|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
8.2.8. Nieuwtestamentische offers
Inhoud:
- Offerbereidheid
- Offer van Jezus
- Nieuwtestamentische manier van offeren
- Levende offers
- Lofoffer
- Het resultaat van offeren
Offerbereidheid
Offerbereidheid is de ultieme uiting van liefde voor iemand die veel voor je betekent. Je bent ook bereid iets waardevols op te geven voor een hoger doel of om er iets waardevollers voor terug te krijgen. Zo schreef de apostel Paulus bijvoorbeeld aan de gemeente te Korinte:
"Ik wil graag alles wat ik bezit aan u geven, tot mezelf toe ..." (2 Korintiërs 12:15, NBV2004)
De bekendste tekst uit de Bijbel is waarschijnlijk Johannes 3:16. Maar wie kent 1 Johannes 3:16? Let vooral op het tweede deel:
"Van Christus hebben we leren kennen wat liefde is: hij heeft zijn leven voor ons gegeven. Ook wij behoren ons leven te geven voor onze broeders." (1 Johannes 3:16, GNB1996)
Offer van Jezus
Een schaker is graag bereid een pion te offeren, als hij er een paard of een toren voor terug kan krijgen, want zo'n schaakstuk heeft een hogere waarde. Maar als je een paard of een toren offert voor een pion, dan is dat meestal gewoon dom.
Jezus heeft zijn leven opgeofferd om er een zondige, opstandige, verloren mensheid mee vrij te kopen. Een slechte ruil? Volgens ieder normaal denkend mens wel, maar de zelfopofferende liefde van Jezus is abnormaal groot en onbegrijpelijk diep. Met stomheid geslagen kunnen we alleen maar constateren dat jij en ik voor Jezus meer waard waren dan ... zijn eigen leven. Wij zijn het hogere doel van Jezus waarvoor Hij zichzelf heeft weggecijferd. Begrijp je dat? Nee, natuurlijk niet!
Zie ook onderwerp 'Offer van Jezus' in hoofdstuk 'Kruis van Jezus'.
Nieuwtestamentische manier van offeren
De Bijbel maakt duidelijk dat de oudtestamentische offerwetten door Jezus werden vervuld toen Hij zichzelf aan het kruis aan God offerde. Dat offer omvat alle soorten oudtestamentische offers. Dit alles staat uitvoerig beschreven in Hebreeën 9:11-10:14. Daarom zijn er voor nieuwtestamentische gelovigen geen dierenoffers meer nodig. Wel wordt het Heilig Avondmaal gevierd om dat allesomvattende offer van Jezus te gedenken.
Als nieuwtestamentische gelovigen zijn we natuurlijk wel blij dat we geen dierenoffers meer hoeven te brengen. Gelukkig heeft Jezus het ultieme offer gebracht, eens en voor altijd. Wat een comfortabele positie heeft Jezus ons gegeven vergeleken met oudtestamentische gelovigen! Maar Gods Woord is een eenheid. Wat belangrijk was onder het Oude Verbond is minstens even belangrijk onder het Nieuwe Verbond, maar dan op een nieuwe manier. In plaats van de dierenoffers onder het Oude Verbond, wordt er onder het Nieuwe Verbond van ons verwacht dat we ... geestelijke offers brengen:
"... Vorm een heilige priesterschap om geestelijke offers te brengen die God, dankzij Jezus Christus, welgevallig zijn. (1 Petrus 2:5, NBV2004)
Maar wat zijn geestelijke offers?
Levende offers
Dat legt de apostel Paulus uit met de volgende woorden:
"Broeders en zusters, omdat God zo goed voor ons is, roep ik u op, uzelf aan te bieden als een levende en heilige offergave die hij graag aanvaardt. Dat is úw ware eredienst." (Romeinen 12:1, GNB1996)
Als je deze tekst goed leest kan je de schrik om het hart slaan. Elke nieuwtestamentische gelovige wordt opgeroepen om een offer te ZIJN. Je was misschien blij omdat je als nieuwtestamentische gelovige geen dierenoffers meer hoeft te brengen en nu blijkt dat je ZELF bestemd bent om als offerdier op te treden. Dat is even slikken!
