|
Start Inhoud Zoekmogelijkheden
|
8.9.4. Veranderde Petrus
|
- Wachten op de Heilige Geest |
Wachten op de Heilige Geest
Na de opstanding van Jezus en het eerherstel van Petrus (Johannes 21) begon voor Petrus de weg omhoog. De echte doorbraak zou pas komen bij de komst van de Heilige Geest op de 'eerste Pinksterdag'. Maar eerst moesten de volgelingen van Jezus in Jeruzalem blijven, vooral nog niets ondernemen en wachten op de Heilige Geest.
Na de opstanding van Jezus was Petrus tot geloof gekomen, evenals de andere volgelingen van Jezus die als groep bij elkaar waren gebleven. Maar dat was nog niet voldoende om zijn karakter te veranderen. Dat proces kon pas beginnen wanneer de Heilige Geest in zijn hart zou komen wonen.
Natuurlijk duurde dit wachten te lang voor Petrus, die optrad als de onbetwiste leider van de groep van ongeveer 120 personen. Hij hield een uitvoerige toespraak (gevoelsmatige mensen hebben vaak veel woorden nodig) waarin hij voorstelde dat er iemand gekozen moest worden om de plaats van Judas, de verrader, in te nemen (Handelingen 1:16-25). Dat gebeurde dan ook. Er werden twee kandidaten genomineerd en na loting werd Mattias tot apostel verklaard. In het Bijbelboek Handelingen komt zijn naam daarna niet meer voor. Er is dus geen Bijbels getuigenis waaruit we kunnen concluderen dat God deze verkiezing bevestigd heeft. Integendeel: later zou Jezus persoonlijk Saulus uitkiezen als apostel. Petrus had waarschijnlijk voor zijn beurt gesproken en te snel gehandeld vanuit zijn eigen inzicht, net voordat hij vervuld zou worden met Gods Geest.
De omkeer: vervulling met de Heilige Geest
Maar op de Pinksterdag veranderde alles voor Petrus. Evenals de andere aanwezigen werd hij op een krachtige manier vervuld met de Heilige Geest. Ondanks dat Petrus een eenvoudige visser was, hield hij een toespraak die klonk als een klok. Niet alleen inhoudelijk was het een prima boodschap, het was ook een boodschap vol van kracht. Waar haalde hij dat vandaan? Het antwoord is eenvoudig: door de Heilige Geest was hij in staat zijn kennis goed onder woorden te brengen en God verleende kracht aan zijn woorden.
Het is gemakkelijk te horen of een gevoelsmatig mens uit het vlees (zijn oude natuur) of uit de Geest spreekt. In het eerste geval praat hij vooral over zichzelf, in het tweede geval praat hij vooral over de Heer. Petrus had het niet over zijn eigen sensationele ervaring die hij zojuist had gehad, maar over de opstanding en verhoging van Jezus. Iemand die vol is van Gods Geest heeft het niet over zijn eigen geloofsbeleving, maar over Jezus. Vol van Gods Geest zijn is zo ongeveer gelijk aan vol zijn van Jezus zijn.
"Deze Jezus is door God opgewekt en wij allen zijn daarvan getuigen. Hoog verheven, aan Gods rechterzijde, heeft hij van de Vader de heilige Geest ontvangen, zoals beloofd was. En deze heeft hij nu over ons uitgestort. Dat is het wat u ziet en hoort." (Handelingen 2:32-33, GNB1996)
Moedige Petrus
Petrus was niet bang meer. Hij confronteerde zijn Joodse toehoorders met hun verantwoordelijkheid voor de kruisiging van de Zoon van de Allerhoogste God, de ergste misdaad die ooit in de geschiedenis is gepleegd:
"Dus moet heel het huis Israël zeker weten dat God Hem tot Heer en Messias heeft aangesteld, deze Jezus, die u hebt gekruisigd.' " (Handelingen 2:36, WV2012)
Dat is forse taal, maar precies wat de Heilige Geest nodig vond om daarmee de toehoorders te overtuigen van hun zonde. De visser Petrus was bestemd om een visser van mensen te worden. Hij wierp zijn net uit en haalde een ruime oogst binnen. De laatste keer dat hij had gevist ving hij 153 vissen (Johannes 21:11). Nu kwamen er 3000 mensen tot geloof en dat mogen we wel een HEEL wonderbaarlijke visvangst noemen!. De beloften van Jezus begonnen op een krachtige en overweldigende manier vervuld te worden door de komst van zijn Geest.
