|
Start Inhoud Zoekmogelijkheden
|
9.1.8. Voor wie is de eeuwige dood?
Sommige mensen weten het precies
In de loop der eeuwen zijn heel wat uitspraken gedaan over bepaalde categorieën mensen die gegarandeerd naar de hel zouden gaan.
- Veel protestanten denken dat alle ongelovigen stuk voor stuk naar de hel gaan als ze komen te sterven. Dan hadden ze maar naar de kerk moeten gaan, de kerkdeuren staan toch elke zondag voor ze open, ja toch?
- Enkele eeuwen geleden zeiden de hoogste kerkelijke autoriteiten nog dat alle kleurlingen bestemd waren voor het hellevuur. Ze waren immers vervloekte nakomelingen van Cham! Daarom was het in die tijd een belachelijk idee om zending te bedrijven in landen met kleurlingen, die immers toch niet gered konden worden. We vinden dat nu vreemd, maar toen was dat de heersende gedachte.
- Jarenlang was de heersende gedachte in veel kerkelijke kringen dat iemand die zelfmoord pleegde gegarandeerd naar de hel ging.
Maar wat zegt de Bijbel hierover?
Hiervoor hebben we gezien dat we zekerheid over eeuwig leven kunnen hebben als voldaan is aan drie voorwaarden, die de Bijbel ons aanreikt: bekering en wedergeboorte, geestelijk vruchtdragen en volharding. Op dezelfde manier zijn er drie redenen om zekerheid te hebben over iemands eeuwige dood als eindbestemming. Die redenen zijn vergelijkbaar met de voorwaarden voor het eeuwige leven, maar dan precies andersom.
- afwijzing van Jezus
- vruchten van de zonde
- volharding in de zonde
Reden voor de eeuwige dood - 1 - afwijzing van Jezus
Dit is het tegenovergestelde van bekering. Het bewust afwijzen van Jezus is de zonde, die een mens het zwaarst wordt toegerekend, zwaarder dan de grofste immoraliteit.
"En Kafarnaüm, zult u hemelhoog verheven worden? Tot in het dodenrijk zult u neerdalen. Als in Sodom de machtige daden verricht waren die bij u verricht zijn, zou het tot op de dag van vandaag nog bestaan. Maar Ik zeg u: voor het land van Sodom zal het draaglijker zijn op de dag van het oordeel dan voor u.' " (Matteüs 11:23-24, WV2012)
Jezus zegt hier dat de zondige inwoners van Sodom een betere eindbeoordeling kunnen verwachten dan de veel nettere bewoners uit het stadje Kafarnaüm. Want zij hebben Jezus gezien en gehoord, en de meesten van hen hebben Hem toch verworpen. Bewust afwijzen van Jezus betekent dat er in het hiernamaals geen genade wordt verleend.
"Ik heb tegen u gezegd dat u in uw zonden zult sterven, want als u niet gelooft dat ik het ben, zult u inderdaad in uw zonden sterven." (Johannes 8:24, NBV2004)
Het is eigenlijk heel logisch dat het bewust afwijzen van Jezus een onvergeeflijke zonde is: je verwerpt dan immers het leven dat Jezus je aanbiedt en je kiest daarmee voor de dood. Aan het einde van het aardse leven krijg je dan ook precies wat je wilde: eeuwig bij Jezus vandaan blijven en dat is de eeuwige dood.
Tekenend is dat Jezus voor zijn kruisdood bad om vergeving voor de Romeinse soldaten die Hem kruisigden:
"Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen..." (Lucas 23:34, NBV2004)
De Romeinse soldaten handelden uit onwetendheid en in opdracht van anderen. Maar de Joodse leiders wisten wel degelijk wat ze deden. Tijdens zijn verhoor voor het Sanhedrin wees Jezus hen er op dat ze later met Hem te maken zouden krijgen als de Zoon van God als Rechter en Heerser naast God op de troon:
"... Maar ik zeg tegen u allen hier: vanaf nu zult u de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van de Machtige en hem zien komen op de wolken van de hemel." (Matteüs 26:64, NBV2004)
Voor alle duidelijkheid: we moeten goed bedenken dat er veel ongelovigen zijn, die nooit bewust Jezus hebben afgewezen eenvoudigweg omdat ze Hem niet hebben leren kennen. Ook in ons land hebben vele duizenden ongelovigen nog nooit een echte christen ontmoet, in wie het leven van Jezus voor hen zichtbaar is geworden. Vaak hebben ze een karikatuurbeeld van het christendom en de kerk en wij als gelovigen hebben daar in veel opzichten wel aanleiding toe gegeven. God kent de harten van mensen en weet wanneer er sprake is van onKUNDE of onWIL waardoor ze Hem niet erkennen.
Reden voor de eeuwige dood - 2 - vruchten van de zonde
Dit is het tegenovergestelde van de vruchten van de geest, die in gelovigen ontstaan als zij daadwerkelijk leven als een volgeling van Jezus gedurende het verdere leven, na hun wedergeboorte. De vruchten van de zonde zijn de verwoestende resultaten van een zondig leven. In de volgende Bijbelgedeelten staat dat de eeuwige dood bestemd is voor wie de leugen liefheeft en doet.
"Je hebt het kwade lief, meer dan het goede, de leugen meer dan de waarheid. Je houdt van woorden die pijn doen, van een tong die bedriegt. God zelf zal je breken, voorgoed ..." (Psalm 52:5-7, NBV2004)
"Buiten blijven de honden, de tovenaars, de hoerenlopers, de moordenaars, de afgodendienaren: ieder die de leugen liefheeft en ernaar handelt." (Openbaring 22:15, WV2012)
Het lijkt me erg waarschijnlijk dat de maatstaven die God aanlegt bij het laatste oordeel ook gelden voor de bestemming hemel of hel bij het sterven. Toch is er geen zondige daad waarvoor geen vergeving mogelijk is. Als een ongelovige zondaar zich bekeert tot God, worden al zijn zonden vergeven en ontvangt hij nieuw leven en uitzicht op eeuwig leven in het hiernamaals.
Vooral die laatste zin van dit Bijbelgedeelte maakt duidelijk waar het over gaat. Niet over incidenteel zondigen, maar zondigen als gewoonte. De apostel Paulus schreef ook hierover, waarbij bij de uitdrukking 'zich overgeven aan zonden' gebruikte:
"Het is bekend wat onze eigen wil allemaal teweegbrengt: ontucht, zedeloosheid en losbandigheid, afgoderij en toverij, vijandschap, tweespalt, jaloezie en woede, gekonkel, geruzie en rivaliteit, afgunst, bras- en slemppartijen, en nog meer van dat soort dingen. Ik herhaal de waarschuwing die ik u al eerder gaf: wie zich aan deze dingen overgeven, zullen geen deel hebben aan het koninkrijk van God." (Galaten 5:19-21, NBV2004)
Mensen die zonden en leugens liefhebben ontwikkelen een zondige levensstijl waardoor ze op weg zijn naar de eeuwige dood, tenzij ze zich tot God bekeren.
Heel ernstig wordt het als 'gelovigen' overduidelijke vruchten van de zonde vertonen, zoals huichelachtige farizeeën, die meenden uit te blinken in vroomheid, maar van binnen vol grove zonde waren. Jezus zei tegen hen:
"Slangen, addergebroed, hoe kunt u ontkomen aan de veroordeling tot de hel?" (Matteüs 23:33, WV2012)
Deze Joodse leiders schreven zelfs genezingen van Jezus toe aan de satan terwijl het duidelijk tekenen waren van goddelijke autoriteit. Jezus reageerde daarop door aan te geven dat ze door hun lasterlijke houding een onvergeeflijke zonde begingen
Zie ook onderwerp 'Onvergeeflijke zonden' in hoofdstuk 'Omgaan met zonden'.
Reden voor de eeuwige dood - 3 - volharding in de zonde
Dit is het tegenovergestelde als het volharden in het geloof bij gelovigen, tot het einde van hun leven. Als iemand zijn hart verhardt tegenover God en zijn Woord en tot het laatst van het leven daarin volhardt, dan ontvangt hij het loon van de zonde: de eeuwige dood:
"Het loon van de zonde is de dood ..." (Romeinen 6:23, NBV2004)
Dit kan betrekking hebben op de dood van het lichaam, bij het sterven, maar ook op de eeuwige dood in het hiernamaals.
Conclusie
Naar mijn mening is het zo dat mensen, voor wie alle drie van de genoemde redenen gelden, geen toegang tot de hemel hebben. Zij hebben er bewust voor gekozen nooit iets met de levende God te maken te willen hebben, dus zullen ze in de eeuwigheid bij God vandaan blijven. God laat mensen niet tegen hun wil in zijn tegenwoordigheid wonen na hun leven op aarde, want Hij respecteert hun beslissing. Wat dan overblijft is de dood.
Alleen God is in staat op een eerlijke manier de criteria voor de eindbestemming van de mensen toe te passen.