovigen, die persoonlijk zwaar te lijden hebben gehad onder vervolging. Vooral de kerk van China heeft onnoemelijk veel geleden, maar tegelijkertijd heeft er een opwekking plaatsgevonden zoals nooit eerder in de geschiedenis. Daarom citeer ik liefst enkele ervaringsgegevens van gelovigen uit dat land.

• Bid niet of God je zal bewaren voor verdrukking of voor het ophouden van vervolging. Bid niet om een lichtere last, maar om een sterkere rug zodat je het kunt volhouden! Dan zal de wereld zien dat God met ons is en dat Hij ons de kracht geeft om een leven te leiden dat zijn liefde en kracht uitstraalt.
• Als je omwille van Jezus vervolgd wordt is dat een zegen van God, wees je daarvan bewust. Dat lijkt misschien onmogelijk, maar met Gods hulp kan het wel (Matteüs 5:11-12). Als mensen kwaad van je spreken, wees dan blij. Als ze je uitschelden, zegen hen. Als je door een pijnlijke ervaring gaat, accepteer die dan en je zult vrij zijn!
• Als je vervolging meemaakt of zelfs geslagen wordt, concentreer je dan nooit op je pijn, maar steeds op het kruis en het lijden dat Jezus in jouw plaats heeft moeten doormaken.

In de Bijbel lezen we voorbeelden van omgaan met allerlei vormen van vervolging:

"... toen u van uw bezittingen beroofd werd, hebt u dat in vreugde aanvaard, in de wetenschap dat u iets beters bezit, een blijvend bezit voor uzelf." (Hebreeën 10:34, NBV2004)

"... we prijzen ons zelfs gelukkig onder alle ellende, omdat we weten dat ellende tot volharding leidt ... " (Romeinen 5:3, NBV2004)

Liefde voor vervolgers

Vooral onder de druk van geloofsvervolging is het DE uitdaging voor gelovigen om hun vijanden lief te hebben, zoals Jezus had gezegd. Jezus bad zelfs voor de soldaten die Hem kruisigden. Stefanus bad voor de mensen die hem stenigden. Dagelijks staan vervolgde gelovigen voor de keuze om of hun vervolgers te haten en wraakzuchtig te worden of hen te vergeven en te bidden voor hun welzijn. Haat en wraakzucht verteert je van binnenuit, vergeving en liefde brengt vrede en overwinning. Vaak doet God wonderen in de levens van vervolgers voor wie wordt gebeden en die vriendelijkheid en liefde in de ogen van Gods kinderen zien in plaats van haat, angst en wraakzucht.

"De volmaakte liefde drijft de vrees uit ..." (1 Johannes 4:18, WV2012)

Als voorbeeld wil ik iets schrijven over Dirk Williams, een Nederlandse gelovige uit de zestiende eeuw die als ter dood veroordeelde in de gevangenis zat omdat hij zich had laten 'overdopen'. Hij wist op de klassieke manier uit zijn cel te ontsnappen met behulp van aan elkaar geknoopte lakens. Hij kon wegkomen doordat de gracht rondom de gevangenis was bevroren. Hij werd gezien door bewakers en één van hen kwam Dirk achterna, maar zakte door het ijs en dreigde om te komen. Dirk herinnerde zich de opdracht van Jezus om zijn vijanden lief te hebben en liep terug om de man uit het ijs te trekken. Daarna werd hij toch gevangen genomen en verbrand. Het verhaal spreekt voor zich.

Getuigenis van broeder Yun

Broeder Yun uit China schreef het volgende in zijn boek 'De hemelse man':

"Het zijn niet de christenen die ter wille van de Heer in de gevangenis zitten die lijden. Als mensen mijn getuigenis horen, zeggen ze vaak: 'Het moet een vreselijke tijd voor u geweest zijn toen u in de gevangenis zat.' Ik antwoord dan: 'Hoe bedoelt u? Ik was daar samen met Jezus en vond overweldigende vreugde en vrede in de intieme omgang die ik met Hem had.'

De mensen die echt lijden zijn degenen die Gods aanwezigheid nooit ervaren. Om Gods aanwezigheid te ervaren moeten we de weg van moeilijkheden en lijden gaan - de weg van het kruis. Misschien wordt u niet geslagen of gevangengenomen vanwege uw geloof, maar misschien krijgt u te maken met bespotting, laster of afwijzing. Als u met zulke beproevingen te maken krijgt, moet u daar niet van wegrennen of er tegen vechten. De sleutel is dat u ze omhelst, als waren het vrienden. Als u dit doet, zult u Gods aanwezigheid en hulp voortdurend ervaren.

Telkens als ik hoor dat iemand voor Christus gevangengezet is, adviseer ik mensen om niet voor zijn of haar vrijlating te bidden, tenzij de Heer duidelijk geopenbaard heeft dat Hij wil dat we daarvoor bidden."