9.4.5. Eindtijd voor Israël
Aanhoudend lijden voor Israël
We weten allemaal van de eeuwenlange discriminatie en
vervolging die de Joden (het uitverkoren volk van God) door alle eeuwen
heen tot op vandaag hebben ondergaan. Waarom God dit heeft
toegelaten is moeilijk te begrijpen. Maar zelfs de afschuwelijke Holocaust
(letterlijke betekenis: levend offer) is achteraf
door God gebruikt om een aanzet te geven tot de stichting van de Joodse staat Israël.
Het is triest dat er nog altijd christenen zijn die beweren dat de Holocaust
het gevolg is geweest van het feit dat de Joden Jezus hebben
gekruisigd en hebben uitgeroepen:
"... Laat zijn bloed ons dan maar worden aangerekend, en onze kinderen!"
(Matteüs 27:25, NBV2004)
Wat moeten we daarmee? Jezus had maar één soort bloed: het bloed, dat
heeft gevloeid tot vergeving van zonden. Mogen wij dat bloed dan
misbruiken om de Joden te veroordelen? De eeuwenlange
verstrooiing van de Joden onder de volken heeft eerder te maken met het afwijzen van hun messias
(Deuteronomium 28:64-66). Maar evenals God de Israëlieten genadig
was tijdens en na hun
Babylonische ballingschap, zou Hij zijn aloude volk dan onder
de huidige omstandigheden niet genadig willen zijn?
Israëls vijanden
Het is eveneens triest dat in de loop van de afgelopen eeuwen de christenen
zich ernstig schuldig hebben gemaakt aan antisemitisme, Jodenhaat en Jodenvervolging, ondanks
hun geestelijke verwantschap met de Joden. Ook de Joodse staat Israël
heeft veel vijanden en weinig vrienden.
- Vooral de islamitische volken zijn vijanden van het Joodse volk en van de Joodse staat Israël.
- In de meeste landen, ook in landen waar het christendom de
voornaamste godsdienst is, varieert de houding ten
opzichte van de staat Israël van apathisch tot vijandig.
Verschillende kerkgenootschappen nemen
helaas dezelfde positie in.
- Wereldwijd antisemitisme neemt eerder toe dan af.
- De Verenigde Staten vormen in het wereldgebeuren een eenzame
uitzondering doordat ze de staat
Israël nog steeds openlijk steunen.
Ik vind dat christenen in principe ronduit achter het Joodse volk
behoren te staan
omdat het in geestelijke zin familie van hen is en omdat het nog
altijd 'Gods oogappel' is.
"... wie u aanraakt, raakt Zijn oogappel aan."
(Zacharia 2:8, HSV2010)
Ook behoren we als christenen een positieve houding te hebben tegenover de
Joodse staat Israël. Niet omdat daar alles goed gaat, maar vanwege onze verwantschap
via Jezus, die onze Heer én hun messias is. Natuurlijk hoeft dat niet te
betekenen dat christenen alles goedkeuren wat Israël doet,
Eindstrijd tegen Israël
De profeet Zacharia heeft vele eeuwen geleden geprofeteerd over de eindstrijd
van een menigte volken tegen Israël als natie. We zien al voorboden van deze
eindstrijd in het slepende en schijnbaar eindeloze conflict rondom de staat Israël. Vooral de
status van de stad Jeruzalem blijkt het struikelblok bij vredespogingen.
" 'Zie, Ik maak van Jeruzalem een bedwelmende beker voor alle
omwonende volken; maar bij het beleg van Jeruzalem zal het ook tegen Juda gaan.
Op die dag zal Ik van Jeruzalem een zwaar te tillen steen voor alle volken
maken; al degenen die hem optillen zullen zich eraan snijden. Tegen hem zullen
alle volkeren van de aarde samenspannen." (Zacharia 12:2-3, WV2012)
De omwonende volken zijn door de eeuwen heen door de satan gebruikt als
instrument om Gods volk te bestrijden. En ook de wereldwijde, irrationele afkeer
van Israël, de voortdurende afkeuring van wat Israël doet en het door de vingers
zien van wat Israëls vijanden doen, kan al gezien worden als een bepaalde
vervulling van deze profetie. En we weten allemaal dat Jeruzalem de felbegeerde
trofee is die de moslimlanden in bezit willen nemen. Alle vijandschap van de
wereld zal eropuit zijn om die stad van het Joodse volk af te nemen.
