|
Helpdesk Site info Zoeken Extra
|
8.8.2. Leerschool van Mozes
Inhoud:
- Begaafdheid van Mozes
- Mozes moet kiezen
- Eigen kracht van Mozes
- Mozes in Midjan
- Gods leerschool
Begaafdheid van Mozes
Mozes was opgegroeid als een prins aan het hof van de farao en had de beste opleidingen van zijn tijd gevolgd. Egypte was het centrum van de wereldbeschaving in die tijd en Mozes had alle gelegenheid om zijn gaven en bekwaamheden te ontwikkelen.
"Mozes werd onderwezen in alle kennis van de Egyptenaren en werd een machtig man in woord en daad." (Handelingen 7:22, NBV2004)
Mozes trad uiteindelijk niet alleen op als leider van het volk, maar ook als rechter, profeet, wetgever, geschiedschrijver en tussenpersoon tussen God en het volk. Alleen een zeer begaafd man kan zoveel verschillende rollen uitvoeren op een welhaast perfecte manier. Maar begaafdheid alleen zou niet voldoende zijn voor deze immense taak. Alleen door de speciale vertrouwensband tussen God en Mozes en de kracht van de Heilige Geest was hij hiertoe in staat. Verstandelijke mensen hebben vaak begaafdheden die pas onder druk van buitenaf tot bloei komen. En dat zien we ook duidelijk in het leven van deze grote Godsman, de meest bijzondere persoon uit het Oude Testament.
Mozes moet kiezen
We weten niet op welke leeftijd Mozes ontdekte dat hij geen geboren Egyptenaar was, maar een Israëliet. Maar toen hij een jaar of veertig was besefte Mozes dat hij moest kiezen tussen het volk Israël of het volk van de Egyptenaren waar hij sinds zijn adoptie door de dochter van de farao deel van uitmaakte. Het getuigt van karakter dat hij zich identificeerde met zijn eigen volk, ondanks dat het een slavenvolk was. Verstandelijke mensen zijn van nature idealistisch en bereid om offers te brengen voor een goede zaak. En ze luisteren goed naar de stem van hun geweten.
Ook wist Mozes natuurlijk dat God aan zijn voorouders had beloofd dat het volk eenmaal Egypte zou verlaten om terug te gaan naar het land dat God voor hen had bestemd. Mozes' ouders hadden hem destijds in een biezen mandje in de Nijl laten drijven en hem daarbij in Gods handen gelegd. Dat was een daad van geloof:
"Door het geloof werd Mozes, toen hij geboren was, drie maanden lang door zijn ouders verborgen, omdat zij zagen dat het een heel bijzonder kindje was. En zij waren niet bevreesd voor het bevel van de koning." (Hebreeën 11:23, HSV2010).
Op dezelfde manier was de keuze van Mozes een regelrechte geloofsdaad.
"Door zijn geloof heeft Mozes, toen hij volwassen was geworden, geweigerd door te gaan voor een zoon van de dochter van de farao. Hij heeft liever het lijden van het volk van God willen delen dan voor korte tijd willen genieten van de zonde. Voor hem betekende delen in de smaad van Christus een grotere rijkdom dan de schatten van Egypte. Zijn blik hield hij gericht op de toekomstige beloning." (Hebreeën 11:24-26, GNB1996)
Geloof gaat vaak in tegen 'normale' menselijke redeneringen. Mozes koos ervoor bij Gods volk te horen, ook al was het een slavenvolk. Het was de beste keuze, het begin van een lange weg met God. Het was een keuze met verstrekkende gevolgen.
Eigen kracht van Mozes
Mozes meende dat hij Gods instrument kon zijn om het volk Israël uit Egypte te bevrijden. Met zijn achtergrond was hij immers de meest aangewezen persoon voor zo'n rol. Toen hij een keer zag dat een volksgenoot onbarmhartig werd afgetuigd door een Egyptenaar, toonde hij weer een eigenschap die zo kenmerkend is voor een verstandelijk persoon: een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Hij doodde de Egyptische opzichter, waarschijnlijk in de hoop dat zijn volksgenoten hem daarvoor zouden bewonderen. Maar het resultaat was anders dan hij had gehoopt.