Inderdaad. Jezus heeft het voorbeeld gegeven als Lam van God en nu zijn wij aan de beurt. Ook dat is navolging van Jezus! Wat houdt dit offer in? Eigenlijk alles, maar om het duidelijker te maken kunnen we een paar voorbeelden noemen:
- het vrijwillig beschikbaar stellen aan God van alles wat je hebt en wat je bent
- bereidheid om Jezus na te volgen, zelfs al kan er een flink prijskaartje aan hangen
- bereidheid om smaad en vervolging te ondergaan omwille van de naam van Jezus
- bereidheid om desnoods je leven in te zetten voor je medegelovigen (1 Johannes 3:16)
Een nieuwtestamentisch 'levend' offer is te vergelijken met de vrijwillige offers die in het Oude testament werden gebracht: brandoffers en spijsoffers, die uitdrukkingen zijn van liefdevolle toewijding aan God en dankbaarheid. Er is geen nieuwtestamentisch alternatief voor de oudtestamentische zond- en schuldoffers
Maar let op: God is niet geïnteresseerd in je offers op zich, maar in de houding van je hart die achter je offers schuilt.
"De HEER heeft liever dat je eerlijk en rechtvaardig handelt dan dat je een offer brengt." (Spreuken 21:3, NBV2004)
"En al zou ik al mijn bezittingen uitdelen tot levensonderhoud van de armen ... maar ik had de liefde niet, het baatte mij niets." (1 Korintiërs 13:3, HSV2010)
Evenals onder het Oude Verbond is het van belang dat je steeds het beste aan de Heer geeft: het beste van je tijd, van je bekwaamheden en mogelijkheden. Wie aan God alleen de restjes geeft, alleen wat overblijft nadat hij goed voor zichzelf gezorgd heeft, heeft niet geofferd.
Lofoffer
Nog een voorbeeld van geestelijke offers, nu op een iets ander vlak:
"De naam van God wil ik loven met een lied, zijn grootheid met een lofzang prijzen. Dat behaagt de HEER meer dan offerdieren ..." (Psalm 69:31-32, NBV2004)
"En door Jezus willen wij God voortdurend een lofoffer brengen, de hulde namelijk van lippen die zijn naam prijzen." (Hebreeën 13:15, WV2012)
Een lofoffer betekent: tijd nemen voor oprechte dankzegging, lofprijzing en aanbidding, waarin we onze liefdevolle toewijding aan Hem kunnen uiten. Tijd is vooral in onze moderne samenleving een kostbaar goed. Laten we veel van dat kostbare goed aan de Heer geven, tijd om Hem lofoffers te brengen.
Het resultaat van offeren
Jezus zei:
"... als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht." (Johannes 12:24, NBV2004)
Zie onderwerp 'Graankorrel' in hoofdstuk 'Gelijkenissen van Jezus'.
Zelf gaf Jezus het voorbeeld van totale offerbereidheid door zijn leven vrijwillig als offer te geven. Ook een man als Ghandi heeft als hindoe volgens ditzelfde principe geleefd. Hij was bereid te sterven voor het welzijn van zijn volk en toonde dat door in hongerstaking te gaan totdat de overheersers van zijn land hun gewelddadige acties zouden staken. Het resultaat van zijn levensstijl was verbluffend: een tamelijk snelle onafhankelijkheid van India met een minimum aan bloedvergieten.
Hieraan zien we dat fundamentele Bijbelse principes eigenlijk natuurwetten zijn. Het effect van onze evangelieboodschap op onze samenleving zou waarschijnlijk verduizendvoudigen als we een aantal christenen hadden, die echte offerbereidheid konden opbrengen. Maar helaas, een tijd van grote materiële welvaart brengt meestal niet veel van zulke mensen voort. Het klinkt absurd, maar hoe meer we hebben, hoe minder we bereid zijn iets op te geven.
Dit is het laatste onderwerp van hoofdstuk