9.1.8. Voor wie is de eeuwige dood?
Sommige mensen weten het precies
In de loop der eeuwen zijn heel wat uitspraken gedaan over bepaalde
categorieën mensen die gegarandeerd naar de hel zouden gaan.
- Veel protestanten denken dat alle ongelovigen stuk voor stuk
naar de hel gaan als ze komen te sterven. Dan hadden ze maar
naar de kerk moeten gaan, de kerkdeuren staan toch elke zondag
voor ze open, ja toch?
- Enkele eeuwen geleden zeiden de hoogste kerkelijke
autoriteiten nog dat alle kleurlingen bestemd waren voor het
hellevuur. Ze waren immers vervloekte nakomelingen van Cham!
Daarom was het in die tijd een belachelijk idee om zending te
bedrijven in landen met kleurlingen, die immers toch niet gered
konden worden. We vinden dat nu vreemd, maar toen was dat de
heersende gedachte.
- Jarenlang was de heersende gedachte in veel kerkelijke
kringen dat iemand die zelfmoord pleegde gegarandeerd naar de
hel ging.
Maar wat zegt de Bijbel hierover?
Hiervoor hebben we gezien dat we
zekerheid over eeuwig leven kunnen hebben
als voldaan is aan drie voorwaarden, die de Bijbel ons aanreikt:
bekering en wedergeboorte,
geestelijk vruchtdragen en volharding. Op dezelfde manier zijn er drie
redenen om zekerheid te hebben over iemands eeuwige dood als eindbestemming. Die
redenen zijn vergelijkbaar met de voorwaarden voor het eeuwige leven, maar dan precies
andersom.
- afwijzing van Jezus
- vruchten van de zonde
- volharding in de zonde
Reden voor de eeuwige dood - 1 - afwijzing van Jezus
Dit is het tegenovergestelde van bekering. Het bewust afwijzen van Jezus is
de zonde, die een mens het zwaarst wordt toegerekend, zwaarder dan de grofste
immoraliteit.
"En Kafarnaüm, zult u hemelhoog verheven worden? Tot in het
dodenrijk zult u neerdalen. Als in Sodom de machtige daden verricht waren die
bij u verricht zijn, zou het tot op de dag van vandaag nog bestaan. Maar Ik zeg
u: voor het land van Sodom zal het draaglijker zijn op de dag van het oordeel
dan voor u.' " (Matteüs 11:23-24, WV2012)
Jezus zegt hier dat de zondige inwoners van Sodom een betere eindbeoordeling
kunnen verwachten dan de veel nettere bewoners uit het stadje Kafarnaüm. Want
zij hebben Jezus gezien
en gehoord, en de meesten van hen hebben Hem toch verworpen. Bewust afwijzen van Jezus
betekent dat er in het hiernamaals geen genade wordt verleend.
"Ik heb tegen u gezegd dat u in uw zonden zult sterven, want
als u niet gelooft dat ik het ben, zult u inderdaad in uw zonden sterven."
(Johannes 8:24, NBV2004)
Het is eigenlijk heel logisch dat het bewust afwijzen van Jezus een
onvergeeflijke zonde is: je verwerpt dan immers het leven dat Jezus je aanbiedt
en je kiest daarmee voor de dood. Aan het einde van het aardse leven krijg je
dan ook precies wat je wilde: eeuwig bij Jezus vandaan blijven en dat is de
eeuwige dood.
Tekenend is dat Jezus voor zijn kruisdood bad om vergeving voor de Romeinse
soldaten die Hem kruisigden:
"Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen..." (Lucas
23:34, NBV2004)
De Romeinse soldaten handelden uit onwetendheid en in opdracht van anderen.
Maar de Joodse leiders wisten wel degelijk wat ze deden. Tijdens zijn
verhoor
voor het Sanhedrin wees Jezus hen er op dat ze later met Hem te maken zouden
krijgen als de Zoon van God als Rechter en Heerser naast God op de troon:
"... Maar ik zeg tegen u allen hier: vanaf nu zult u de Mensenzoon zien
zitten aan de rechterhand van de Machtige en hem zien komen op de wolken van de
hemel." (Matteüs 26:64, NBV2004)
Voor alle duidelijkheid: we moeten goed bedenken dat er veel ongelovigen
zijn, die nooit bewust Jezus hebben afgewezen eenvoudigweg omdat ze Hem niet
hebben leren kennen. Ook in ons land hebben vele duizenden ongelovigen nog nooit
een echte christen ontmoet, in wie het leven van Jezus voor hen zichtbaar is
geworden.