"Hij meende dat zijn volksgenoten zouden begrijpen dat God hen door zijn toedoen wilde bevrijden, maar ze begrepen het niet. De volgende dag kwam hij tussenbeide toen twee Israëlieten aan het vechten waren, en hij probeerde hen met elkaar te verzoenen door te zeggen: 'Jullie zijn toch broeders? Waarom doen jullie elkaar dan kwaad?' Maar de man die zijn volksgenoot mishandelde, duwde hem weg en zei: 'Wie heeft jou als leider en rechter over ons aangesteld? Of wil je mij ook doden, zoals gisteren die Egyptenaar?' " (Handelingen 7:25-28, NBV2004)
Het verwijt van zijn volksgenoten was vlijmscherp. Ze hadden dus toch begrepen dat Mozes een poging deed om een soort verlossersrol te spelen. Maar deze ruziemakers maakten hem duidelijk dat ze niet op hem zaten te wachten! Mozes begreep dat zijn plan had gefaald. Erger nog: het verhaal werd rondverteld en de Egyptenaren hoorden ervan.
"Toen de farao ervan hoorde, wilde hij Mozes laten doden. Daarom vluchtte Mozes voor de farao. Zo kwam hij in Midjan terecht, en daar ging hij bij een put zitten." (Exodus 2:15, NBV2004)
Zijn rol als de mogelijke verlosser van Israël was snel uitgespeeld. In één klap was Mozes alles kwijtgeraakt: zijn positie en zijn aanzien aan het Egyptische hof. Zijn ideaal was in scherven uiteengevallen. Bovendien werd hij afgewezen door zijn eigen volk en werd hij gezocht door de Egyptenaren wegens moord.
Mozes in Midjan
Mozes vluchtte ver weg naar Midjan, dicht bij het Sinaï gebergte.
"... Zo kwam hij in Midjan terecht, en daar ging hij bij een put zitten." (Exodus 2:15, NBV2004)
Je zou verwachten dat Mozes op dat moment totaal uitgeput was. Maar nee, hij was sterk genoeg om de macho te spelen bij de dochters van Jetro.
"De priester van Midjan had zeven dochters. Zij kwamen daar water putten en vulden de drinkbakken om de schapen en geiten van hun vader te drinken te geven. Maar er kwamen ook herders, die hen wilden wegjagen. Daarop schoot Mozes hun te hulp en gaf het vee te drinken." (Exodus 2:16-17, NBV2004)
En daar kwam Mozes, met dezelfde verontwaardiging als eerder tegenover onrechtvaardig gedrag. Vooral verstandelijk ingestelde mensen kunnen slecht onrecht verdragen. Mozes schoot de meiden te hulp, joeg de herders weg (!) en liet de dochters van Jetro rustig hun schapen te drinken geven. Wow!
De meiden waren zo onder de indruk dat ze er niet aan dachten om hem op de koffie te vragen. Hun vader nam hen dat kwalijk en hij liet hem direct ophalen. Hij bood Mozes een baan aan als schaapherder en later één van zijn dochters als vrouw (Exodus 2:18-21). Zo werd de machtige Mozes, voorheen familie en vertrouweling van de machtigste heerser van het machtigste rijk ter wereld, een simpele herder.
Gods leerschool
Gods wegen zijn soms wonderlijk. Evenals destijds Jozef lange tijd onschuldig in de gevangenis moest zitten voordat hij nederig genoeg was om onderkoning van Egypte te worden, zo was het ook voor Mozes nodig om eerst klein worden. Hij moest een moeilijke leerschool doorlopen voordat hij geschikt zou zijn als materiaal voor God om er een krachtige leider van te maken.
Mozes had op God vertrouwd door in Egypte zijn nek uit te steken voor zijn volk. Waarom had God hem daarbij niet geholpen? Hij moet enorm teleurgesteld zijn geweest. Hij had alles op het spel gezet en ... alles verloren. Zijn droom en visie waren voorgoed voorbij. Zijn leven was één grote mislukking geworden. Onder zulke omstandigheden gaat een verstandelijk persoon eindeloos piekeren en terugkijken. Wat heb ik fout gedaan? Of vond God me niet goed genoeg om een leider te worden? Zijn zelfbeeld was volledig in stukken gebroken.
Veertig jaar trok hij vervolgens rond met een kudde schapen om daar geduldig te leren omgaan met een stel eigengereide dieren. Hij had er geen flauw idee van dat hij op die manier gevormd werd tot de leider van het weerbarstige volk Israël. Wat zou hem die ervaring later van pas komen ... Een merkwaardige leerschool, maar onze creatieve God vergist zich nooit in de manier waarop Hij mensen wil klaarmaken voor een belangrijke taak.
- Mozes had de eerste veertig jaar van zijn leven nodig om iets te worden (een machtig man in woord en daad).
- Daarna had Mozes veertig jaar nodig om niets te worden.
- Vervolgens liet God in de laatste veertig jaar aan Mozes zien wat Hij kon doen met een man die niets geworden was.
Volgend onderwerp: