banner image

 

8.1.6. Vrede

Evenals als de liefde en vreugde is de vrede die God geeft ook een relationeel begrip. We denken dan aan vrede met God, vrede met jezelf en met andere mensen. Als je vol van Gods vrede bent, ben je een tevreden en gelukkig mens.

Vrede van God

Het sluiten van vrede was één van de redenen van God om Jezus naar de aarde te zenden. We denken dan vooral aan vrede tussen God en mensen. Het is veelbetekenend dat het engelenleger zich daarover in koor uitsprak bij de geboorte van Jezus, de vredevorst:

"Eer aan God in de hoge hemel en vrede op aarde voor de mensen die hem lief zijn!" (Lucas 2:14, GNB1996)

"Want God heeft volledig in hem (=Jezus) willen wonen, en door hem alles met zich willen verzoenen, alles op de aarde en in de hemel. Want hij heeft vrede gebracht door zijn bloed, door zijn kruisdood." (Kolossenzen 1:19-20, GNB1996)

God is de bron van alle vrede en de gever van vrede:

"Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede." (Romeinen 8:6, NBV2004)

"Moge de Heer van de vrede zelf u altijd en op elke wijze vrede geven. De Heer zij met u allen." (2 Tessalonicenzen 3:16, NBV2004)

"Vrede laat ik bij jullie achter; mijn vrede geef ik jullie, een andere vrede dan de wereld geeft. Maak je niet ongerust en wees niet bang." (Johannes 14:27, GNB1996)

Vrede als geschenk

Vrede als geschenk van God is het directe gevolg van zijn aanwezigheid in je leven. Die innerlijke vrede groeit ook naarmate je meer van zijn nabijheid meemaakt. Gods vrede heeft onder meer te maken met:

"... Genade zij u en vrede van God, onze Vader, en van de Heer Jezus Christus." (Romeinen 1:7, NBV2004)

Vrede van een rein geweten

Als iemand tot bekering komt, worden je zonden worden vergeven, je geweten wordt gezuiverd en je identiteit verandert van zondaar naar gerechtvaardigde. Dat wordt 'rechtvaardigmaking' genoemd.

"Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze Here Jezus Christus" (Romeinen 5:1, NBG1951)

Je hebt daarmee vrede met God ontvangen. Gedurende je verdere leven als christengelovige zul je Gods vrede blijven ervaren, zolang je niet met onbeleden zonden blijft rondlopen. Maar door je zonden steeds oprecht aan God te belijden blijft je relatie met God zuiver en komt Gods vrede weer terug.

Als je geweten gereinigd is ben je bevrijd van neerdrukkende schuldgevoelens en gevoelens van schaamte. Dan is er echte vrede in je hart.

Vrede bij beproevingen

Ieder mens maakt beproevingen in zijn leven mee. Wie heeft geleerd daarbij op God te vertrouwen en zijn levensomstandigheden te aanvaarden, leeft in vrede met zichzelf. Daarnaast wil God je ook vrijmaken van beknellende ervaringen uit het verleden die je van je vrede kunnen beroven. Tenslotte heeft God enorme beloften gedaan over de toekomst van gelovigen in het hiernamaals: die hoop doet leven. Bezorgdheid kan ook je vrede ontnemen. Wie zijn zorgen bij de Heer brengt én bij de Heer laat, zal die vrede opnieuw ontvangen:

"Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren." (Filippenzen 4:7, NBV2004)

Naarmate je als gelovige geestelijk groeit in al deze aspecten van het christenleven, zul je Gods vrede steeds meer ervaren als een krachtig fundament van levensgeluk.

Er werd eens een wedstrijd uitgeschreven voor kunstschilders. De opdracht was een schilderij te maken over het onderwerp 'vrede'. De meeste deelnemers maakten een voorstelling van een vredig landschap of andere plezierige taferelen. De winnende inzending was een afbeelding van een vreselijk noodweer met regen, storm en bliksemschichten. Te midden van al dat geweld zat een klein vogeltje, veilig schuilend in een nest onder de vleugels van zijn moeder. Moet ik het nog uitleggen?

Vrede in je gedachteleven

Veel mensen, ook christengelovigen, gaan gebukt onder allerlei negatieve gedachtestromen, die voor veel innerlijke onrust zorgen. We kunnen daarbij denken aan:

Over bezorgdheid geeft de apostel het volgende advies:

"Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God ..." (Filippenzen 4:6, HSV20108)

Wie in geloof zijn zorgen aan de Heer heeft gegeven in het vertrouwen dat Hij ze van je overneemt, zal de bevrijding meemaken die Gods Woord belooft:

"... en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus". (Filippenzen 4:7, HSV2010)

Datzelfde geldt voor elke andere vorm van negatief denken als we die afleggen.

Zie meer hierover in hoofdstuk 'Anders denken'.

Vrede om uit te delen

De vrede die je van God ontvangt is er ook om uit te delen. Zo zei Jezus het volgende tegen zijn discipelen toen Hij hen uitzond voor een evangelisatieactie:

"Laat jullie vrede over dat huis komen als het dat waard is, maar als het dat niet waard is, laat dan die vrede naar je terugkeren." (Matteüs 10:13, NBV2004)

Het uitdelen van vrede kan ook vorm krijgen als we ons actief inzetten de onderlinge vrede te bewaren of als we vrede stichten in een situatie van onvrede.

"Zalig zijn de vredestichters, want zij zullen Gods kinderen genoemd worden." (Matteüs 5:9, HSV2010)

"Gelukkig de vredestichters, want zij zullen zonen van God worden genoemd." (Matteüs 5:9, TELOS1982)

Vreemd genoeg is de TELOS vertaling één van de weinige die het begrip 'zonen' correct vertalen. De meeste andere hebben het woord voor 'zoon' in de brontekst vertaald met 'kinderen' en daarmee verduisteren ze de betekenis van deze tekst. Zoonschap is namelijk een teken van geestelijke volwassenheid, het resultaat van een vruchtdragend christenleven. Bij zulke gelovigen is de vrede van God ook werkzaam in de relaties met andere mensen.

"Houdt zo mogelijk, voor zover het van u afhangt, vrede met alle mensen." (Romeinen 12:18, NBG1951)

Samenvatting

Samenvattend zouden we kunnen zeggen dat vrede het resultaat is van:

Gespreksvragen

  1. Onder welke omstandigheden ervaar je beslist géén vrede?
  2. Hoe zou je onder die omstandigheden weer in een gemoedstoestand van vrede kunnen komen?
  3. Door welke oorzaken kan er onvrede ontstaan in je meest kostbare relaties met mensen?
  4. Wat moet je dan doen om dan weer vrede met elkaar te hebben?
  5. Wat is het verschil tussen de vrede die God geeft en de vrede vanwege prettige levensomstandigheden?
  6. Hoe kun je je diepe innerlijke vrede overbrengen aan anderen?