Vaak hebben ze een karikatuurbeeld van het christendom en de kerk en wij als
gelovigen hebben daar in veel opzichten wel aanleiding toe gegeven. God kent de
harten van mensen en weet wanneer er sprake is van onKUNDE of onWIL waardoor ze
Hem niet erkennen.
Reden voor de eeuwige dood - 2 - vruchten van de zonde
Dit is het tegenovergestelde van de
vruchten van de geest, die in gelovigen ontstaan als zij daadwerkelijk leven
als een volgeling van Jezus gedurende het verdere leven, na hun wedergeboorte.
De vruchten van de zonde zijn de verwoestende resultaten van een zondig leven.
In de volgende Bijbelgedeelten staat dat de eeuwige dood bestemd is voor wie de
leugen liefheeft en doet.
"Je hebt het kwade lief, meer dan het goede, de leugen meer dan
de waarheid. Je houdt van woorden die pijn doen, van een tong die bedriegt. God
zelf zal je breken, voorgoed ..." (Psalm 52:5-7, NBV2004)
"Buiten blijven de honden, de tovenaars, de hoerenlopers, de
moordenaars, de afgodendienaren: ieder die de leugen liefheeft en ernaar
handelt." (Openbaring 22:15, WV2012)
Het lijkt me erg waarschijnlijk dat de maatstaven die God aanlegt bij het
laatste
oordeel ook gelden voor de bestemming hemel of hel bij het sterven. Toch is er
geen zondige daad waarvoor geen vergeving mogelijk is. Als een ongelovige
zondaar zich bekeert tot God, worden al zijn zonden vergeven en ontvangt hij
nieuw leven en uitzicht op eeuwig leven in het hiernamaals.
Vooral die laatste zin van dit Bijbelgedeelte maakt duidelijk waar het over
gaat. Niet over incidenteel zondigen, maar zondigen als gewoonte. De apostel
Paulus schreef ook hierover, waarbij bij de uitdrukking 'zich overgeven
aan zonden' gebruikte:
"Het is bekend wat onze eigen wil allemaal teweegbrengt:
ontucht, zedeloosheid en losbandigheid, afgoderij en toverij, vijandschap,
tweespalt, jaloezie en woede, gekonkel, geruzie en rivaliteit, afgunst, bras- en
slemppartijen, en nog meer van dat soort dingen. Ik herhaal de waarschuwing die
ik u al eerder gaf: wie zich aan deze dingen overgeven, zullen geen deel hebben
aan het koninkrijk van God." (Galaten 5:19-21, NBV2004)
Mensen die zonden en leugens liefhebben ontwikkelen een zondige levensstijl
waardoor ze op weg zijn naar de eeuwige dood, tenzij ze zich tot God bekeren.
Heel ernstig wordt het als 'gelovigen' overduidelijke vruchten van de zonde
vertonen, zoals huichelachtige farizeeën, die meenden uit te blinken in
vroomheid, maar van binnen vol grove zonde waren. Jezus zei tegen hen:
"Slangen, addergebroed, hoe kunt u ontkomen aan de
veroordeling tot de hel?" (Matteüs 23:33, WV2012)
Deze Joodse leiders schreven zelfs genezingen van Jezus toe aan de satan
terwijl het duidelijk tekenen waren van goddelijke autoriteit. Jezus reageerde
daarop door aan te geven dat ze door hun lasterlijke houding
een onvergeeflijke zonde begingen
Zie ook onderwerp 'Onvergeeflijke
zonden' in hoofdstuk 'Omgaan met
zonden'.
Reden voor de eeuwige dood - 3 - volharding in de zonde
Dit is het tegenovergestelde als het volharden in het geloof bij gelovigen,
tot het einde van hun leven. Als iemand zijn hart verhardt tegenover God en zijn
Woord en tot het laatst van
het leven daarin volhardt, dan ontvangt hij het loon van de zonde: de
eeuwige dood:
"Het loon van de zonde is de dood ..." (Romeinen 6:23,
NBV2004)
Dit kan betrekking hebben op de dood van het lichaam, bij het sterven, maar
ook op de eeuwige dood in het hiernamaals.
Conclusie
Naar mijn mening is het zo dat mensen, voor wie alle drie van de genoemde
redenen gelden, geen toegang tot de hemel hebben. Zij hebben er bewust voor
gekozen nooit iets met de levende God te maken te willen hebben, dus zullen ze
in de eeuwigheid bij God vandaan blijven. God laat mensen niet tegen hun wil in
zijn tegenwoordigheid wonen na hun leven op aarde, want Hij respecteert hun
beslissing. Wat dan overblijft is de dood.
Alleen God is in staat op een eerlijke manier de criteria voor de eindbestemming
van de mensen toe te passen.
Volgend onderwerp:
9.1.9. Bestemming onzeker?