Dit eeuwenoude begrip komen we al in
de Psalmen tegen:
"... God, blijf niet langer afzijdig. Want zie hoe uw vijand
zich roert, hoe verwaand uw haters de kop opsteken ... Ze zeggen: 'Vooruit, dood
dat volk en niemand rept nog van Israëls naam.' Hoe spannen zij samen,
eensgezind, tegen uzelf tot een verdrag verbonden." (Psalm 83:2-6, WV2012)
Deze profetieën zijn vandaag actueler dan ooit. Het Middenoosten is meer dan
ooit een oorlogsgebied en je hoeft geen profeet te zijn om te voorspellen
dat we een grootschalige oorlog kunnen verwachten tegen Israël. In Israël en in
de Arabische landen is men ervan overtuigd dat de huidige spanningen een opmaat
zijn naar de eindstrijd tegen Israël. Daarbij worden zowel citaten uit de Bijbel als uit de Koran
geciteerd. Joden en moslims in het Midden-Oosten beseffen heel goed dat het een religieuze oorlog zal zijn.
In de westerse landen wordt dat niet begrepen.
De volgende verzen doen sterk denken aan een grootschalige
militaire actie tegen Israël:
"Er komt een dag dat de HEER zal
ingrijpen ...Ik zal alle volken samenbrengen - zegt
de HEER
- om tegen Jeruzalem ten strijde te trekken. De stad zal worden ingenomen, de
huizen zullen worden geplunderd en de vrouwen verkracht. De helft van de
inwoners wordt in ballingschap weggevoerd, maar het deel dat overblijft zal niet
worden uitgeroeid. (Zacharia 14:1-2, NBV2004)
De spanning neemt toe, maar één ding is zeker:
"... Jeruzalem zal blijven voortbestaan op zijn eigen plaats,
te Jeruzalem." (Zacharia 12:6, NBG1951)
Kan het nog duidelijker en concreter?
Bevrijding van Israël
In Zacharia 14:3-5 lezen we dat Israëls messias lichamelijk zal verschijnen
op de Olijfberg. Dan zal Hij de Joodse staat Israël als natie bevrijden van de militaire
dreiging door alle volken die zich vijandig opstellen tegenover Jeruzalem.
"Daarna zal de HEER uittrekken en
de strijd tegen die volken aanbinden, net als weleer. Die dag zal hij zijn
voeten op de Olijfberg planten, ten oosten van Jeruzalem. De Olijfberg zal
in tweeën splijten: de ene helft glijdt weg naar het noorden en de andere
naar het zuiden, zodat er een breed dal ontstaat van oost naar west."
(Zacharia 14:3-4, NBV2004)
De hele wereld zal zien op welke grandioze manier God zijn volk zal redden
uit de handen van zijn vijanden.
"Hij zal alle volken laten zien hoe machtig hij is. Iedereen op
aarde zal zien hoe God zijn volk bevrijdt." (Jesaja 52:10, BGT2012)
Opvallend is dat de messias op de Olijfberg zal verschijnen, dezelfde plaats
vanwaar Jezus destijds naar de hemel was
gegaan.
Ik ga ervan uit dat de opname van de
Gemeente en de bevrijding van Israël ongeveer tegelijk zullen plaatsvinden:
twee ingrijpende gebeurtenissen waarbij de beide volken van God hun messias en
Heer zullen ontmoeten.
Het vervolg van de eindtijdgeschiedenis van Israël
vind je in onderwerp 'Herstel van
Israël' in hoofdstuk 'Messiaans
vrederijk'.
Volgend onderwerp:
9.4.6. Jezus komt voor de volken