Discipline van Petrus
Voor geen ander karakter is het moeilijker om gedisciplineerd te leven dan voor gevoelsmatige personen. Bijvoorbeeld de zelfdiscipline voor een dagelijkse stille tijd met God is voor hen vaak een hele opgave. In het Bijbelboek Handelingen komen we een veranderde Petrus tegen die samen met zijn vriend Johannes een goede, dagelijkse gewoonte had:
"Op een dag gingen Petrus en Johannes zoals gewoonlijk omstreeks het negende uur naar de tempel voor het namiddaggebed." (Handelingen 3:1, NBV2004)
Toegegeven, hij leunde daarbij misschien wel wat op Johannes, een gewetensvolle apostel, maar hij deed het toch maar. Als een gevoelsmatig persoon moeite heeft met zulke dingen, kan hij veel hebben aan een gebedspartner met een ander karakter. Het getuigt van wijsheid als mensen de kwaliteiten van andere karakters weten te waarderen en er gebruik van durven te maken. Maar toen Petrus een keer in Joppe verbleef, zonder Johannes, bleek hij ook trouw in zijn persoonlijke gebedstijden:
"De volgende dag ... ging Petrus omstreeks het middaguur naar het dak van het huis om daar te bidden." (Handelingen 10:9, NBV2004)
Geloof om wonderen te doen
In Handelingen 3 lezen we over de genezing van een verlamde bedelaar die bij de tempelpoort zat. Petrus was er samen met Johannes en sprak de bedelaar toe vanuit de autoriteit van Jezus, die niet meer zichtbaar aanwezig was, maar in de Geest even dichtbij als tevoren:
"Maar Petrus zei: 'Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik u: in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop.' " (Handelingen 3:6, NBV2004)
In de tempel vertelde deze man vrijmoedig aan de mensen over Jezus, in wiens naam hij was genezen (Handelingen 3:12-26). Toen Petrus en Johannes zich bij de Joodse Raad moesten verantwoorden voor hun optreden, was het weer Petrus die getuigde van de macht van Jezus en de raad confronteerde met hun moord op de Zoon van God EN op het verwerpen van Gods enige mogelijkheid tot redding van Gods toorn:
"Vervuld van de heilige Geest antwoordde Petrus hun: ... Wat u allen en het hele volk van Israël moet weten is dit: deze man staat gezond en wel voor u door de naam van Jezus Christus uit Nazaret. U hebt hem gekruisigd, maar God heeft hem uit de dood opgewekt. Hij is de steen die door u, de bouwers, werd veracht, maar de hoeksteen is geworden. In hem alleen is er redding, er is hier op aarde de mensen geen andere naam gegeven waardoor we gered zullen worden.' " (Handelingen 4:8-12, GNB1996)
Joodse leiders zijn verbluft.
"Toen zij nu de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen en bemerkt hadden, dat zij ongeletterde en eenvoudige mensen uit het volk waren, verwonderden zij zich, en zij herkenden hen, dat zij met Jezus geweest waren;" (Handelingen 4:13, NBG1951)
Ja, ze waren inderdaad met Jezus geweest, dat was te merken. En Jezus was nog steeds bij hen. Alleen vanuit de actieve verbondenheid met Jezus door de Heilige Geest kon zo'n verbazingwekkende verandering in de persoonlijkheid en in het optreden van deze eenvoudige vissers plaatsvinden. Ook bij een volgende confrontatie met de Joodse Raad was het weer Petrus die een confronterende toespraak hield:
"De God van onze voorouders heeft Jezus weer tot leven gewekt, nadat u hem had vermoord door hem aan een kruishout te hangen. God heeft hem een plaats gegeven aan zijn rechterhand, hem tot leidsman en redder verheven om de Israëlieten tot inkeer te brengen en hun zonden te vergeven." (Handelingen 5:30-31, NBV2004)
De Joodse leiders werden witheet en dreigden de apostelen te doden. De meeste mensen kunnen niet goed denken als ze onder extreme druk staan en dat geldt vooral voor gevoelsmatige mensen. Maar Petrus bleef helder van geest en liet zich niet imponeren door dreigementen. Petrus en de anderen werden gegeseld (!) maar werden niet bang. Terwijl ze met kapotgeslagen ruggen naar huis strompelden waren ze niet verslagen:
"... verheugd dat ze waardig bevonden waren deze vernedering te ondergaan omwille van de naam van Jezus." (Handelingen 5:41, NBV2004)
Onvoorstelbaar. Was dit dezelfde Petrus als de opschepperige haantje-de-voorste die zijn Heer verloochende? Ja en nee. Hij had nog steeds zijn oude vertrouwde gevoelsmatige temperament, zijn eigen herkenbare identiteit. En tegelijk was hij van binnenuit onherkenbaar veranderd.