8.2.3. Liefde voor God en mensen

 

Inhoud: - Liefde voor God - Liefde voor medegelovigen - Liefde voor alle mensen - Anderen tot zegen zijn - Liefde voor vijanden

 

Bij de zegenende liefde kunnen we denken aan:

• liefde tot God
• liefde tot medegelovigen
• liefde tot alle mensen

 

Liefde voor God

Dit is het eerste en belangrijkste gebod uit de kortste samenvatting van Gods levenswet:

"Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en heel uw ziel, met heel uw verstand en met inzet van al uw krachten." (Marcus 12:30, GNB1996)

Liefde tot God heeft zijn oorsprong in je hart en wel vanuit een persoonlijke relatie met God als je Vader, met Jezus als je Heer, en met de Heilige Geest als je Helper. Die liefdesrelatie en vertrouwensrelatie is de juiste motivatie om je te uiten in daden van toewijding en geloofsgehoorzaamheid:

"Als je mij liefhebt, zul je je aan mijn geboden houden." (Johannes 14:15, GNB1996)

Liefde tot God blijft dus niet steken in het verstand of in het gevoel, maar uit zich in daden. Het tegenovergestelde is ook waar:

"Wie zegt: 'Ik ken hem,' maar zich niet aan zijn geboden houdt, is een leugenaar; de waarheid is niet in hem. In wie zich aan Gods woord houdt, is zijn liefde ten volle werkelijkheid geworden; hierdoor weten we dat we in hem zijn. Wie zegt in hem te blijven, behoort in de voetsporen van Jezus te treden." (1 Johannes 2:4-6, NBV2004)

Voor wie God van harte liefheeft is het gehoorzamen van zijn geboden geen last maar een vreugde. Als een echtpaar gaat trouwen op het stadhuis wijst de ambtenaar van de burgerlijke stand de trouwlustigen op hun echtelijke plichten. Ik denk niet dat bruid en bruidegom op dat moment ineen krimpen bij het horen van al die verantwoordelijkheden. Waarom niet? Ze houden van elkaar en dan zijn die plichten en verantwoordelijkheden geen straf, maar een manier om hun liefde tegenover elkaar te bewijzen. Precies zo behoren we Bijbelgedeelten te lezen die gaan over de noodzaak van christengelovigen om zich aan Gods levenswet te houden.

Zie ook hoofdstuk 'Relatie met God'.

 

Liefde voor medegelovigen

"Het op een na belangrijkste is dit: 'Heb uw naaste lief als uzelf.'..." (Marcus 12:31, NBV2004)

Dit tweede gebod is aan het eerste gebod (liefde tot God) gekoppeld en vormt er als het ware één geheel mee. De Bijbel leert ons dat we als gelovigen onze liefde tot God vooral kunnen uiten door onze medemensen lief te hebben. Daarbij nemen onze geestelijke familieleden, onze medegelovigen de eerste plaats in:

"Laten we dus, in de tijd die ons nog rest, voor iedereen het goede doen, vooral voor onze geloofsgenoten." (Galaten 6:10, NBV2004)

Aan de onderlinge liefdesband kan men christengelovigen herkennen.

"Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn.' (Johannes 13:35, NBV2004)

"Geliefden, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde komt van God. Iedereen die liefheeft is uit God geboren, en kent God." (1 Johannes 4:7, WV2012)

Ook in deze laatste tekst wordt benadrukt dat onze opdracht is om elkaar lief te hebben met de zegenende liefde die van goddelijke oorsprong is. Zodra onze liefde voor mensen losstaat van God (en dus uit onszelf voortkomt) is het niet meer dan gewone medemenselijke liefde.

Er zijn veel mogelijkheden om elkaar als christenen liefde te tonen:

• elkaar helpen waar nodig
• tijd voor elkaar hebben
• vreugde en leed met elkaar delen
• elkaar aansporen tot de dienst van God
• zo nodig elkaar liefdevol corrigeren
• elkaar bemoedigen
• elkaar zegenen

Johannes 3:16 is zo ongeveer de meest bekende en meest geciteerde tekst van de hele Bijbel. Het is een krachtige samenvatting van het evangelie met de nadruk op Gods liefde:

"Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16, HSV2010)

Maar behalve Johannes 3:16 staat ook 1 Johannes 3:16 in de Bijbel met een duidelijke toepassing van de vorige Bijbeltekst:

"Hieraan hebben wij de liefde leren kennen, dat Hij zijn leven voor ons heeft ingezet; ook wij behoren dan voor de broeders ons leven in te zetten." (1 Johannes 3:16, NBG1951)

Zover gaat zegenende liefde voor medegelovigen!

 

Liefde voor alle mensen

Volgens Johannes 3:16 heeft God de wereld lief. Veel christenen lijken te denken dat God alleen van HEN houdt, maar God is de Schepper van ALLE mensen en daarom is Hij bij al zijn schepselen diepgaand betrokken. Hij wil dat ons hart evengoed uitgaat naar mensen die Hem nog niet kennen.

Deze liefde kan zich uiten in allerlei vormen van onbaatzuchtig dienen, maar de grootste dienst die we niet-gelovigen uiteindelijk kunnen bewijzen is om hen dichter bij Jezus te brengen. Jezus kwam op aarde om verloren mensen te zoeken en te zegenen (Lucas 19:10). Ook ONS hart moet uitgaan naar zulke mensen.

 

Anderen tot zegen zijn

Het woord zegenen heeft een enorm rijke en brede betekenis. Letterlijk betekent het: 'iets goeds zeggen' tegenover iemand. Maar het kan ook betekenen: door de liefde die je uitdeelt de ander tot zegen zijn. In dat geval zegent God die ander door jou heen.

Gods kinderen zijn gezegend om te zegenen, om de ontvangen zegen door te geven. Dit kan bijvoorbeeld op de volgende manieren worden gedaan:

• met je ogen naar de mensen kijken zoals Jezus deed
• je oren open houden zodat je het hulpgeroep hoort van mensen die je nodig hebben
• met je mond goede dingen over en tegen andere mensen zeggen
• met je handen behulpzaam zijn en je medemensen dienen
• met je voeten bereid zijn te gaan om zegen te verspreiden

Het tot zegen zijn van anderen is geen medemenselijke activiteit die voortkomt uit eigen vriendelijkheid en sociale bewogenheid. Dit laatste is natuurlijk niet verkeerd, maar het is niet wat de Bijbel zegen noemt. Echte zegen komt van God en wordt doorgegeven aan anderen, waarbij je als gelovige liefde bewijst aan medemensen en anderen dient.

 

Liefde voor vijanden

Liefde voor vijanden is voor veel christenen tamelijk theoretisch. Laten we maar eerlijk zijn: wat zou je eerste reactie zijn als je zou zien dat iemand je vader, je huwelijkspartner of je kind in elkaar slaat? Daar gaat je bloed toch van koken? Als mensen je iets ergs hebben aangedaan of voortdurend bezig zijn je het leven zuur te maken, dan reageer je al gauw met boosheid en een verlangen om het hen betaald te zetten. Maar om zulke mensen lief te hebben, oprecht het beste voor hen te zoeken, is volkomen tegennatuurlijk voor je oude natuur. Maar het is wel natuurlijk voor je nieuwe natuur, door de actieve inwoning van de Heilige Geest. Veel gelovigen die te maken hebben met geloofsvervolging, gevangenschap of marteling hebben deze liefde van God ontvangen en toegepast.

"... Hebt uw vijanden lief en bidt voor hen die u vervolgen, opdat u zonen wordt van uw Vader die in de hemelen is ... Want als u hen liefhebt, die u liefhebben, wat voor loon hebt u? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde? ... Weest u dan volmaakt zoals uw hemelse Vader volmaakt is." (Matteüs 5:44-48, TELOS1982)

In de meeste andere Bijbelvertalingen wordt het woord 'zonen' hier door 'kinderen' vervangen, alsof dat hetzelfde is. Jammer is dat, want daardoor is een belangrijk stukje betekenis verloren gegaan. Het is ook gewoon fout, want je wordt geen kind van God door je vijanden lief te hebben, wel door wedergeboorte! Een kind van God toont volwassenheid in het geloof door irritante mensen, ja zelfs zijn uitgesproken vijanden lief te hebben. Dat is menselijkerwijs gesproken onmogelijk, maar het is alleen mogelijk als iemand zijn leven onder de heerschappij van Jezus heeft gebracht. En dat aspect van geestelijke volwassenheid wordt uitgedrukt in het woord 'zonen' in het aangehaalde Bijbelgedeelte.

 Volgend onderwerp: 8.2.4. Zegenen